Amaç: Kalp transplantasyonu, kalp yetmezliğinde rutin bir tedavi yöntemi olarak birçok merkez tarafından uygulanmaktadır. Ancak, bu merkezlerde uygulamalardaki farklılıklar nedeniyle transplantasyon sonrası değişik komplikasyon oranları bildirilmektedir. Bu yazımızda, kliniğimizde uygulanan ortotopik kalp transplantasyonu sonrası gelişen komplikasyonlarımızı gözden geçirmeyi amaçlandık. Materyal ve Metod: Ağustos 1998 ve Haziran 2002 tarihleri arasında toplam 8 hastaya ortotopik kalp transplantasyonu yapıldı. Hastalarımızın 7'si erkek, 1'i kadın olup, yaş ortalamaları 47 ± 10 yıl (30-60) idi. Etiyolojide hastalarımızın üçünde iskemik kardiyomiyopati (%37), beşinde idiyopatik dilate kardiyomiyopati (%63) mevcut idi. Tüm hastalarımızda üçlü immunsüpressif tedavi (siklosporin A, azatioprin ve prednizolon) uygulandı. Rejeksiyon takibinde endomiyokardiyal biyopsi (EMB) kullanıldı. Koroner allogreft vaskülopati takibi için her yıl koroner anjiyografi yapıldı. Bulgular: Transplantasyon sonrası iki hastada hipertansiyon, iki hastada diyabet ve bir hastada lenfoma gelişti. Rejeksiyon takibi için toplam 59 EMB yapıldı ve 34 biyopsi Grade (G) 0, 14 biyopside GI, 8 biyopside GII, 3 biyopside GIII akut rejeksiyon bulguları saptandı. Bir hastamız geç dönemde fulminan hepatit nedeniyle kaybedildi. Sonuç: Kalp transplantasyonu sonrası bir çok komplikasyon gelişmektedir. Bu komplikasyonlar etkili takip ve tedavi edildikleri takdirde, transplantasyon sonrası yaşam süresi ve kalitesinde önemli artış sağlanabileceğini düşünmekteyiz.
Background: Heart transplantation is performed as a routine treatment method for heart failure in many centers. However, various complication rates have been reported mainly due to differences in some aspects of practises in these centers. In the present study we reviewed the complications after orthotopic heart transplantation procedures performed in our clinic. Methods: A total of 8 orthotopic heart transplantations were performed between August 1998, and June 2002. The mean age of the patients (7 male and 1 female) was 47 ± 10 years (ranged; 30 to 60 years). Two subgroups of patients were defined on the basis of etiology: first group included 3 patients with ischemic cardiomyopathy (37%), and the second, 5 patients with idiopathic dilated cardiomyopathy (63%). All patients received triple immunsupressive treatment with cyclosporine A, azathioprine and prednisolone. Endomyocardial biopsy was used in follow-up of the rejection. Coronary angiography was performed for coronary allograft vasculopathy every year. Results: Following transplantation, we observed hypertension in two patients, diabetes mellitus in two patients and lymphoma in one patients. A total of 59 endomyocardial biopsies were performed for rejection researches. We observed 34 Grade (0), 14 Grade (1), 8 Grade (2) and 3 Grade (4) biopsies with acute rejections. One patient died in the late period due to fulminant hepatitis. Conclusions: A large variety of complications develope after cardiac transplantation. The effective evaluation and treatment of these complications might increase the survival and the life quality after cardiac transplantation. "> [PDF] Ortotopik kalp transplantasyonu sonrasında gelişen komplikasyonlar | [PDF] Complications after orthotopic heart transplantation Amaç: Kalp transplantasyonu, kalp yetmezliğinde rutin bir tedavi yöntemi olarak birçok merkez tarafından uygulanmaktadır. Ancak, bu merkezlerde uygulamalardaki farklılıklar nedeniyle transplantasyon sonrası değişik komplikasyon oranları bildirilmektedir. Bu yazımızda, kliniğimizde uygulanan ortotopik kalp transplantasyonu sonrası gelişen komplikasyonlarımızı gözden geçirmeyi amaçlandık. Materyal ve Metod: Ağustos 1998 ve Haziran 2002 tarihleri arasında toplam 8 hastaya ortotopik kalp transplantasyonu yapıldı. Hastalarımızın 7'si erkek, 1'i kadın olup, yaş ortalamaları 47 ± 10 yıl (30-60) idi. Etiyolojide hastalarımızın üçünde iskemik kardiyomiyopati (%37), beşinde idiyopatik dilate kardiyomiyopati (%63) mevcut idi. Tüm hastalarımızda üçlü immunsüpressif tedavi (siklosporin A, azatioprin ve prednizolon) uygulandı. Rejeksiyon takibinde endomiyokardiyal biyopsi (EMB) kullanıldı. Koroner allogreft vaskülopati takibi için her yıl koroner anjiyografi yapıldı. Bulgular: Transplantasyon sonrası iki hastada hipertansiyon, iki hastada diyabet ve bir hastada lenfoma gelişti. Rejeksiyon takibi için toplam 59 EMB yapıldı ve 34 biyopsi Grade (G) 0, 14 biyopside GI, 8 biyopside GII, 3 biyopside GIII akut rejeksiyon bulguları saptandı. Bir hastamız geç dönemde fulminan hepatit nedeniyle kaybedildi. Sonuç: Kalp transplantasyonu sonrası bir çok komplikasyon gelişmektedir. Bu komplikasyonlar etkili takip ve tedavi edildikleri takdirde, transplantasyon sonrası yaşam süresi ve kalitesinde önemli artış sağlanabileceğini düşünmekteyiz. "> Amaç: Kalp transplantasyonu, kalp yetmezliğinde rutin bir tedavi yöntemi olarak birçok merkez tarafından uygulanmaktadır. Ancak, bu merkezlerde uygulamalardaki farklılıklar nedeniyle transplantasyon sonrası değişik komplikasyon oranları bildirilmektedir. Bu yazımızda, kliniğimizde uygulanan ortotopik kalp transplantasyonu sonrası gelişen komplikasyonlarımızı gözden geçirmeyi amaçlandık. Materyal ve Metod: Ağustos 1998 ve Haziran 2002 tarihleri arasında toplam 8 hastaya ortotopik kalp transplantasyonu yapıldı. Hastalarımızın 7'si erkek, 1'i kadın olup, yaş ortalamaları 47 ± 10 yıl (30-60) idi. Etiyolojide hastalarımızın üçünde iskemik kardiyomiyopati (%37), beşinde idiyopatik dilate kardiyomiyopati (%63) mevcut idi. Tüm hastalarımızda üçlü immunsüpressif tedavi (siklosporin A, azatioprin ve prednizolon) uygulandı. Rejeksiyon takibinde endomiyokardiyal biyopsi (EMB) kullanıldı. Koroner allogreft vaskülopati takibi için her yıl koroner anjiyografi yapıldı. Bulgular: Transplantasyon sonrası iki hastada hipertansiyon, iki hastada diyabet ve bir hastada lenfoma gelişti. Rejeksiyon takibi için toplam 59 EMB yapıldı ve 34 biyopsi Grade (G) 0, 14 biyopside GI, 8 biyopside GII, 3 biyopside GIII akut rejeksiyon bulguları saptandı. Bir hastamız geç dönemde fulminan hepatit nedeniyle kaybedildi. Sonuç: Kalp transplantasyonu sonrası bir çok komplikasyon gelişmektedir. Bu komplikasyonlar etkili takip ve tedavi edildikleri takdirde, transplantasyon sonrası yaşam süresi ve kalitesinde önemli artış sağlanabileceğini düşünmekteyiz.
Background: Heart transplantation is performed as a routine treatment method for heart failure in many centers. However, various complication rates have been reported mainly due to differences in some aspects of practises in these centers. In the present study we reviewed the complications after orthotopic heart transplantation procedures performed in our clinic. Methods: A total of 8 orthotopic heart transplantations were performed between August 1998, and June 2002. The mean age of the patients (7 male and 1 female) was 47 ± 10 years (ranged; 30 to 60 years). Two subgroups of patients were defined on the basis of etiology: first group included 3 patients with ischemic cardiomyopathy (37%), and the second, 5 patients with idiopathic dilated cardiomyopathy (63%). All patients received triple immunsupressive treatment with cyclosporine A, azathioprine and prednisolone. Endomyocardial biopsy was used in follow-up of the rejection. Coronary angiography was performed for coronary allograft vasculopathy every year. Results: Following transplantation, we observed hypertension in two patients, diabetes mellitus in two patients and lymphoma in one patients. A total of 59 endomyocardial biopsies were performed for rejection researches. We observed 34 Grade (0), 14 Grade (1), 8 Grade (2) and 3 Grade (4) biopsies with acute rejections. One patient died in the late period due to fulminant hepatitis. Conclusions: A large variety of complications develope after cardiac transplantation. The effective evaluation and treatment of these complications might increase the survival and the life quality after cardiac transplantation. ">

