Bu çalışma, yazarlarının dünyanın diğer bölgeleri için daha önceden yapmış oldukları Türkiye’nin yumuşak gücünü ve kamu diplomasisi uygulamalarının analizini Orta Asya bölgesine de uyarlayan bir yaklaşımla gerçekleştirilmiştir. Çalışmada Doğu Türkistan’ı Moğolistan’ı ve Afganistan’ı kapsayan geniş bölge değil sadece eski Sovyet cumhuriyetleri olan Kazakistan, Kırgızistan, Özbekistan, Tacikistan ve Türkmenistan’ın olduğu dar anlamdaki Orta Asya coğrafyası baz alınmıştır. Türkiye’nin güçlü bağlara sahip olduğu Orta Asya bölgesine yönelik Kamu Diplomasisi faaliyetlerinin neler olduğu ve nasıl yürütüldüğü sorusuna cevap aranmaya çalışılmıştır. Yapılan çalışmaların etkinliği ve verimliliği irdelenmiş, daha iyi olabilir mi? sorusu incelenmiştir. Sovyetler Birliği’nin dağıldığı 1991 yılından bu yana geçen çeyrek asırlık dönemin analizi, gelinen nokta itibariyle ve ülkeler bazında tek tek değerlendirilmiştir. Bu analiz ağırlıklı olarak TİKA, DİB, Yunus Emre Kültür Merkezi, TÜRKSOY, YTB, THY gibi kamu diplomasi¬si kurumlarının faaliyetleri üzerinden yapılmıştır. Çalışma, literatür taraması; kurumların resmi internet sayfalarının, raporlarının ve yayınlarının taranması ve kurumların faaliyetlerinin basında taranması gibi yöntemler kullanılarak yapılmıştır. Ayrıca yazarların farklı zaman ve amaçlarla bölgede bulundukları dönemlerdeki gözlemlerine de yer verilmiştir. Bu bağlamda çalışma Orta Asya coğrafyasının tanımın tarihsel değişimini ve bölgenin jeopolitik önemine de değinilen uzun bir giriş, bunu izleyen beş ülkenin tek tek değerlendirildiği ikinci bir bölüm ve genel değerlendirme ve önerilerin yer aldığı bir sonuç kısmından oluşmaktadır.