Esnek Çalışma Algısı Ölçeği’nin Geliştirilmesine İlişkin Geçerlik ve Güvenilirlik Çalışması

Bu çalışmanın amacı, araştırma görevlilerinin esnek çalışma algılarını ölçmeye yarayan bir ölçekgeliştirmektir. Esnek çalışma, resmi ya da gayri resmi uygulamalar sonucu, zaman ya da mekândaçalışan ya da işveren tarafından gerçekleştirilebilecek değişimleri ifade etmektedir. Ölçeğin geliştirilmesüreci dört aşamadan oluşmaktadır. Öncelikle taslak form hazırlanmıştır. Taslak form uzman görüşünesunularak geçerlilik çalışması yapılmıştır. Ardından pilot uygulama yapılarak, taslak forma son şekliverilmiştir. Son olarak, çalışma grubu üzerine uygulanan taslak forma geçerlilik ve güvenilirlik çalışmasıyapılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul İlinde bulunan devlet ve vakıf üniversitelerindeçalışan 445 araştırma görevlisi oluşturmaktadır. KMO değerinin .79 olduğu ve veri setininfaktörlenmeye uygun olduğu gözlenmiştir. Esnek Çalışma Algısı Ölçeği, özdeğeri 1.00’in üzerinde 2faktörden oluşmaktadır. Bu iki faktör İşin Yapısından Kaynaklı Esneklik ve Zamansal Esneklik(Muğlaklık) olarak isimlendirilmiştir. Ölçeğin alt boyutlarından İşin Yapısından Kaynaklı Esneklik içinCronbach alfa değeri .761 ve Zamansal Esneklik (Muğlaklık) için Cronbach alfa değeri .761’dir. Ölçeğintamamı için bulunan Cronbach alfa değeri .774’tür. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulardoğrultusunda, geliştirilen Esneklik Ölçeği’nin geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı olduğusöylenebilmektedir.

Validity and Reliability Study for Developing Flexibility Scale

The aim of this study is to develop a scale to measure the flexibility perceptions of research assistants. Flexible work refers to changes that can be made by the employer or employee in time or space as a result of formal or informal practices. The development process of the scale consists of four stages. First, a draft form was prepared. The draft form was submitted to expert opinion and validity study was conducted. Then, pilot application was made and the draft form was finalized. Finally, the validity and reliability study of the draft form applied on the working group was conducted. The working group of the research consists of 445 research assistants working at state and foundation universities in Istanbul. It was observed that the KMO value was .79 and the data set was suitable for factoring. Flexible Working Perception Scale consists of two factors with an eigenvalue above 1.00. These two factors are called Flexibility from Work Structure and Temporal Flexibility (Ambiguity). The Cronbach’s alpha value for the Flexibility the Structure of Work is .761 and Cronbach's alpha value for Temporal Flexibility (Ambiguity) is .761. The Cronbach alpha value found for the entire scale is .774. In line with the findings obtained as a result of the study, it can be said that the developed Flexibility Scale is a valid and reliable measurement tool.

