Birleşik Krallık’ta Manevi Danışmanlık Eğitimi (2020) ve Uygulaması (2011) Üzerine Değerlendirmeler

Makalenin amacı, Birleşik Krallık’taki manevi danışmanlık eğitimi (2020) ve uygulaması (2011) üzerine değerlendirmeler yapmaktır. Bu kapsamda öncelikle Birleşik Krallık’taki üniversitelerde (n=8) manevi danışmanlık üzerine yürütülen yüksek lisans programları (n=12) betimlenmiştir. İkinci olarak ise Edinburgh’ta bir manevi danışman olarak çalışan Tim McConville’in manevi danışmanlık hakkındaki kişisel görüşlerine yer verilmiştir. Makalede sonuç olarak; (a)-Birleşik Krallık’taki lisansüstü manevi danışmanlık eğitimi üzerine yapılan değerlendirmelerde; (i)-Kurumsal işletim sistemi bağlamında manevi danışmanlık master programlarının ülke sınırları içindeki üniversitelerde (n=8) ve özel enstitülerde (n=1) yürütüldüğü; (ii)-Program isimlerinden hareketle içeriklerine bakıldığında, manevi danışmanlık lisansüstü eğitim programlarının daha çok Hıristiyanlık teolojisini merkeze alan ‘Ministry (n=4); Christian Ministry (n=2); Chaplaincy (n=3)’ gibi isimler ve içeriklerle yürütüldüğü; buna karşın çok az sayıda ‘Pastoral Care (n=3)’ isimli program olduğu; her iki alanı birleştiren sadece 1 adet ‘Pastoral Care and Chaplaincy’ isimli bir program bulunduğu; (iii)-Master programlarının üniversiteye göre nicel dağılımlarına bakıldığında ise 3 üniversitede [Chichester Üniversitesi (n=2); Cardiff Üniversitesi (n=2); Aberdeen Üniversitesi (n=3)] bu alanda içerikleri birbirinden farklı olan birden fazla lisansüstü eğitim programının olduğu; (iv)-Teolojik alt yapı çeşitliliği açısından ise programların çoğunluğunun (n=11) doğal olarak Hıristiyan teolojisi alt yapısına sahip olduğu, buna karşın sadece bir programın İslam teolojisi alt yapısıyla oluşturulduğu; (v)-Master programlarının başlık ve içeriklerine bakıldığında ise psikolojik ve psikoterapik yoğunluklu ana akım ‘spiritiual counselling’ konseptinden –görece- uzak olup daha çok Hıristiyanlık teolojisini merkeze alan pratik teoloji alanına daha yakın ve manevi sosyal hizmet konseptindeki ‘Ministry’ içeriğiyle örtüştüğü ve biçimlendiği; (b)-Birleşik Krallık’taki manevi danışmanlık uygulaması üzerine yapılan nitel değerlendirmelerde ise (i)-Bir alan aktörü olarak manevi danışman Tim McConville’nin Amerika Birleşik Devletleri’nden manevi danışmanlık alanında yüksek lisans ve doktora derecesi aldığı; (ii)-Edinburgh’da kendine ait ‘Edinburgh Pastoral Danışmanlık’ isimli bir manevi danışmanlık ofisi yönettiği; (iii)-Manevi danışmanlığı; “psikoloji bilimini, danışmanlık sanatını ve maneviyat bilgeliğini bir araya getiren hem teorik hem de uygulamalı bir alandır,” biçiminde tanımladığı; (iv)-Manevi danışmanlığın güçlü yönleri olarak “bireyin zihinsel, ruhsal ve tinsel yönlerini bir araya getiren bütüncül bir insan anlayışına sahip olmasını” gördüğü; (v)-Manevi danışmanlıkta tercih ettiği pratik yaklaşımı da “bağlanma bilgilendirilmiş bütünleştirici danışmanlık” olarak bildirdiği saptanmıştır.

Evaluations on Training (2020) and Practice (2011) in Spiritual Counselling in the United Kingdom

