Kara-Koyunlular’ın ataları, Moğol istilâsı sırasında Türkistan’dan Doğu Anadolu’ya gelmişlerdir. Van Gölü’nün kuzey kıyısında yer alan Erciş ve çevresi, Kara-Koyunlular’ın Doğu Anadolu’daki en eski yurtları idi. Siyasî tarih sahnesine çıkışları da Van Gölü çevresi ile Musul bölgesinde olmuştur. Kara-Koyunlular, güçlenip, şartlar uygun oldukça Van Gölü çevresinden dört bir yana (Kuzey Irak – Azerbaycan – Doğu Anadolu) genişlemişlerdir. Kara-Koyunlular’ın genişleme devrinin başlarında (1380-1390’lar) Timur, Azerbaycan ve Doğu Anadolu’yu istilâ etti. Timur, Van Gölü çevresini mahallî hâkimlere bıraktı. Kara-Koyunlular, Timur’un ölümünden (1405) sonra, istilâ ve zapt edilen ülkelerini birer birer geri aldılar. Kara-Koyunlular, devletleri yıkılıncaya kadar hâkimiyetlerinde tuttukları Van Gölü çevresini kışlak, gölün kuzeyindeki Aladağ’ı yaylak olarak kullanmışlardır. Kara-Koyunlu devletinin yıkılmasından (1469) sonra, bütün KaraKoyunlu ülkeleriyle birlikte Van Gölü çevresi de Ak-Koyunlular’ın hâkimiyetine geçmiştir.