Avrupa Ülkelerinde Yapılan Türkçe Televizyon Yayınlarının Dünü ve Bugünü Üzerine Bir İnceleme

Bu çalışmada, Avrupa merkezli olarak yapılan Türkçe televizyon yayınlarının dünü vebugünü incelenmiştir. Bu çalışma sekiz farklı Avrupa ülkesinde yapılan Türkçe televizyonyayınlarıyla sınırlıdır, Balkan ülkeleri ise kapsam dışı tutulmuştur. Avrupa merkezli Türkçetelevizyon yayıncılığı deneyimleri Türk nüfusunun yarısından fazlasının yaşadığı Almanya’dayoğunlaşmıştır. Almanya’yı Hollanda, Fransa ve Belçika izlemektedir.2018 yılının Aralık ayı itibarıyla Avrupa merkezli olarak geleneksel yolla ya da internetüzerinden Türkçe yayın yapan televizyonların sayısı on dörttür, bunlardan yalnızca beşi kabloya da uydudan izlenebilmektedir. Son yıllarda Avrupa’da kurulan Türk televizyonları yayınlarınıdaha az maliyetli bir mecra olan internet üzerinden yürütmektedir. Son iki yıl içinde kurulanve Türkçe yayın yapan televizyonların ise internet televizyonundan çok, daha kullanışlı vefonksiyonel olan IPTV’yi tercih ettikleri görülmektedir.Bu çalışmada verilerin toplanması için öncelikle literatür taraması yapılarak ikincil kaynaklardanyararlanılmıştır. İkinci olarak da henüz literatüre girmemiş Türkçe televizyon yayıncılarıylaönceden hazırlanmış yarı yapılandırılmış sorularla yapılmış derinlemesine görüşmelerden veriolarak yararlanılmıştır.

A Study Regarding Turkish Television Broadcasts in European Countries: Past and Present

This study is aiming to research the present and past situation of Turkish language TV broadcasts from European countries. This study is limited to Turkish TV broadcasts from eight different European countries, the Balkans are not covered within its scope. As more than half of Europe’s Turkish population is living in Germany, most of Turkish TV broadcasts were aired from there. As of December 2018, Turkish TV stations broadcasting via traditional channels or the internet in Europe are numbering fourteen, out of those, only five are viewable via cable TV or satellite TV. Therefore, Turkish TV stations in Europe are focusing on internet broadcasting, as that medium is bearing much lower costs. Furthermore, it has been observed that TV stations broadcasting in Turkish language tend do prefer the more functional IPTV than internet TV. In order to collect the necessary data for this study, a literary research consisting of secondary sources was conducted. Besides that, yet unpublished findings regarding previously conducted raw question material and thoroughly researched material on Turkish television broadcasts as well as interviews has been used a data source.

