GÖKTÜRK ANITLARI İLE YAŞAYAN ÜÇ LEHÇEMİZİN (HALAÇ, ÇUVAŞ VE SAHA/YAKUT) TARİHİ İLGİ DÜZENİ
Türk dilinin tarihi tasnifini yapmak, kavimlerin sık sık yer
değiştirmesi ve birbirlerine karışmış olmaları yüzünden oldukça güçtür. Özellikle
Çuvaş Türkçesi ve Yakut Türkçesinin durumu, dillerindeki büyük başkalıktan
dolayı, tasnifçiler tarafından farklı farklı değerlendirilmiştir. Yapılan
tasniflerin aşağı yukarı ortak tarafı, Çuvaş Türkçesi ve Yakut Türkçesinin Türk
dili lehçe ve şiveleri arasında en farklı dalları oluşturuyor olmalarıdır.
___
- OSMAN NEDİM TUNA, KARŞILAŞTIRMALI TÜRK DİLBİLGİSİ.
- T.TEKİN, TUNA BULGARLARI VE DİLLERİ, TÜRK DİL KURUMU, ANKARA 1987.
- J.KRUEGER, YAKUT MANUAL, INDIANA UNIVERSITY, 1962.
- R.R. ARAT, TÜRK ŞİVELERİNİN TASNİFİ, TÜRKİYAT MECMUASI X, 1951-1953.
- H.EREN, “TÜRK DİLİ” MADDESİ, TÜRK ANSİKLOPEDİSİ XXXII, ANKARA 1983.
- G.DOERFER, KHALAJ AND ITS RELATION TO THE OTHER TURKIC LANGUAGES, TÜRK DİLİ ARAŞTIRMALARI YILLIĞI-BELLETEN, ANKARA 1977.
- G.GÜLSEVİN, TÜRK DİLİNDE BİR KELİME BAŞI ÜNSÜZÜ ÜZERİNE, TÜRK DİLİ ARAŞTIRMALARI YILLIĞI-BELLETEN, 1987.
- A.DİLAÇAR, LEHÇELERİN YAYILMA TARZI VE TÜRK DİL VE LEHÇELERİNİN TASNİFİ MESELESİ, TÜRK DİLİ ARAŞTIRMALARI YILLIĞI-BELLETEN, 1954.
- G.CLAUSON, THREE NOTES ON EARLY TURKISH, TÜRK DİLİ ARAŞTIRMALARI YILLIĞI-BELLETEN, 1966.