The purpose of the article is to make evaluations on spiritual counselling training (2020) and practice (2011) in the United Kingdom. In this context, firstly, master programmes (n = 12) on spiritual counselling at universities (n = 8) in the United Kingdom are described. Secondly, personal opinions of Tim McConville, who works as a spiritual counsellor in Edinburgh, about spiritual counselling are included. As a result, it was determined that; (a)-In assessments on postgraduate programme about spiritual counselling in the United Kingdom; (i)-In the context of the corporate operating system, master programmes on spiritual counselling are carried out at universities (n = 8) and private institutes (n = 1) inside the borders of the country; (ii)-Considering the contents based on the programme titles, postgraduate programmes on spiritual counselling are conducted with titles and contents such as theology based Christianity ‘Ministry (n = 4); Christian Ministry (n = 2); 'Chaplaincy (n = 3)'; however, there are very few programmes with the title "Pastoral Care (n = 3)"; there is only one programme with the title "Pastoral Care and Chaplaincy" which connects both areas; (iii)-When looking at the quantitative distribution of master programmes by university, at 3 universities [University of Chichester (n = 2); Cardiff University (n = 2); University of Aberdeen (n = 3)] in this field, there are more than one postgraduate programme with different contents; (iv)-In terms of the variety of theological basis, the majority of the programmes (n = 11) have the basis of Christian theology, whereas only one programme is created within the Islamic theology basis; (v)-When the titles and contents of master programmes are analysed, it is clear that they are relatively more distant to the mainstream concept of 'spiritual counselling' with psychological and psychotherapeutic density, and closer to the field of Christianity theology based practical theology, and they correspond to the content of the 'Ministry' in the concept of the spiritual social work; (b)-In the qualitative evaluations on the spiritual counselling practice in the United Kingdom, (i)-As an actor in the field, the spiritual counsellor Tim McConville received a master and doctorate degree in spiritual counselling in the United States; (ii)-Run a spiritual counselling office titled "Edinburgh Pastoral Counselling" in Edinburgh; (iii)-Put forth a definition as follows “the spiritual counselling as is both a theoretical and a practical field that brings together the science of psychology, the art of consultancy, and the wisdom of spirituality”; (iv)-Evaluated that “having an integrated human understanding that brings together the mental, inner, and spiritual aspects of the individual” is the strength of spiritual counselling; (v)-Reported his practical approach in spiritual counselling as “attachment informed integrative counselling” in the article.

___

  • Anglia Ruskin University, (https://aru.ac.uk/). Erişim: Nisan 2020.
  • Cardiff University, (https://www.cardiff.ac.uk/). Erişim: Nisan 2020.
  • Dryden, W. & Mearns, D. & Thorne, B. (2000). Counselling in the United Kingdom: Past, present and future. British Journal of Gui-dance & Counselling, 28 (4), 467-483.
  • Foskett, J. & Jacobs, M. (1994). Pastoral counselling. (içinde) W. Dryden & D. Charles-Edwards & R. Woolfe (ed). Handbook of counselling in Britain. London: Routledge.
  • Foskett, J. & Lynch, G. (2001). Pastoral counselling in Britain: An introduction. British Journal of Guidance & Counselling, 29 (4), 373-379.
  • Foskett, J. (2001). Can pastoral counselling recover its roots in madness? British Journal of Guidance and Counselling, 29 (4), 403-413.
  • Loyola University, (http://www.loyola.edu/academic/pastoralcounseling).
  • Markfield Institute of Higher Education, (https://www.mihe.ac.uk/). Erişim: Nisan 2020.
  • Masters Pastoral Studies. (2020). (https://www.postgraduatesearch.com). Erişim: Nisan 2020.
  • McConville, T. (2013a). Kişisel bilgiler. http://edinburghpastoralcounselling.blogspot.com.
  • McConville, T. (2013b). Kurumsal bilgiler. http://www.edinburghpastoralcounselling.com.
  • McConville, T. (2019). Fotoğrafı. https://www.psychologytoday.com.
  • Merriam, S. B. (2013). Nitel araştırma: Desen ve uygulama için bir rehber. (çev. ed. S. Turan). Ankara: Nobel Yayınları.
  • Ok, Ü. (2012). Dini danışmanlık: Tanımı ve tarihi. (içinde) Di-ni danışmanlık ve din hizmetleri. (ss. 38-58). Ed. N. Altaş & M. Köylü. Ankara: Gündüz Eğitim ve Yayıncılık.
  • Söylev, Ö. F. (2017). Dini danışma ve rehberliğin temel kav-ramları ve tarihi arka planı üzerine bir değerlendirme. Cumhuriyet İlahi-yat Dergisi, 21 (1), 255-296.
  • Tanrıöğen, A. [ed.]. (2014). Bilimsel araştırma yöntemleri. (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Trinity College, Bristol, (https://www.trinitycollegebristol.ac.uk/). Erişim: Nisan 2020.
  • University of Aberdeen, (https://www.abdn.ac.uk/). Erişim: Ni-san 2020.
  • University of Chichester, (https://www.chi.ac.uk/). Erişim: Nisan 2020.
  • University of Glasgow, (https://www.gla.ac.uk/). Erişim: Nisan 2020.
  • University of Roehampton, (https://www.roehampton.ac.uk/). Erişim: Nisan 2020.