Tasarlanan Farklı Öğrenme Ortamlarının 7. Sınıf Öğrencilerinin Geometrik Düşünme Düzeylerine Etkisi

Bu çalışmada 7. sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerinin artırılabilmesi için farklı öğrenme ortamları tasarlanması, uygulanması ve değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yarı deneysel yöntemin kullanıldığı bu çalışmada, yedinci sınıf öğrencilerinden oluşan üç şubeden ikisi deney grubu öğrencilerini, üçüncü şube ise kontrol grubu öğrencilerini oluşturmuştur. Birinci deney grubunda (Bilgisayar Grubu) bilgisayar laboratuvarında yapılandırmacı yaklaşıma uygun çalışma yaprakları eşliğinde dinamik matematik ve geometri yazılımı GeoGebra kullanılarak, bilgisayar destekli bir öğrenme ortamında dersler yürütülmüştür. İkinci deney grubunda (Manipülatif Grup) ise geleneksel sınıf ortamında çalışma yaprakları eşliğinde somut materyaller kullanılarak dersler işlenmiştir. Kontrol grubunda (Geleneksel Grup) ise herhangi bir müdahale yapılmamış, öğretmenin rutin bir şekilde derslerini yürütmesi sağlanmıştır. Her üç grupta da dersler aynı öğretmen tarafından işlenmiştir. Çalışmada öğrencilerin geometrik düşünme düzeylerini belirleyebilmek için Usiskin (1982) tarafından geliştirilen “Van Hiele Geometrik Düşünme Testi” ve testten elde edilen verileri desteklemek için klinik mülakatlar kullanılmıştır. Çalışmadan elde edilen veriler nitel ve nicel veri analizi yöntemleri kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışma sonucunda her üç grupta da geometrik düşünme düzeylerinde önemli bir oranda artış olduğu, ancak en fazla artışın bilgisayar grubunda görüldüğü tespit edilmiştir.

Effect of Different Learning Environments on 7th Grade Students’ Geometric Thinking Levels

In this study, it was aimed to design, implement and evaluate different learning environments in order to increase the geometric thinking levels of 7th grade students. In this study, semi-experimental method were used. Two of the three branches, consisting of seventh grade students, formed experimental group students and the third branch formed control group students. In the first experimental group (Computer Group), the lectures were carried out in a computer-aided learning environment using dynamic mathematics and geometry software GeoGebra, accompanied by worksheets suitable for constructivist approach in the computer laboratory. In the second experimental group (Manipulative Group), lessons were studied using concrete materials with worksheets in the traditional classroom environment. In the control group (Traditional Group), no intervention was made, it was ensured that the teacher routinely conducted the lessons. In all three groups, the lessons were processed by the same teacher. In this study, “Van Hiele Geometrical Thinking Test” developed by Usiskin (1982) and clinical interviews were used to support the data obtained from the test in order to determine the students ' level of geometric thinking. Data obtained from the study were analyzed using qualitative and quantitative data analysis methods. As a result of the study, it was determined that there was a significant increase in geometric thinking levels in all three groups, but the greatest increase was seen in the computer group.

Keywords:

