Gösteriden Yeniden Üretime Televizyonda Yayımlanan Şaka Programları

Kitle iletişim araçlarıyla üretilen söylemler, toplumsal ilişkilere dayalı somut yaşam deneyimlerininyeniden üretilmesine dayanmakta ve izleyicinin yabancılaştığı birer gösteri nesnesi hâlinedönüşerek topluma sunulmaktadır. Medyatik söylemlerin toplumla olan bu yapay iletişimi,Guy Debord’un “gösteri toplumu” kavramına işaret etmektedir. Gösteri toplumunun bir üretimmecrası olan televizyonda toplumsal değerler, sıradanlaştırılarak insanların eğleneceği birergösteri malzemesine dönüştürülmektedir. Bu kapsamda televizyonda yayımlanan İlk Buluşmaadlı programda yer alan 35 bölüm (84 şaka) içerik analiziyle çözümlenmiştir. Çözümlemesonucunda kıskançlık, geleneksel aile ilişkileri, cinsiyetçilik ve suç gibi temalara dayanılarakiçerik üretildiği, bu içerik üretim süreci sonunda ortaya çıkan ürünlerin Guy Debord’un gösteritoplumu teziyle benzerlik taşıdığı görülmektedir.

From Spectacle to Reproduction: Prank TV Shows

Discourses produced by mass media are grounded on the reproduction of the concrete human experiences which are based on social relations and they are presented to the public, transforming into an object of spactacle through which spectators are alienated. This artificial communication between the mediatic discourse and community refers to The Society of the Spectacle of Guy Debord. Social values are hackneyed and transformed into the materials of the spectacle which humour the spectators on television, which is a area of the production of the society of the spectacle. In this context, a TV program named The First Date has been studied and 35 chapters (84 pranks) in this program analyzed with content analysis. As a result, it has been emerged that produced contents of the program are based on themes such as jealousy, traditional family relationships, sexism and blame. At the and of this process, it has also been emerged that, the produced contents correspond to Guy Debord’s The Society of the Spectacle.

PDF

___

Adanır, O. (2012). Sinema Televizyon Kültür. İstanbul: Hayalperest.
Baudrillard, J. (2014). Simülakrlar ve Simülasyon. Ankara: DoğuBatı.
Bourdieu, P. (1997). Televizyon Üzerine. T. Ilgaz (Çev.). İstanbul: YKY.
Çelenk, S. (2005). Televizyon Temsil Kültür. İstanbul: Ütopya.
Debord, G. (2017). Gösteri Toplumu. Ayşen Ekmekçi-Okşan Taşkent (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Erdoğan, İ. ve Alemdar, K. (2002). Öteki Kuram, Ankara: Erk.
Ergül, H. (2000). Televizyonda Haberin Magazinleşmesi. İstanbul: Alfa.
Güllüoğlu, Ö. (2012). Bir Kitle İletişim Aracı Olarak Televizyonun Popüler Kültür Ürünlerini Benimsetme ve Yayma İşlevi Üzerine Bir Değerlendirme. Global Media Journal Turkish Edition, II (4), 64-86.
İçel, Kayıhan. (2001). Kitle Haberleşme Hukuku. İstanbul: Beta.
Özgökbel Bilis, P. (2011). Çizgi Filmlerde Temsil Edilen Toplumsal Değerler Sistemi. (Yayınlanmamış doktora tezi). Ege Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü, İzmir.
Özkanal, B. (2011) Radyo ve Televizyonda Program Yapımı. Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
Robins, K., (2013). İmaj: Görmenin Kültür ve Politikası. Nurçay Türkoğlu (Çev.). İstanbul: Ayrıntı.
Sarmaşık, J. (1993). Radyo ve Televizyon Yayınlarının Denetim Yöntemleri. İstanbul : Marmara Üniversitesi.
Türkoğlu, N. ve Toprak Alayoğlu, S. (2009). Medya ve Kültür. İstanbul: Urban.
Uslu, Z. K. (2000). Televizyon ve Kadın. İstanbul: Alfa.
Ünlüer, A. O. (2014). Farklı Kanallar Aynı Haberler. Ankara: Pelikan.
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin.
https://www.fox.com.tr/Ilk-Bulusma, İlk Buluşma Programı Web Sayfası, Erişim Tarihi: 26.01.2018.
https://www.youtube.com/channel/UCI4k0KcOAqSwVOWEiNA2JRA/featured, İlk Buluşma Youtube Kanalı, Erişim Tarihi: 26.01.2018