Wallenberg sendromu olarak da bilinen lateral medüller sendrom, lateral medulla oblongata'nın akut iskemik enfarktüsünün neden olduğu okülomotor ve vestibüler defisitleri içeren klinik bir sendromdur. Genellikle ipsilateral vertebral arterin tıkanmasından, bazen sadece posterior inferior serebellar arterin bozulmasından veya nadiren demiyelinizan hastalıktan kaynaklanan bir semptom grubudur. Bu sendromda V., IX. ve X. kranial sinirlerin nükleus ve fasiküllerinin tutulumu vardır. Vertigo, diplopi, çok yönlü nistagmus ve hıçkırık en sık görülen klinik bulgularıdır. Tanıda manyetik rezonans görüntüleme yöntemiyle birlikte odyolojik testler de önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmada, 40 yaşındaki lateral medüller infarkt tanısı almış bir hastanın tanılama süreci, odyolojik değerlendirme ve manyetik rezonans görüntüleme sonuçları literatür eşliğinde tartışılmıştır.

Lateral medullary syndrome, also known as Wallenberg syndrome, is a clinical syndrome involving oculomotor and vestibular deficits caused by acute ischemic infarction of the lateral medulla oblongata. It is a group of symptoms usually caused by occlusion of the ipsilateral vertebral artery, sometimes by disruption of the posterior inferior cerebellar artery alone, or rarely by demyelinating disease. In this syndrome, the nuclei and fascicles of the 5th, 9th and 10th cranial nerves are involved. Vertigo, diplopia, multiple nystagmus, and hiccups are the most common clinical findings. Along with imaging methods, audiological tests also play an important role in diagnosis. In this study, the diagnosis process, audiological evaluation, and magnetic resonance imaging results of a 40-year-old patient diagnosed with lateral medullary infarction are discussed in light of the literature.