Geometri öğretimi, Van Hiele geometrik düşünme düzeyleri,

PDF

___

Abdullah, A. H., & Mohamed, M. (2008). The use of interactive geometry software (IGS) to develop geometric thinking. Journal Tecnology, 49(E), 93–107.
Anapa, P., Bağdat, O., Girit, D. ve Karakoca, A. (2010, Eylül). Dinamik geometri yazılımı ile geometri öğretiminin öğrencilerin Van Hiele geometri anlama düzeylerine etkisi. IX. Ulusal Fen Bilimleri ve Matematik Eğitimi Kongresi’nde sunulan bildiri, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
Aksu, G. (2012). Materyal kullanımının meslek yüksekokulu öğrencilerinin bilişsel ve duyuşsal gelişim süreçleri üzerindeki etkisi. The Journal of Marmara Social Research, 2(2012), 1-19.
Atasoy, Ş. ve Akdeniz, A. R. (2006). Yapılandırmacı öğrenme kuramına uygun geliştirilen çalışma yapraklarının uygulama sürecinin değerlendirilmesi. Milli Eğitim Dergisi, 170, 157-175.
Baki, A. (2006). Kuramdan uygulamaya matematik eğitimi. Trabzon: Derya Kitabevi.
Battista, M. T. (2002). Learning geometry in a dynamic computer environment. Teaching Children Mathematics, 8, 333-339.
Baykul, Y. (2014). Ortaokulda matematik öğretimi (5-8. sınıflar) (Geliştirilmiş 2. baskı). Ankara: Pegem Akademi.
Bell, M. D. (1998). Impact of an inductive conjecturing approach in a dynamic geometry enhanced environment (Unpublished doctoral dissertation). Georgia State University, USA.
Breen, J. J. (1999). Achievement of Van Hiele level two in geometry thinking by eight grade students through the use of geometry computer-based guided instruction (Unpublished doctoral dissertation). University of South Dakota, USA.
Bulut, İ., Öner-Sünkür, M., Oral, B. ve İlhan, M. (2012). 8. sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeyleri ile zekâ alanları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Elektonik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(41), 161-173.
Büyüköztürk, Ş., Çakmak, E. K., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2008). Bilimsel araştırma yöntemleri. Ankara: Pegem Akademi.
Cantürk-Günhan, B. ve Açan, H. (2016). Dinamik geometri yazılımı kullanımının geometri başarısına etkisi: Bir meta analiz çalışması. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 7(1), 1-23.
Cohen, L., & Manion, L. (1994). Research methods in education. New York: Routledge.
Çiftçi, O., & Tatar, E. (2014). The comparision of the effectiveness of the using compass-straightedge and a dynamic software on achievement. Journal of Computer and Educational Research, 2(4), 111-133.
Delice, A. ve Karaaslan, G. (2015). Dinamik geometri yazılımları ile çokgenler konusunda hazırlanan etkinliklerin öğrenci performansı ve öğretmen görüşlerine etkisi. Karaelmas Eğitim Bilimleri Dergisi, 3(2), 133-148.
Demirel, Ö., Seferoğlu, S. S. ve Yağcı, E. (2005). Öğretim teknolojileri ve materyal geliştirme (5. baskı). Ankara: Pegem A Yayıncılık.
Dindyal, J. (2007). Students’ thinking in school geometry: The need for an inclusive framework. The Montana Mathematics Enthusiast, 4(1), 73-83.
Fidan, Y. ve Türnüklü, E. (2010). İlköğretim 5. sınıf öğrencilerinin geometrik düşünme düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 27(2010), 185-197.
Fuys, D., Geddes, D., & Tischler, R. (1988). The Van Hiele model of thinking in geometry among adolescents. Journal for Research in Mathematics Education Monograph, 3, 1-196.
Güven, B. (2002). Dinamik geometri yazılımı Cabri ile keşfederek geometri öğrenme (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Güven, B. (2006). Öğretmen adaylarının küresel geometri anlama düzeylerinin karakterize edilmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Güven, B., & Kaleli-Yılmaz, G. (2012). Effect of dynamic geometry software on pre-service primary school teachers’ achievement of transformation geometry. E-Journal of New World Sciences Academy: Education Sciences, 7(1), 442–452.
Güven, B., & Karataş, İ. (2009). The effect of dynamic geometry software (Cabri) on pre-service elementary mathematics teachers’ achievement about locus problems. Ankara University Journal of Faculty of Educational Sciences, 1, 1-31.
Hazzan, O., & Goldenberg, E. P. (1997). Students’ understanding of the notion of function in dynamic geometry environments. International Journal of Computers for Mathematical Learning, 1, 63-291.
Hiele, V. (1986). Structure and insight: A theory of mathematics education. New York: Academic Press.
Işık, A., & Çelik, E. (2017). Effect on student achievement of teaching algebraic equations with worksheets. Kastamonu Education Journal, 25(5), 1893-1908.
Jones, K. (2002). Issues in the teaching and learning of geometry. In L. Haggarty (Ed.), Aspect of teaching secondary mathematics: Perspectives on practice (pp. 121-139). London: Routledge Falmer.
Kaleli-Yılmaz, G. (2015). The effect of dynamic geometry software and physical manipulatives on candidate teachers’ transformational geometry success. Educational Sciences, Theory & Practices, 15(5), 1417-1435.
Kaleli-Yılmaz, G., & Koparan, T. (2016). The effect of designed geometry teaching lesson to the candidate teachers’ Van Hiele geometric thinking level. Journal of Education and Training Studies, 4(1), 129-141.
Meng, C. C. (2009). Enhancing students’ geometric thinking through phase-based instruction using Geometer’s Sketchpad: A case study. Jurnal Pendidik dan Pendidikan, 24, 89-107.
National Council of Teachers of Mathematics [NCTM]. (2000). Principles and standarts for school mathematics. Reston: VA.
Okumuş, S. (2011). Dinamik geometri ortamlarının 7. sınıf öğrencilerinin dörtgenleri tanımlama ve sınıflandırma becerilerine etkilerinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Olkun, S. ve Toluk, Z. (2007). İlköğretimde etkinlik temelli matematik öğretimi. Ankara: Maya Akademi Yayın Dağıtım.
Punch, K. F. (2005). Sosyal araştırmalara giriş: Nicel ve nitel yaklaşımlar. (Çev. D. Bayrak, H. B. Arslan ve Z. Akyüz).Ankara: Siyasal Kitabevi.
Sinclair, N., & Crespo, S. (2006). Learning mathematics in dynamic computer environments. Teaching Children Mathematics, 9(12), 437-444.
Tutak, T. (2008). Somut nesneler ve dinamik geometri yazılımı kullanımının öğrencilerin bilişsel öğrenmelerine, tutumlarına ve Van Hiele geometri anlama düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Karadeniz Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Trabzon.
Tutak, T. ve Birgin, O. (2008, Mayıs). Dinamik geometri yazılımı ile geometri öğretiminin öğrencilerin Van Hiele geometri anlama düzeylerine etkisi. 8. Uluslararası Eğitim Teknolojisi Konferansı’nda sunulan bildiri, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.
Usiskin, Z. (1982). Van Hiele levels and achievement in secondary school geometry. (Final report of the Cognitive Development and Achievement in Secondary School Geometry Project.) Chicago: University of Chicago. (ERIC Document Reproduction Service No. ED220288).
Yaman, H. ve Şahin, T. (2014). Somut ve sanal manipülatif destekli geometri öğretiminin 5. sınıf öğrencilerinin geometrik yapıları inşa etme ve çizmedeki başarılarına etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 14(1), 202-220.
Yıldırım, A. ve Anapa-Saban, P. (2014). Euclidean reality geometri etkinliklerinin işitme durumuna göre öğrencilerin Van Hiele geometrik düşünme düzeylerine ve geometri başarılarına etkisi. E Journal of New World Sciences Academy, 9(4), 364-379.