bu iki kavramın ifade ettiği kültürel-tarihsel birikimin nitelikleriyle ilişkili olarak iki yönlü bir gelişim göstermiştir. Aleviliğe dair çalışmaların yoğunlukla sözlü kültür ve birikimin anlaşılmaya çalışılması Alevi inancının sözlü kaynaklarla oluşması ve aktarılmasıyla ilgilidir. Bu nedenle bu tür çalışmalar daha çok yapılan alan araştırmaları eksenli, kaynak kişiler etrafında şekillenen sözlü kaynakları ön planda tutan çalışmalar olmuştur. Bu durum Alevi inancının sözlü bir gelenek olma niteliğiyle yakından ilişkilidir. Bektaşilik çalışmaları ise tarihsel özelliklerine uygun olarak daha çok yazılı eserler çerçevesinde ele alınmıştır. Bu tür çalışmalar söz konusu eserlerin günümüz Türkçesine çevrilerek yorumlanması, incelenmesi ve analiz edilmesiyle ortaya çıkmıştır. Bu yazıda ele alacağımız kitap, bu türden bir çalışma olup yazar Sedat Kardaş’ın, doktora tezi çalışması olan Ali Nihanî’nin Hacı Bektaş-ı Veli Velâyetnamesi adlı çalışmasının genişletilerek yeniden ele almasıyla ortaya çıkmıştır. Yoğun bir arşiv yazma eser araştırmasının göze çarptığı eser, hem teknik hem de içerik açısından oldukça sistematik bir bakış açısıyla ön plana çıkmaktadır