Cihangir AKDEMİR, Nadi KESKİN, Hakan ÇOKSÜER

Kütahyada Vajinal Akıntılı Olgularda Trichomonas vaginalis Görülme Sıklığının Klasik Mikroskobi ve Nükleik Asit Hibridizasyon Yöntemleriyle Araştırılması

Amaç: Trichomonas vaginalis trofozoitlerinin ürogenital sistemde tutulum göstermesiyle meydana gelen paraziter bir hastalık olan trikomoniyazisin teşhisi çeşitli kültür, serolojik, moleküler ve mikroskobik yöntemlerle yapılabilmektedir. Parazit sadece cinsel yolla bulaşmayıp aynı zamanda ortak kullanılan iç çamaşır, mayo, yüzme havuzları ve alafranga tuvaletlerle de bulaşabilir. Bu çalışmada Kütahya’da vajinal akıntılı olgularda T.vaginalis’in yaygınlığı ve teşhiste kullanılan yöntemlerin etkinlikleri değerlendirilmeye çalışılmıştır. Yöntem: Dumlupınar Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniğine 2006-2008 yılları arasında müracaat eden ve muayene esnasında arka forniksten steril pamuk eküvyon ile vajinal sekresyon örnekleri alınabilen 237 kadın hastada T. vaginalis araştırılmıştır. Her hasta için steril pamuk eküvyonlarla alınan örnekler DNA hibridizasyon testi Affirm™ VPIII, Becton Dickinson and Company, Sparks, MD yanısıra nativ ve Giemsa boyalı olarak mikroskobik yöntemlerle incelenmiştir. Bulgular: Hastaların yaşı 18-53 arasında olup ortalaması 40,2 ± 11,4 olarak belirlenmiştir. İncelenen 237 hasta örneğinde nativ mikroskobik yöntemle 18 % 7,6 , Giemsa boyalı mikroskobik incelemeyle 17 % 7,2 , Affirm™ VPIII ile olan incelemeyle ise 19 % 8 ’unda T. vaginalis tespit edilmiştir. Nativ mikroskobik incelemede hareketli, Giemsalı preparatlarda tespit edilerek boyanmış T. vaginalis trofozoitlerinin görülmesiyle parazitin varlığı saptanmıştır. Affirm™ VPIII ile olan incelemede parazite ait sekanslar yakalama ve renklendirme problarının renk değiştirmesiyle kolorimetrik olarak gözlenmiş ve müsbet veya menfi olarak değerlendirilmiştir. Yapılan istatistiki incelemede SPSS 13.0 teşhis yöntemlerinin etkinlikleri arasındaki fark anlamlı bulunamamıştır p>0,05 .Sonuç: Kütahya’da kadınlarda T. vaginalis’in yayılımı ilk kez araştırılmış olup hastaların % 8’inde parazit tespit edilmiştir. Epidemiyolojik çalışmalarda rastgele seçilen kadın populasyonundaki prevalansın % 5-25 olarak kabul edilmesi nedeniyle Kütahya’daki yayılımın daha yüksek olabileceği düşünülmektedir. Kullanılan teşhis yöntemlerinin etkinlikleri arasında fark anlamlı bulunmamıştır p>0,05 . Kültür vasatları yardımıyla T. vaginalis enfeksiyonun teşhisi altın standart olarak kabul edilmekle birlikte kesin teşhis süresi bir haftaya kadar uzayabilmektedir. Gebelerde meydana gelebilecek maternal ve perinatolojik komplikasyonların erken dönemde önlenebilmesi için kısa sürede sonuç veren yöntemlere ihtiyaç duyulması nedeniyle DNA hibridizasyon yöntemi gibi hızlı testler de kullanılmaktadır. Yöntemin iki saat içerisinde sonuç vermesi, deneyimli personel ve ekipmana ihtiyaç duyulmadan çalışabilmesi avantaj; maliyetinin, mikroskobik ve diğer kültür yöntemlerine göre yüksek olması da dezavantaj olarak değerlendirilmiştir

Anahtar Kelimeler:

Trichomonas vaginalis, nükleik asit hibridizasyon, prevalans, teşhis

A survey of prevalence of Trichomonas vaginalis in cases with vaginal discharge in Kütahya by classic miscroscopy and DNA hybridization