PDF

___

Allen, T. D., Johnson, R. C., Kiburz, K. M., & Shockley, K. M. (2013). Work–family conflict and flexible work arrangements: Deconstructing flexibility. Personnel Psychology, 66(2), 345-376.
Akpolat, T. (2019). Esnek ve iş güvencesiz çalışmanın araştırma görevlileri üzerindeki etkileri: duygusal emek ve karakter aşınması bağlamında bir inceleme. (Yayımlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul.
Almer, E. D., & Kaplan, S. E. (2002). The effects of flexible work arrangements on stressors, burnout, and behavioral job outcomes in public accounting. Behavioral Research in Accounting, 14(1), 1-34.
Ayre, C., & Scally, A. J. (2014). Critical values for Lawshe’s content validity ratio: revisiting the original methods of calculation. Measurement and Evaluation in Counseling and Development, 47(1), 79-86.
Baruch, Y. (2000). Teleworking: benefits and pitfalls as perceived by professionals and managers. New technology, work and employment, 15(1), 34-49.
Bıçkı, D. ve Sobacı, M.Z. (2011). Yerel yönetimden yerel yönetişime: post-fordizm bağlamında yerel yönetimleri anlamak. Yönetim Bilimleri Dergisi, 9(2), 215-234.
Bruck, C. S., Allen, T. D., & Spector, P. E. (2002). The relation between work–family conflict and job satisfaction: A finer-grained analysis. Journal of vocational behavior, 60(3), 336-353.
Büyüköztürk, Ş. (2002). Sosyal Bilimler İçin Veri Analizi El Kitabı. Ankara: Pegem Akademi.
Castells, M. (1996). The information age: Economy, society and culture (3 volumes). Blackwell, Oxford, 1997, 1998.
Cooper, C. D., & Kurland, N. B. (2002). Telecommuting, professional isolation, and employee development in public and private organizations. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 23(4), 511-532.
Crang, M. (2007). Flexible and fixed times working in the academy. Environment and Planning A, 39(3), 509-514.
Çokluk, Ö., Şekercioğlu, G. ve Büyüköztürk, Ş. (2012). Sosyal bilimler için çok değişkenli istatistik: SPSS ve LISREL uygulamaları (Vol. 2). Ankara: Pegem Akademi.
Çolak, E. (2015). Akademide güvencesiz çalışma: araştırma görevlilerinin deneyimleri. Vira Verita EDergi, 2, 23-44.
Damiano-Teixeira, K. M. (2006). Managing conflicting roles: A qualitative study with female faculty members. Journal of Family and Economic Issues, 27(2), 310-334.
Durmaz, N. (2017). Akademinin Prekaryası: 50/d'li Araştırma Görevlileri. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 72(4), 945-975.
Eraydın, A. (1992). Post-fordizm ve değişen mekansal öncelikler. Orta Doğu Teknik Üniversitesi, Mimarlık Fakültesi.
Gürkanlar, E. (2010). Esnek çalışma saatlerinin kadın çalışanların sosyal roller ve çalışma performansı üzerine etkileri- Akdeniz üniversitesinde bir araştırma. Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Akdeniz Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya.
Harvey, D. (1989). The condition of postmodernity (Vol. 14). Oxford: Blackwell.
Hill, E. J., Erickson, J. J., Holmes, E. K., & Ferris, M. (2010). Workplace flexibility, work hours, and worklife conflict: finding an extra day or two. Journal of Family Psychology, 24(3), 349.
Hyman, J., & Summers, J. (2004). Lacking balance? Work-life employment practices in the modern economy. Personnel Review, 33(4), 418-429.
Karasar, N. (2010). Bilimsel araştırma yöntemi: kavramlar, ilkeler, teknikler. Ankara: Nobel Yayınevi.
Kelliher, C., & Anderson, D. (2010). Doing more with less? Flexible working practices and the intensification of work. Human Relations, 63(1), 83-106.
Kline, P. (2014). An easy guide to factor analysis. New York: Routledge.
Korkut, H., ve Yalçınkaya, M. (1999). Araştırma görevlilerinin sorunları. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 17(17), 19-36.
Kumar, K. (1995). Sanayi sonrası toplumdan post-modern topluma. Çağdaş Dünyanın Yeni Kuramları, (Çev. Mehmet Küçük), Dost Kitabevi Yayını, Ankara.
Kvande, E., & Kvande, E. (2007). Doing gender in flexible organizations. Bergen: Fagbokforlaget.
Lu, L., Kao, S. F., Chang, T. T., Wu, H. P., & Cooper, C. L. (2011). Work/family demands, work flexibility, work/family conflict, and their consequences at work: A national probability sample in Taiwan. International Perspectives in Psychology: Research, Practice, Consultation, 1(S), 68.
Maxwell, G., Rankine, L., Bell, S., & MacVicar, A. (2007). The incidence and impact of flexible working arrangements in smaller businesses. Employee Relations, 29(2), 138-161.
Öztan, E. ve Doğan, S. N. (2015). Akademinin cinsiyeti: Yıldız teknik üniversitesi örneği üzerinden üniversite ve toplumsal cinsiyet. Çalışma ve Toplum, 46(3), 191-222.
Poyraz, B. (2017). Akademi kadınların cenneti mi?: Ankara üniversitesi örneği. Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 4(2). DOI:10.1501/sbeder_0000000057
Rafnsdóttir, G. L., & Heijstra, T. M. (2013). Balancing work–family life in academia: The power of time. Gender, Work & Organization, 20(3), 283-296.
Rhoades, G., & Slaughter, S. (2004). Academic capitalism in the new economy: Challenges and choices. American Academic, 1(1), 37-59.
Saklı, A. R. (2013). Fordizm'den Esnek üretim rejimine dönüşümün kamu yönetimi üzerindeki etkileri. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 12(44), 107-131.
Sennett, R. (2002). Karakter aşınması. Ayrıntı Yayınları, İstanbul.
Sharafizad, F., Paull, M., & Omari, M. (2011). Flexible work arrangements: Accessibility in a university environment. Australian Universities' Review, 53(2), 43-49.
Shockley, K. M., & Allen, T. D. (2007). When flexibility helps: Another look at the availability of flexible work arrangements and work–family conflict. Journal of Vocational Behavior, 71(3), 479-493.
Şencan, H. (2005). Sosyal ve davranışsal ölçümlerde güvenilirlik ve geçerlilik. Ankara: Seçkin Matbaası.
Taşkıran, G. ve Kiraz, Z. (2016). Okul yöneticisi ve öğretmenlerin esnek çalışma kavramına ilişkin metaforik algıları. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 40, 318-342.
Tietze, S., & Musson, G. (2005). Recasting the home-work relationship: A case of mutual adjustment? Organization Studies, 26(9), 1331-1352.
Wilton, S., & Ross, L. (2017). Flexibility, sacrifice and insecurity: A Canadian study assessing the challenges of balancing work and family in academia. Journal of Feminist Family Therapy, 29(1-2), 66-87.
Yalçın, M., Özoğlu, E. A., & Dönmez, A. (2016). Metaphoric perceptions of academic staff about the concept of research assistant. Education & Science/Egitim ve Bilim, 41(185), 19-32.
Yavuz, Ş. (2006). Reklam ve popüler kültür. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi| Istanbul University Faculty of Communication Journal, (27), 149-161.
Yılmaz, F., Yılmaz, F. ve Göçen, S. (2015). Sınıf öğretmeni adaylarının araştırma görevlisi algısı: Metaforik bir araştırma. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi, 12, 1(23), 201-220.
Ylijoki, O. H., & Mäntylä, H. (2003). Conflicting time perspectives in academic work. Time & Society, 12(1), 55-78.