PDF

___

Abadan-Unat, Nermin. (2017). Bitmeyen Göç Konuk İşçilikten Ulus Ötesi Yurttaşlığa, İstanbul: Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Akarcalı, Sezer. (2003). Radyo ve Televizyonda Türk Dış Yayınları. Ankara: İmaj.
Aziz, Aysel. (1999). Türkiye’de Televizyon Yayıncılığının 30 Yılı (1968-1998). Ankara: TRT.
Bakırcı, Yusuf. (2005). “Hollanda’daki Türk Medyası”. Yurt Dışındaki Türk Medyası Sempozyumu -Bildiriler içinde (s. 71-91). Ankara: Başbakanlık BYEGM, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi, İletişimliler Vakfı Ortak Yayını.
Berger, John ve Mohr, Jean. (2018). Yedinci Adam Avrupa’da Bir Göçmen İşçinin Hikâyesi. Cevat Çapan (Çev.). İstanbul: Metis.
Cankaya, Özden, (2003). Bir Kitle İletişim Kurumunun Tarihi: TRT. İstanbul: YKY.
Cankaya, Özden, Güney, H. Serhat, Köksalan, Emre ve Mahmutoğlu, Vildan. (2005). Almanya’da Türk Medyası: Entegrasyon Sorunu Metropol FM ve Radiomultikulti Üzerine Bir Organizasyonel Çalışma. İleti-ş-im, 3, 7-40.
Çebi, Mahmut. (2012). Almanya’da Türkçe Medya: Kendim Ettim Kendim Buldum, http: // anadilim.eu/wp-content/uploads/2012/04/20120331_Mahmut-Çebi_Konuşma Metni.pdf, Erişim Tarihi: 18.09.2018
Çınal, Yusuf. (2005). Belçika’daki Türk Medyası. Yurt Dışındaki Türk Medyası Sempozyumu -Bildiriler içinde (s. 109-128). Ankara: Başbakanlık BYEGM, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi, İletişimliler Vakfı Ortak Yayını.
Çinar, Işıl, Çinar, Muhammet Serkan ve Bilge, Hasan Şakir. (2014). Etkileşimli Televizyon: IPTV. Akademik Bilişim’14, XVI. Akademik Bilişim Konferansı Bildirileri, 5-7 Şubat 2014 içinde (s. 331-340). Mersin: Mersin Üniversitesi.
Demiray, Uğur. (1988). Kitle İletişim Araçları ve Boş Zaman. Eskişehir: AÜ Yayınları.
Elmacıoğlu, Gülistan. (2016). Alevi Medyası Üzerine Betimleyici Bir Analiz. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Ankara Üniversitesi/SBE. Ankara.
Esslin, Martin. (2001). Televizyon Çağı. Murat Çiftkaya (Çev.). İstanbul: Pınar.
Genel, Mehmet Gökhan. (Aralık 2017). Avrupa’daki Türk Diaspora Medyasının Gelecek Perspektifi. Sosyal Bilimler Dergisi. Yıl: 4, Sayı: 18, 55-76.
Halm, Dirk ve Sauer, Martina. (2006). Avrupa’daki Türk Medyası, Medya Merceğinde Almanya ve Türkiye. 20. Alman-Türk Gazeteciler Semineri. Antalya: Konrad Adenauer Vakfı.
Hayır, Celal (2017). Etnik Medya Kavramı Çerçevesinde Avusturya’da Türkçe Yayınlanan Gazeteler Üzerine Bir İnceleme. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 44, 60-79.
Heinemann, Lars ve Kamçılı, Fuat. (2000). Unterhaltung, Absatzmärkte und die Vermittlung von Heimat Die Rolle der Massenmedien in deutsch-türkischen Räumen. Thomas Faist (Ed.) Transstaatliche Räume (s. 113-158) Bielefeld: Transcript.
Hüküm, Uğur. (2005). Fransa’da Türk Medyası. Ankara, http://www.atgb.info /VIEW_Microsoft_Word__ugur_fransa.pdf Erişim Tarihi: 18.09.2018
Hürriyet (2014). http://www.hurriyet.com.tr/kanal-avrupa-televizyonu-10-yilini-kutladi-27770130 Erişim Tarihi: 18.09.2018
İkiz, Osman. (2005). İsveç’te Türk Medyası. Yurt Dışındaki Türk Medyası Sempozyumu -Bildiriler içinde (s. 47-61). Ankara: Başbakanlık BYEGM, Ankara Üniversitesi İletişim Fakültesi, İletişimliler Vakfı Ortak Yayını.
Kam, Rüştü. (2016). Avrupa Milli Görüş Teşkilatlarındaki Geçen Yıllarım-6 http://www. ha-ber.com/avrupa-milli-gorus-teskilatlarindaki-gecen-yillarim-vl6-makale,31319.html Erişim Tarihi: 18.12.2018