Ortotopik kalp transplantasyonu sonrasında gelişen komplikasyonlar

Amaç: Kalp transplantasyonu, kalp yetmezliğinde rutin bir tedavi yöntemi olarak birçok merkez tarafından uygulanmaktadır. Ancak, bu merkezlerde uygulamalardaki farklılıklar nedeniyle transplantasyon sonrası değişik komplikasyon oranları bildirilmektedir. Bu yazımızda, kliniğimizde uygulanan ortotopik kalp transplantasyonu sonrası gelişen komplikasyonlarımızı gözden geçirmeyi amaçlandık. Materyal ve Metod: Ağustos 1998 ve Haziran 2002 tarihleri arasında toplam 8 hastaya ortotopik kalp transplantasyonu yapıldı. Hastalarımızın 7'si erkek, 1'i kadın olup, yaş ortalamaları 47 ± 10 yıl (30-60) idi. Etiyolojide hastalarımızın üçünde iskemik kardiyomiyopati (%37), beşinde idiyopatik dilate kardiyomiyopati (%63) mevcut idi. Tüm hastalarımızda üçlü immunsüpressif tedavi (siklosporin A, azatioprin ve prednizolon) uygulandı. Rejeksiyon takibinde endomiyokardiyal biyopsi (EMB) kullanıldı. Koroner allogreft vaskülopati takibi için her yıl koroner anjiyografi yapıldı. Bulgular: Transplantasyon sonrası iki hastada hipertansiyon, iki hastada diyabet ve bir hastada lenfoma gelişti. Rejeksiyon takibi için toplam 59 EMB yapıldı ve 34 biyopsi Grade (G) 0, 14 biyopside GI, 8 biyopside GII, 3 biyopside GIII akut rejeksiyon bulguları saptandı. Bir hastamız geç dönemde fulminan hepatit nedeniyle kaybedildi. Sonuç: Kalp transplantasyonu sonrası bir çok komplikasyon gelişmektedir. Bu komplikasyonlar etkili takip ve tedavi edildikleri takdirde, transplantasyon sonrası yaşam süresi ve kalitesinde önemli artış sağlanabileceğini düşünmekteyiz.

Complications after orthotopic heart transplantation

Background: Heart transplantation is performed as a routine treatment method for heart failure in many centers. However, various complication rates have been reported mainly due to differences in some aspects of practises in these centers. In the present study we reviewed the complications after orthotopic heart transplantation procedures performed in our clinic. Methods: A total of 8 orthotopic heart transplantations were performed between August 1998, and June 2002. The mean age of the patients (7 male and 1 female) was 47 ± 10 years (ranged; 30 to 60 years). Two subgroups of patients were defined on the basis of etiology: first group included 3 patients with ischemic cardiomyopathy (37%), and the second, 5 patients with idiopathic dilated cardiomyopathy (63%). All patients received triple immunsupressive treatment with cyclosporine A, azathioprine and prednisolone. Endomyocardial biopsy was used in follow-up of the rejection. Coronary angiography was performed for coronary allograft vasculopathy every year. Results: Following transplantation, we observed hypertension in two patients, diabetes mellitus in two patients and lymphoma in one patients. A total of 59 endomyocardial biopsies were performed for rejection researches. We observed 34 Grade (0), 14 Grade (1), 8 Grade (2) and 3 Grade (4) biopsies with acute rejections. One patient died in the late period due to fulminant hepatitis. Conclusions: A large variety of complications develope after cardiac transplantation. The effective evaluation and treatment of these complications might increase the survival and the life quality after cardiac transplantation.

