Ege Bölgesi'nin tekstil merkezlerinden Denizli ili, yakın çevresinde pek çok antik kent, Pamukkale gibi doğal güzellikleri ile bilinen ünik bir alan, milli parklar, Buldan, Babadağ gibi geleneksel dokular barındırır. Kentin Honaz İlçesi'ne bağlı dağ köylerinden Aydınlar, geçmişte odun kömürü üreterek geçinilen, günümüzde ise tarım ve hayvancılığın yapıldığı bir göçer köyüdür. Eğimli arazide konumlanan köy, yalın konutları ile basitlik ve güzelliğin bütünleşmesine örnek oluşturur.Araştırmada, köy yaşamının giderek ortadan kalkmasına bağlı olarak kırsal mimarinin yok olmaya başladığı düşüncesinden hareketle, günümüze sayılı örnekleri kalmış olan düz çatılı evler içeren Aydınlar Köyü 'nün konutlarına yönelik belgeleme çalışmasına yer verilmektedir. Genellikle iki katlı, alt katları ambar ve/ veya ahır; üst katları ise konut işlevini barındıran bu evler, yığma ve ahşap karkas sistem birlikteliği ile de özelliklidir. Aydın insanları ile dikkat çeken köyde, konutların halkın ekonomik olanaklarının kısıtlılığı nedeniyle müdahaleden uzak kalmış olması, yapıların büyük ölçüde özgünlüğünü korumasını sağlamıştır. Denizli ili'nin konut mimarisi ile dikkat çekmiş ve yayınlara konu olmuş Babadağ, Buldan gibi farklı yerleşimlerinin tersine, Aydınlar Köyü evleri daha önce herhangi bir yayında yer almamış, dolayısıyla keşfedilmemiş oba da, "yalınlıktan doğan güzelliğinin "fark edilmesi ile yaşatılarak korunmasının yanı sıra, gelişmesi de sağlanacaktır.

One of the textile centres of the Aegean Region, Denizli is the home of traditional fabrics such as Buldan and Babadağ. Nearby are many ancient cities, national parks and an area of unique natural beauties like Pamukkale. Aydınlar, in the district of the town of Honaz, is a transhumant mountain village where people in the past made a living out of the production of charcoal, while today its inhabitants rely on agriculture and animal husbandry. Located on sloping land, with its bare houses the village is an example of the integration of simplicity and beauty. This paper discusses the documentation of houses in Aydınlar, which includes flat-roofed houses that have become scarce. Rural architecture is vanishing on a daily basis in conjunction with the disappearance of village life. Thebuildings, mostly two storied, lower levels designed either as granary or as stable, and the upper reserved for living, are featured by their mixed masonry and wooden frame structures. The village is a highly intellectual community; as the economic constraints of its inhabitants prevented renovation of the traditional homes, the village maintaining authentic structure. In this respect, it should be noted that while the traditional architecture ofDenizli region has attained significant interest and that the historic towns such as of Buldan and Babadağ had been the subjects of numerous publications, Aydınlar village has been overlooked until present; awareness of its wholesome assets, will not only help preservation, but also contribute to the healthy development of this site