Türkiye Türkçesinde, sıfat-fiilli tamlamalarda iyelik eki çoğunlukla sıfat-fiilli öğe üzerindedir (geldiğin gün, aldığım elbise, kalacağımız ev vb.; ancak diyecek sözüm yok, gidecek yerim kalmadı). Diğer pek çok lehçede ise, Türkiye Türkçesine göre ters bir kullanım söz konusudur. Tuva Türkçesinde de kullanım sıklığı bakımından karşımıza çıkan şekil Türkiye Türkçesinin tersi bir kullanımdır. Yani bu tip tamlamalarda iyelik eki, sıfat-fiilli kelime üzerinde değil, bundan sonraki isim üzerindedir (muŋgan a’dım “bindiğim at”, kadı öksen ejim “birlikte büyüdüğüm arkadaş”, bilir çüveŋ “bildiğin şey” vb.). Ancak, Tuva Türkçesinde bu tür tamlamalarda iyelik ekinin yeri çeşitlilik de göstermektedir. Bu makalede, Tuva Türkçesindeki sıfat-fiilli kelime gruplarındaki bu çeşitlilik üzerinde durulacaktır