___

  • 1. Keck BM, Bennett LE, Rosendale J, Daily OP, Novick RJ, Hosenpud JD. Worldwide thoracic organ transplantation: A report from the UNOS/ISHLT International Registry for Thoracic Organ Transplantation. Clin Transpl 1999;35-49.
  • 2. Hosenpud JD, Novick RJ, Breen TJ, Daily OP. The registry of the international society for heart and lung transplantation: Eleneth offical report-1994. J Heart Lung Transplant 1994;13:561-70.
  • 3. Van Trigt P, Davis RD, Shaeffer GS, et al. Survival benefits of heart and lung transplantation. Ann Thorac Surg 1996;223:576-84.
  • 4. John R, Rajasinghe HA, Chen JM, et al. Long- term outcomes after cardiac transplantation: an experience based on different eras of immunosuppressive therapy. Ann Thorac Surg 2001;72:440-9.
  • 5. Yamani MH, Starling RC. Long-term medical complications of heart transplantation: information for the primary care physician. Cleve Clin J Med 2000;67:673-80.
  • 6. Barnard CN. A human cardiac transplant. An interim report of a successful operation performed at Groote Schuur Hospital, Capetown. S Afr Med J 1967;41:1271-4.
  • 7. Rayburn BK Other long –term complications. In: Kirklin JK, Young JB, McGiffýn DC, eds. Heart Transplantation. New York: Churchill Livingstone, 2002;666-702.
  • 8. Miller LW. Treatment of cardiac allograft rejection with intravenous corticosteroids. J Heart Lung Transplant 1990;9:2283.
  • 9. Kniepeiss D, Iberer F, Grasser B, Schaffellner S, Schreier G, Tscheliessnigg KH. Noninvasive cardiac allograft monitoring. Transplant Proc 2001;33:2456-7.
  • 10. Warnecke H, Schuler S, Goetze HJ, et al. Noninvasive monitoring of cardiac allograft rejection by intramyocardial electrogram recordings. Circulation 1986;74:72-6.
  • 11. Dengler TJ, Zimmermann R, Braun K, et al. Elevated serum concentrations of cardiac troponin T in acute allograft rejection after human heart transplantation. J Am Coll Cardiol 1998;32:405-12.
  • 12. Wijngaard PL, Doornewaard H, Meulen A, et al. Cytoimmunologic monitoring as an adjunct in monitoring rejection after heart transplantation: Results of a 6-year follow-up in heart transplant recipients. J Heart Lung Transplant 1994;13:869-75.
  • 13. Winters GL. The challenge of endomyocardial biopsy interpretation in assessing cardiac allograft rejection. Curr Opin Cardiol 1997;12:146-52.
  • 14. Mansuroğlu D, Kırali K, Güler M, ve ark. Kalp transplantasyonlarýnda red fenomeninin sitoimmünolojik monitörizasyon yöntemi ile izlenmesi. Türk Göğüs Kalp Damar Cer Derg 1998;6:369-78.
  • 15. Anne MK, Sharon AH, Patricia G. Surveillance and treatment of posttransplant infections. In: Smith JA, McCarthy PM, Sarris GE, Stinson EB, Reitz BA, eds. The Stanford Manual of Cardiopulmonary Transplantation, New York: Futura Publishing Company, 1996;127-45.
  • 16. Ventura HO, Mehra MR, Smart FW, Stapleton DD. Cardiac allograft vasculopathy: Current concepts. Am Heart J 1995;129:791-9.
  • 17. Marti VV, Romeo I, Aymat R, et al. Coronary endothelial dysfunction as a predictor of intimal thickening in the long term after heart transplantation. J Thorac Cardiovasc Surg 2001;122:1174-80.
  • 18. Julius BK, Attenhofer Jost CH, Sutsch G, et al. Incidence, progression and functional significance of cardiac allograft vasculopathy after heart transplantation. Transplantation 2000;15;847-53.
  • 19. Herlitz H, Lindelow B. Renal failure following cardiac transplantation. Nephrol Dial Transplant 2000;15:311-4.
  • 20. Goldstein DJ, Zuech N, Sehgal V, et al. Cyclosporineassociated end-stage nephropathy after cardiac transplantation: Incidence and progression. Transplantation 1997;63:664-8.
  • 21. Farge D, Julien J, Amrein C, et al. Effect of systemic hypertension on renal function and left ventricular hypertrophy in heart transplant recipients. J Am Coll Cardiol. 1990;15:1102-3.
  • 22. Braith RW, Howard C, Fricker FJ, et al. Glucocorticoidinduced osteopenia in adolescent heart transplant recipients. J Heart Lung Transplant 2000;19:840-5.
  • 23. Krieg MA, Seydoux C, Sandini L, et al. Intravenous pamidronate as treatment for osteoporosis after heart transplantation: A prospective study. Osteoporos Int 2001;12:112-6.
  • 24. Nieuwenhuis MG, Kirkels JH. Predictability and other aspects of post-transplant diabetes mellitus in heart transplant recipients. J Heart Lung Transplant 2001;20:703-8.
  • 25. Robin J, Ninet J, Trone F, Bonnefoy E, Neitdecker J, Boissonat P. Long term results of heart transplantation deteriorate more rapidly in patients over 60 years of age. Eur J Cardiothorac Surg 1996;10:259-63.
Türk Göğüs Kalp Damar Cerrahisi Dergisi-Cover
  • ISSN: 1301-5680
  • Yayın Aralığı: Yılda 4 Sayı
  • Başlangıç: 1991
  • Yayıncı: Bayçınar Tıbbi Yayıncılık
Sayıdaki Diğer Makaleler

