SAĞLIK REFORMLARIN ARKA PLANI: SAĞLIK HİZMETLERİNİN SERMAYE BİRİKİM SÜRECİNE DOĞRUDAN KATKISI

Sağlıkta Dönüşüm Programı SDP 2003 yılında başladı, her geçen gün ne yaptığını bilen ve çıkan günlük sorunları da programa zarar vermeden atlatabilen bir hatta ilerliyor. Sağlık alanında yapılanlara karşı geniş yelpazeli bir muhalefet de söz konusu. Muhalefet yelpazesinde konu ile ilgili çeşitli yaklaşımlar öne çıkıyor: Cumhuriyet kazanımlarına saldırı, ulusal çıkarlara saldırı, yeni bir emperyalist işgal, sağlık alanının özelleştirilmesi, sağlık ve sağlık hizmetlerinin metalaştırılması. Bu yaklaşımların ortak yanları olmasına karşın, temel değerlendirmede öne çıkanlar ve mücadele stratejik olarak farklılık gösterebiliyor. Bu yazıda SDP’nın nasıl ele alınması gerektiği ile ilgili perspektif sunulacak ve sağlık muhalefetinin mücadele stratejisinin ne olması gerektiği ile ilgili görüş oluşturulmaya çalışılacaktır.

___

  • Zencir M. (2009). “Sağlık Hizmetlerinin Metalaşması ve Sağlık Emekçilerinin Sömürüsü, Kapitalizm ve Sağlık Hizmetleri”, Toplum ve Hekim Dergisi, 24 (3): 177-87.
  • Dussault G, Rigoli F. (2003) The Interface Between Sector Reform And Human Resources In Health, 2003, Health, Nutrition and Population (HNP) Dis cussion Paper, The International Bank for Reconstruction and Development / The World Bank; http://www.human-resources- health.com/content/1/1/9
  • http.//www.uludag.edu.tr/haberler/oku/dn/526
  • Radnor ZJ, Holweg M, Waring J. (2012) “Lean in healthcare: The unfilled promise?”, Social Science & Medicine, 74: 364-371.
  • Güzelsarı S. (2009). “Kamu Özel Sektör Ortaklığı Üzerine Eleştirel Bir Değerlendirme”, Övgün B. (der.), Kamu Yönetimi: Yapı İşleyiş Reform içinde, Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayın No: 598, S:43-78.
  • Karasu K. (2011). “Sağlık Hizmetlerinin Örgütlenmesinde Kamu-Özel Ortaklığı”, Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 66 (3): 217-262.
  • Zencir M. (2011a) “Sağlık Çalışanlarının Esnek Ücretlendirilmesi”, Kapitalizmim Krizi ve Sağlık, Ankara 29 Eylül-2 Ekim, s: 96-99.
  • Lawler, E.E. (1990). Strategic pay: Aligning organizational strategies and pay systems. San Francisco: Jossey-Bass Publishers, Demir S. (2007) Performansa Dayalı Ücret Sistemleri, Basılmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Ve Siyaset Bilimi (Yönetim Bilimleri) içinde.
  • Schuster, J.R., Zingheim, P.K. (1992). The new pay: Linking employee and organizational performance. San Francisco: Jossey-Bass Publishers, Demir S. (2007) Performansa Dayalı Ücret Sistemleri, Basılmamış Doktora Tezi, Ankara: Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kamu Yönetimi Ve Siyaset Bilimi (Yönetim Bilimleri) içinde.
  • Zencir M. (2011b) “Esnek Üretim ve Hegemonya, Emeğin Gönüllü Boyunduruğu”, İşçi Sağlığı ve Güvenliği Kongresi, Ankara, 2-4 Aralık.
  • Rikowski G. (2011) “Canlı Ateşin Yakıtı: Emek- Gücü ”, Dinerstein AC ve Nearry M. (der.), Emek Tartışması, Kapitalist İşin Teorisi ve Gerçekliğine Dair Bir İnceleme, Otonom yayıncılık, 1.baskı, İstanbul, s: 257-290..l