Literatürün çeşitliliğine göre davranış bilimleri ve/veya din bilimleri şemsiyeleri altında sınıflandırılan din psikolojisi, 19. yüzyılın sonlarına doğru Batı’da gelişen önemli bir bilim dalıdır. Dolayısıyla din psikolojisinin Batı’daki kurucuları olarak kabul edilen W. James, S. Freud ve C. G. Jung gibi isimler, doğal olarak aynı zamanda modern psikoloji tarihinin de yazıcıları arasında yer aldıkları için din psikolojisi de modern psikolojiyle birlikte büyümüş ve gelişmiştir. Din psikolojisinin tarihsel gelişimi bağlamında ‘din ve psikoloji’ olguları, din psikoloğu Köse’nin (2006) betimlemesiyle ‘bir dargın bir barışık kardeşler’ şeklinde inişli-çıkışlı bir süreç izlemiştir. Yani bilim dalının kuruluş yıllarına bakıldığında, din psikolojisini ilgilendiren çalışmaların ilk planda Freud’un çalışmalarında görüldüğü gibi dine uzak bir yaklaşım sergiledikleri görülmüştür. Ancak din gibi hayatın içerisine en az psikoloji kadar giren kuşatıcı bir fenomenin görmezden gelinmesi o kadar da kolay olmamıştır. Din psikolojisinin tarihsel gelişimi içerisinde giderek din ile barışık bir duruma gelen psikoloji, doğal olarak din psikolojisi bilimini yeniden değerli bir duruma getirmiştir (s. 13). Bu tarihsel gelişmenin sonucu olarak gelinen bu noktada, Amerikan Psikoloji Derneği APA tarafından 36. Bölümün ‘maneviyat’ı da kapsayacak biçimde ‘Society for the Psychology of Religion and Spirituality’ ismiyle güncellenmesiyle birlikte gerek dünyada gerekse Türkiye’de din psikolojisinin yıldızı her geçen gün parlamaya devam etmektedir.