Amaç: Çalışmada koroner girişim imkanı olmayan merkezimizde ST yükselmeli miyokard enfarktüslü (STEMI) hastalarda tenekteplazın (TNK) etkinliğinin ve güvenilirliğinin geriye dönük olarak değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Acil servise akut koroner sendrom semptomlarıyla başvuran ve çekilen elektrokardiyografi ile STEMI tespit edilen hastaların tedavilerinde TNK kullanıldı ve hastaların etkinlik ve güvenilirlik parametreleri kaydedildi. TNK tedavisi brakial ven yoluyla, kilo bağımlı tek doz bolus olarak uygulandı. Ek tedavi olarak standart antiiskemik ve antiagregan tedaviler güncel kılavuzlar ışığında uygulandı. Başarılı reperfüzyon kriterleri klinik ve elektrokardiyografik değerlendirmelere göre belirlendi, Bu kriterler ilk 3 saatte göğüs ağrısındaki ani azalma ve TNK uygulandıktan sonraki 90. dk'da çekilen elektrokardiyografide ST segment yükselmelerinde en az %50 azalma olarak kabul edildi. Hastalar TNK uygulandıktan sonra ilk 24 saat içinde koroner anjiyografi amacıyla ileri merkezlere sevk edildi. Hastalar koroner anjiyografi yapıldıktan 1 ay sonra poliklinikte tekrar değerlendirildi ve tedavileri düzenlendi. Bulgular: Çalışmaya 45 hasta (32 erkek, 13 kadın, ortalama yaş 55,2±13,25 yıl) dahil edildi. 32 hasta ön duvar, 11 hasta alt duvar, 2 hasta yan duvar STEMI idi. Göğüs ağrısı başlangıcından TNK verilene kadar geçen ortalama süre 90 dakika idi. Klinik olarak başarılı tromboliz % 84,4 hastada gözlendi. 1 hastada kafa içi kanama, 2 hastada ölüm, 3 hastada yeniden enfarkt gözlendi. Sonuç: Bu bulgular ışığında TNK'nın koroner girişim imkanı olmayan bir merkezde STEMI hastaların tedavisinde etkin ve güvenilir olabileceği göz önünde bulundurulmalıdır. Anahtar kelimeler: Tenekteplaz; İlaç Güvenliği; Etkinlik.

Objective: It was aimed in the study to assess the efficacy and safety of tenecteplase in patients with ST Elevation Myocardial Infarction. Material and Methods: Tenecteplase (TNK) was used in the management of STEMI patients who were admitted to our center with acute coronary syndrome and identified by electrocardiography, and recorded efficacy and safety parameters of the patients. TNK treatment was administrated as a single bolus dose dependeng on body weight, through the brachial vein. The standard anti-ischemic and antiplatelet therapies were performed based on the current guidelines as additional therapy. Successful reperfusion criteria were determined according to clinical and electrocardiographic evaluations. Patients were referred to a tertiary center for the purpose of coronary angiography in the first 24 hours after applying TNK. Patients were reevaluated after a month from coronary angiography. Results: Forty five patients (32 male, 13 female, mean ages 55.2±13.25) were included in this study. 32 patients had anterior myocardial infarction (MI), 11 had inferior MI and two patients had lateral MI. The mean time from the beginning of chest pain to the administration of TNK was 90 minutes. Clinically successful thrombolysis was reported in %84.4 of the patients. 1 patient had intracranial hemorrhage, 2 patients died and 3 patients had myocardial reinfarction. Conclusion: Based on these findings it should be considered that TNK may be a safe and effective treatment modality in patients with STEMI in a center with no possibility of coronary intervention. Key words: Tenectaplase; Drug Security; Efficacy