Objective: The diagnosis of trichomoniasis, which is a parasitic disease caused by Trichomonas vaginalis trophozoites inhabiting urogenital system, can be carried out through various serologic, molecular, and microscopic means. The transmision of this parasite is caused not only by sexual activity but also shared use of underclothes, swimsuits, swimming pools, and toilets. This study explores prevalence of T.vaginalis among medical cases involving vaginal discharge in the city of Kütahya and compares diagnosis methods of DNA hybridization, and, native and stained microscopic examinations.Method: For this purpose, a search for T. vaginalis was carried out in 237 patients with complaints involving vaginal discharge whose vaginal secretion specimens could be taken by a sterile cotton swab from posterior vaginal fornix during medical examinations at Dumlupinar University Faculty of Medicine Hospital, Obstetrics and Gynecology Polyclinic over the years from 2006 through 2008. Samples were analyzed by DNA hybridization test Affirm™ VPIII, Becton Dickinson and Company, Sparks, MD , and microscopic examination of native and Giemsa stained preparations.Results: The ages of patients were between 18-53 with an average age of 40.2 ±11.4 . Out of 237 samples taken from patients, 18 7.6 % were found to be positive for T.vaginalis under native microscopic examination and 17 7.2 % Giemsa stained examination, whereas, Affirm™ VPIII examination positive results amounted to 19 8 % . The existence of the parasite was found by observation of moving T.vaginalis trophozoites and also stained trophozoites in Giemsa preparations. In Affirm™ VPIII examination, resulting images were observed colorimetrically through changes in coloring probs; and grouped as either positive or negative. Statistical analysis SPSS 13.0 of data produced no meaningful difference between diagnostic methods used p>0.05 . Conclusion: Prevalence of T. vaginalis among women in Kütahya was studied for the first time and 8 % of them were found to be hosting the parasite. In epidemiological studies among randomly selected female subjects prevalence varied from 5 to 25 % , therefore, the prevalence among all the women of the city might be higher. No meaningful difference appeared between diagnostic methods used p>0.05 . Though the diagnosis of T. vaginalis infection with the help of cultured media is acknowledged as the golden standard, the duration of exact diagnosis might extend up to a week. A faster method is needed in pregnant women to prevent maternal and perinatologic complications, and quick tests like DNA hybridization are also employed. This test has the advantage of producing results within two hours, and operability without experienced personnel and other equipment; while having the disadvantage of higher operational costs compared to microscopic and other cultured media methods

Keywords:

