[adını sokağa] vérmişdiler. “Hele unudulmamışam, - déyirdi, - ömrümü faydasız kéçirmemişem.” “Özümüzü kesen Şılınc” dramının Ankara ve İstanbul téatrlarında tamaşaya Şoyulmasını arzulayırdı. İardaş ölkenin Bakı Böyük élçisi Hülusi Kılınca mektubla müraciet étmişdi. Türkiyenin medeniyyet bakanlığından ḫoş ḫeberi yénice almışdıŞ: tamaşa baş tutacaŞdı. “Birlikde gédib baḫarıŞ ” - déye sévincini gizletmemişdi şair. Bir de heyatının son günlerinde iki eserinin Akadémik Z. Eliyévanın itkisinden tesirlenerek [vefatından etkilenerek] yazdığı “Mersiye-rékviyem” ve Türkiyede Süléyman Demirele hesr étdiyi “Süleyman” şé’rlerinin külliyata salınmasını isteyirdi