Serbest internal torasik arter greftlerinin proksimal anastomoz yerinin uzun dönem açık kalım oranına etkisi

Murat MERT, Cenk Eray YILDIZ, Erhan BABALIK, Cihat BAKAY, Arat Alev ÖZKAN, Ahmet ÖZKARA, İhsan BAKIR

İzole rat kalplerine uygulanan reperfüzyon hasarında resveratrol'ün hemodinamik etkileri

Behçet SEVİN, Nilüfer ERKASAP, Sadettin DERNEK, Tuğrul KURAL, Murat İKİZLER, Ziya KAYGISIZ

Primer göğüs duvarı tümörleri

Mehmet YILDIRIM, Murat YAŞAROĞLU, Uncu Oya İMAMOĞLU, Bülent AYDEMİR, Alper FINDIKÇIOĞLU, IIgaz DOĞUSOY, Tamer OKAY, Hatice DEMİRBAĞ

Akut pulmoner embolide radyolojik anatomik dağılım

Sinan ŞAHİN, Levent ÇELİK, Mustafa SARITAŞ, Osman KIZILKILIÇ

Plevranın soliter (Lokalize ) fibröz tümörü:Üç olgu sunumu

Altuğ KOŞAR, Çağatay TEZEL, Alpay ÖRKİ, Bülent ARMAN, Murat KELEŞ, Canan DUDU, Hakan KIRAL

Vena kava filtreleri ve 11 olguluk tecrübemiz

Haşim ÜSTÜNSOY, Hakkı KAZAZ, Adnan CELKAN, Celalettin KAYIRAN, Rengin HAYTA, Ekrem BAYAR

Sol ventrikül çıkım yolu darlığı ile beraber mitral kapak darlığı ve asandan aort anevrizması olan hastada aortoventriküloplasti: Olgu sunumu

Fevzi TORAMAN, Serdar EVRENKAYA, Sümer TARCAN, Hasan KARABULUT, Cem ALHAN

Koroner bypass cerrahisinde radiyal arter kullanımının orta dönem anjiyografik sonuçları

Mehmet BALKANAY, Denyan MANSUROĞLU, Kaan KIRALİ, Başar SAREYYÜPOĞLU, Erdal TURAN, Vedat ERENTUĞ, Deniz GÖKSEDEF, Cevat YAKUT, Gökhan İPEK, Bülent MUTLU, Suat Nail ÖMEROĞLU

Aort kök anevrizmalarında yeni sinüs oluşturularak kapak koruma

Tayfun AYBEK, Anton MORİTZ, Selami DOĞAN

Kan volümünün hesaplanmasında kullanılan yöntemlerin radyoaktif krom 51 yöntemine göre hassasiyetlerinin karşılaştırılması

Mehmet KAPLAN, Fevzi TORAMAN, Nurgül YURTSEVEN, Vedat ÖZKUL, Sevim CANİK, Ömer Fehmi YARDI, Abdullah Kemal TUYGUN

Academic Researches Index - FooterLogo