Trichomonas vaginalis, nucleic acid hybridization, prevalence, diagnosis,

PDF

___

Kuman HA, Altıntaş N. Protozoon hastalıkları, İzmir, Ege Üniversitesi Basımevi, 1996: 216
Özcel MA, Zeyrek Yıldız F. Trichomoniosis. In: Özcel MA, Özbel Y. Özcel’in Tıbbi Parazit Hastalıkları. Ak M. Meta Basım, İzmir, 2007: 431-45.
Brown HL, Fuller DD, Jasper LT, Davis TE, Wright JD. Clinical evaluation of Affirm VPIII in the detection and identification of Trichomonas vaginalis, Gardnerella vaginalis and Candida species in vaginitis/vaginosis. Infect Dis Obstet Gynecol 2004; 12:17-21.
Nancy Malla, Indu Gupta, RC Mahojan. Human trichomoniasis. Indian J Med Microbiol, 2001; 19 (1): 6-13.
Cotch MF, Pastorek JG, Nugent R, Hiller SL, Gibbs RS. Martin DH, Eschenbach DA, et al. Trichomonas vaginalis associated with low birth weight and preterm delivery. Sex Transm Dis, 1997; 24: 353-60.
Minkoff H, Grunebaum AN, Schwarz RH, et al. Risk factors for prematurity and premature rupture of membranes: a prospective study of the vaginal flora in pregnancy. Am J Obstet Gynecol, 1984; 15;150 (8): 965-72.
WHO, Global Prevelance and incidence of selected curable sexually transmitted diseases: Overview and estimates. “Tec. Rep., World Health Organization Geneva, Switzerland, 2001.
Schirm J, Bos PAJ, Roozeboom-Roelfsema K, Luijt DS, Möller LV. Trichomonas vaginalis detection using real-time TaqMan PCR, J Microbiol Methods, 2007; 68: 243-7.
Akısü Ç, Aksoy Ü, Özkoç S, Orhan V. Trichomonas vaginalis’in tanısında direkt mikroskobik bakı, besiyeri ve hücre kültürünün karşılaştırılması. Türkiye Parazitol Derg, 2002; 26: 377-80.
Tamer GS, Dündar D, Çalışkan Ş, Doğer E. Trichomonas vaginalis saptanmasında direkt mikroskobi ile in-vitro kültürün karşılaştırılması. Turk Hij Den Biyol Derg, 2008; 65(2): 75-80.
Schwiertz A, Taras D, Rusch K, Rusch V. Throwing the dice for the diagnosis of vaginal complaints?, Ann Clin Microbiol Antimicrob, 2006; 5 (4): 1-7.
Üstün Ş, İlter T. Gastroenteroloji kliniği idrar laboratuarına başvuran hastalarda T.vaginalis sıklığının araştırılması. Türkiye Parazitol Derg, 2004; 28: 83-5.
Suay A, Yayla M, Mete Ö, Elçi S. Hayat kadınında direkt mikroskobi ve kültür yöntemleriyle Trichomonas vaginalis ve buna bağlı olarak trikomoniyazın araştırılması. Türkiye Parazitol Derg, 1995; 19: 170-3.
Aral Akarsu G. Nonspesifik vaginal akıntı şikayeti olan poliklinik hastalarında T.vaginalis araştırılması. Türkiye Parazitol Derg, 2006; 30:19-21.
Çulha G, Hakverdi AU, Zeteroğlu Ş, Duran N. Vaginal akıntı ve kaşıntı şikayeti olan kadınlarda Trichomonas vaginalis yaygınlığının araştırılması. Türkiye Parasitol Derg, 2006; 30: 16-8.
Dogan N, Akgün N. Vajinitlerde T.vaginalis görülme sıklığı. Türkiye Parazitol Derg, 1998; 22:11-5.
Östan I, Sözen U, Limoncu ME, Kilimcioğlu A, Özbilgin A. Manisa’da vajinal akıntılı kadınlarda T.vaginalis sıklığı. Türkiye Parazitol Derg, 2005; 29 (1): 7-9.
Ertabaklar H, Ertuğ S, Kafkas S, Odabaşı AR, Karataş E. Vajinal akıntılı olgularda Trichomonas vaginalis araştırılması. Türkiye Parazitol Derg, 2004; 28: 181-4.
Yücel A, Polat E, Çepni I, Öztaş Ö, Kayım H, Tırak Ç, Baltalı N. Poliklinik hastalarıyla hayat kadınlarından alınan vajina akıntısı örneklerinde Trichomonas vaginalis’in mikroskopta ve kültürlerindeki incelemesinden çıkan sonuçlar. Türkiye Parazitol Derg, 1998; 22: 129-32.
Aksoy Ü, Akısu Ç, İnci A, Celiloğlu M. Vaginal akıntılı hastalarda Trichomonas vaginalis araştırılması. DE Univ Tıp Fak Derg, 2002; 9: 21-4.
Karaman Ü, Karadağ N, Atambay M, Arterim Kaya NB, Daldal NÜ. A comparison of cytological and parasitological methods in the diagnosis of Trichomonas vaginalis. Türkiye Parazitol Derg, 2008; 32: 309-12.
Çulha G, Görür S, Helli A, Akçin S, Kipar AN. Mustafa Kemal Üniversitesi Sağlık Uygulama ve Araştırma Hastanesi üroloji polikliniğine başvuran üretritli erkek olgularda Trichomonas vaginalis sıklığı. Turk Hij Den Biyol Derg, 2008; 65 (1): 37-41.
Walraven G Screhrf C, West B, Ekpo G, Paine K, Coleman R, Bailey R, Morisan L. The burden of reproductive organ disease in rural women in The Gambia, West Africa. Lancet, 2001; 357:1161-7.
Churakov AA, Kulihenko AN, Suvrov AP, Glybochko PV, Kutyrev VV. Comperative assesment of the diagnostic value of the laboratory diagnostic methods for trichomoniasis. Med Parasitol, 2005; (3): 22-5.
Petrin D, Delgaty K, Bhatt R, Garber G. Clinical and microbiological aspects of Trichomonas vaginalis. Clin Microbiol Rev, 1998; 11(2): 300-17.
Kilimcioğlu A, Laçin S, Girginkardeşler N, Değerli K, Özbilgin A. Trichomoniasis tanısında direkt mikroskobi ve kültür yöntemlerinden Diamond, Thioglucolati, TYM, CPLM besiyerlerinin karşılaştırılması. Türkiye Parazitol Derg, 1998; 22: 239-42.
Üstün Ş, Akısü Ç, Altıntaş N. Rahim içi araç kullanan vajinal akıntılı kadınlarda Trichomonas vaginalis sıklığının araştırılması. Türkiye Parazitol Derg, 2001 25 (2): 132-4.
Yazar S, Dağcı H, Aksoy Ü, Üstün Ş, Akısı Ç, Ak M, Daldal N. Frequency of Trichomonas vaginalis among women having vaginal dishargi, in Izmir. Inönü Üniv Tıp Fak Derg, 2002; 9: 159-61.
Akarsu GA, Çelik T, Güngör Ç, Altıntaş K. Ankara’da çalışan genelev kadınlarında Trichomonas vaginalis sıklığı, Türkiye Parazitol Derg, 2003; 27: 252-4.
Karaman Ü, Atambay M, Yazar S, Daldal N. Kadınlarda Trichomonas vaginalis’in çeşitli sosyal değişkenler açısından yaygınlığının incelenmesi (Malatya ili örneği). Türkiye Parazitol Derg, 2006; 30: 11-5.
Perazzi BE, Menghi CI, Coppolillo EF, Gatta C, Eliseth MC, DE Torres RA, Vay CA, Famiglietti AMR. Prevalence and comparison of diagnostic methods for Trichomonas vaginalis infection in pregnant women in Argentina. Korean J Parasitol, 2010; 48 (1): 61-5.