Makalenin birinci kısmında İran’ın kuzeydoğu bölgesindeki Gorgân kenti ve bölgesi üzerinde durulmuş, Gorgân kentinin Hunsu Türklerince kurulduğu, Gorgân sözünün Hunsu Türkçesinde Gorgân, yani “müstahkem mevki, ordugâh” olduğu ortaya konmuştur. Makalenin ikinci kısmında Göktürk yazıtlarında anlamı henüz tam olarak açıklığa kavuşturulamayan korgan sözcüğü incelenmiş, korganın sanıldığı gibi “kale yahut “mezar” değil, “müstahkem mevki, ordugâh” olduğu açıklığa kavuşturulmuştur. Üçüncü kısımda korganın “sin; mezar höyüğü, tümseği” anlamı irdelenmiştir. Makalenin dördüncü kısmında Tes yazıtındaki koorg ile Şine Usu ve Tunyukuk yazıtlarında okunuşu ve anlamı tartışmalı olan kordan sözü ele alınmış, kelimenin korganın ocaktaşı ve anlamdaşı olduğu, onun gibi “müstahkem mevki, ordugâh” manalarına geldiği belirtilmiştir.