Levent TABAK, Sinem ALBAYRAK, Arif ÇIMRIN

Türkiye'de tıp eğitiminde iş sağlığı konusunun ağırlığı

Günümüzde, ekonomik ve sosyal politikalardaki değişim, iş sağlığına bakışı tüm dünyada etkilemiş görünmektedir. Tıp fakültelerinde iş sağlığı eğitimi için ayrılan zaman kısalmış ve koruyucu hekimlik çalışmaları yerine tedavi edici hekimlik giderek daha da ilgi çeker olmuştur. Bu nedenle Türkiyedeki tıp fakültelerinde mezuniyet öncesi ve sonrası eğitim sürecinde iş sağlığı konusunda verilen eğitimin nitelik ve düzeyini saptamayı amaçladık. Çalışmamızda, devlet üniversitelerinin tıp fakültelerinde iş sağlığı konusunda verilen kuramsal ve uygulamalı eğitimi sorgulayan iki anketin cevaplanması istendi. Tüm tıp fakültelerinin %65inden yanıt alındı. Mezuniyet öncesi tıp eğitimi süresinde konuyla ilgili eğitimin süresi ortalama 6.7 saat idi. Konuyla ilgili dersi halk sağlığı ve göğüs hastalıkları birimlerinin sırasıyla; %52 ve %73ünde bir öğretim üyesinin verdiği saptandı. Göğüs hastalıkları kliniklerinin hiçbirisinde dersi veren öğretim üyesinin meslek hastalıkları veya iş sağlığı ile ilgili özel eğitim almadığı, halk sağlığında ise iş sağlığı konusunda eğitim verilen 19 üniversiteden altısında öğretim üyesinin özel iş sağlığı eğitimi aldığı tespit edildi. Mezuniyet sonrası dönemde 15 (%62) göğüs hastalıkları ünitesinde iş sağlığı ile ilişkili eğitim verildiği görüldü. Sonuç olarak; Türkiyede mezuniyet öncesi ve sonrası dönemde tıp eğitiminde meslek hastalıkları/iş sağlığı alanında standardize ve yapılandırılmış bir eğitim programı bulunmamaktadır. Mevcut eğitim programları, süre ve kalite açısından yetersiz gibi görünmektedir.

Position of occupational diseases in medical education in Turkey

Currently, economical and socio-political changes seem to influence the point of view on occupational health all over the world. Duration of the occupational health education in medical schools decreases day by day and treatment based medical practice seems to be much more popular than preventive medicine activities. The aim of our study is to determine the quality and level of the occupational health education both during the education period and post post-graduation period of medical schools in Turkey. Two questionnaires on the occupational health education were sent to the medical schools of state universities. 65% of the medical schools answered the questionnaires. The average education time of the topic was 6.7 hours during pre-graduate period. Education was usually given by a faculty staff in respiratory medicine (73%) and in public health departments (52%). It was found that, only in six of 19 universities, the faculty staff members had a specific education on occupational health. In the post-graduate period, 15 respiratory medicine unite (62%) gives education on occupational health. As a conclusion, we can say that, there isn t a standardized and structured education program on occupational health/occupational diseases during the medical education during both the education period and post-graduation period of medical schools in Turkey. The duration and the quality of the present education programs seem to be insufficient.

PDF

___

1. Bilir N, Yıldız AN. Cumhuriyetimizin 75. Yılında Türkiye'de İş Sağlığı Konusuna Tarihsel Bakış, Hacettepe Halk Sağlığı Vakfı Yayınları, No: 98/12, Ankara, Ağustos 1998.
2. Guidotti TL, Cecutti A, Gascon B, Arnold IM, Weeks JL, Nickerson K. Occupational medicine in Canada in 1996. Londan; Occup Med 1997; 47: 45-51.
3. LaDou J. The rise and fall of occupational medicine in the United States. Am J Prev Med 2002; 22: 285-95.
4. Lee WR. Development in education in occupational medicine in the United Kingdom. Am J Ind Med 1981; 2: 203-8.
5. Ahlborg G Jr. Occupational and environmental medicine in Sweden. Int Arch Occup Environ Health 2000; 73: 1-6.
6. Rest KM, Cordes DH, Hake JC. Teaching occupational health to medical students. J Fam Pract 1983; 16: 979-83.
7. Cimrin AH, Sevinc C, Kundak I, Ellidokuz H, Itil O. Attitudes of medical faculty physicians about taking occupational history. Med Educ 1999; 33: 466-7.
8. T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı SSK 2002 istatistik yıllığı. Yayın No: 653 2002.
9. Şehir Parametreleri İstatistikleri. 1980-2003 Yayın No: 2902. ISSN 1304-6292. Devlet İstatistik Enstitüsü Yayınları, Ankara, 2004.
10. Newson-Smith MS, Nicol AG. Teaching of occupational medicine to undergraduates. London; Occup Med 2004; 54: 134-5.
11. He FS, Lu JY. Training and education in occupational health in China. Asia Pac J Public Health 1989; 3: 160-4.
12. Wynn PA, Aw TC, Williams NR, Harrington M. Teaching of occupational medicine to undergraduates in UK schools of medicine. London; Occup Med 2003; 53: 349-53.
13. www.medlav.unimo.it/EASOM/default.htm
14. Genel Sanayi ve İşyerleri Sayımı 2002. Devlet İstatistik Enstitüsü. Ankara, 14.10.2003: No: 2.