LĀMİ’İ̄’NİN GŪY U ÇEVGĀN’INDAN İKİ MÜNAZARA
Münazara, birbiriyle ilgili, çoğu kez de karşıt iki ya da daha çok nesne ya da kavramın kişileştirilip zebān-ı hāl ile konuşturulması yoluyla oluşan bir yazı türüdür. Bu kişileştirme ve konuşturmada söz konusu taraflardan her biri kendi üstünlüğünü, karşısındakinin ise zayıflıklarını yanlışlarını ortaya döker.
___
- E. Wagner, Die arabische Rangstreitdichtung und ihre Einordnung in die allgemeine Literaturgeschichte. Akademie der Wissenschaften und der Literatur. Abhandlungen der Geistes-und sozialwissenschaftlichen Klasse, Jahrgang 1962, Nr. 8 Mainz, 1962.
- J. Rypka, Iranische Literaturgeschichte, Leipzig, 1959.
- J.Eckmann, “Die tschaghataische Literatur” Philologioe turcicae fundamenta, Wiesbaden, 1964.
- A.S. Levend, Türk Edebiyatı Tarihi, c. 1, TTK, Ankara 1973.
- V.M. Kocatürk, Büyük Türk Edebiyatı Tarihi, 1. bas. Ankara, 1970.
- C. Öztelli, Evlerinin Önü, Halk Türküleri, İstanbul 1972.
- A.R. Yalman (Yalkın), Cenupta Türkmen Oymakları II, 2. Baskı, Ankara, 1977.
- Azerbaycan Halk Yazını Örnekleri, derleyen: E. Ahundov, çevriyazı: S. Tezcan, TDK, Ankara, 1978.
- G. Jarring, The Contest of the Fruits, An Eastern Turki Allegory, Lunds Universitets arsskrift, Lund, 1936.
- İ. Ünver, Türk Edebiyatında manzum İskender-nâmeler, (basılmamış doktora tezi) DTCF, Ankara 1975.
- N. Tezcan, “LĀMİ’İ̄’NİN GŪY U ÇEVGĀN MESNEVİSİ”, Ömer Asım Aksoy Armağanı, TDK, Ankara, 1978.