Kanal Avrupa. (2018). http://kanalavrupa.tv/hakkimizda/ Erişim Tarihi: 18.12.2018
Kara, Eylem Şentürk. (2016). Türk Televizyon Kanallarının Avrupa Versiyonlarında Gösterilen Avrupa Haber Bültenleri: Almanya’da yaşayan birinci nesil Türk göçmenlerin perspektifinden nitel bir araştırma. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 4 (2), 834-863.
Kaya, Ayhan. (2000). Berlin’deki Küçük İstanbul: Diyasporada Kimliğin Oluşumu. İstanbul: Büke.
Kırık, Ali Murat. (2015). İnternet Teknolojisi ve Sayısal Yayıncılık Bileşkesinde Gelişen IPTV’nin Günümüzdeki Durumu. Sedat Özel (Ed.). Yeni Medya Çağında Televizyon içinde (s. 129-169). İstanbul: Derin.
Koloğlu, Sina. (2017). Avrupa’da Türk Kanalları 500’e Ulaştı. http://www.milliyet.com. tr/avrupa-da-turk-kanallari-500-e/cadde/ydetay/2549917/default.htm Erişim Tarihi: 18.09.2018
Köksal, Gürsel. (2016). Avrupa’daki Türkçe Medya. http://www.egazete.de/avrupadaki-turkce-medya-2/ Erişim Tarihi: 18.12.2018
Külahçı, Ahmet. (2014). Türklerin radyosu 15 yaşında www.hurriyet.com.tr/gundem/turklerin-radyosu-15-yasinda-26620701 Erişim Tarihi: 18.12.2018
Mortan, Kenan ve Sarfati, Monelle. (2011). Vatan Olan Gurbet Almanya’ya İşçi Göçünün 50. Yılı. İstanbul: Türkiye İş Bankası Kültür.
Mutlu, Erol. (1991). Televizyonu Anlamak. Ankara: Gündoğan.
Mutlu, Erol. (1995). Televizyonda Program Yapımı. Ankara: A.Ü. İletişim Fakültesi Yayınları.
Nufel, Yavuz. (2005). 40 Yıl 40 İnsan 40 Öykü. Amsterdam: Türkevi.
Nufel, Yavuz. (2016). http://www.dokuzeylulgazetesi.com/haber/ilhan-karacayi-gecmisi-ile-yuzlestirdim-28244.html Erişim Tarihi: 17.11.2018
Okkan, Osman. (1996). Almanya’daki Türk Medyası. Türk-Alman Sempozyumu 1995 içinde (s. 275-288). Berlin: Körber Vakfı.
Özsoy, Selami. (2014). Almanya’daki Türk Medyası ve Kamusal Bir Alman Kurum: Deutsche Welle. Karadeniz Teknik Üniversitesi İletişim Araştırmaları Dergisi, 4 (7), 1-21.
Pirha. (2018). https://www.pirha.net/hakikatin-yolu-can-tv-test-yayinina-basladi-video-119747.html/01/05/2018/ Erişim Tarihi: 17.11.2018
Postman, Neil. (2012). Televizyon Öldüren Eğlence. Osman Akınhay (Çev). İstanbul: Ayrıntı.
RTÜK. (2007). Almanya’da Yaşayan Türklerin Televizyon İzleme Eğilimleri Kamuoyu Araştırması. RTÜK Kamuoyu, Yayın Araştırmaları ve Ölçme Dairesi Başkanlığı.
Storey, John. (2000). Popüler Kültür Çalışmaları. İstanbul: Babil.
Soydan, Ersoy. (2018). Yurtdışında Türkçe İnternet Radyoculuğun Yirminci Yılı. Dijital Çağda İletişim Okumaları-I içinde (s. 93-115). İstanbul: Hiperlink.
Soydan, Ersoy ve Yusuf, Gülşen İsmail. (2018). Fifty Year of Turkish Television Broadcasting in The Balkans: 1969-2019. Research and Development On Sciences. (s.163-171) Krakow: Jagiellonian University Institute.
Sözcü. (2017). https://www.sozcu.com.tr/2017/gundem/yurt-disinda-kac-turk-var-hangi-ulkelerde-yasiyorlar-1732773/ Erişim Tarihi: 20.12.2018
Şener, Erman. (1984). Televizyon, Video. İmge Yayınları, İstanbul.
Tamer, Emel Ceylan. (1983). Dünü ve Bugünüyle Televizyon. İstanbul: Varlık.
Turkishpress. (2017). http://www.turkishpress.co.uk/dunya/bruksel-aktif-tv-resmi-acilisini-yapti-h894.html Erişim Tarihi: 17.11.2018
Tütengil, Cavit Orhan. (1985). Yeni Osmanlılar’dan Bu Yana İngiltere’de Türk Gazeteciliği 1867-1967. İstanbul: Belge.
Yengin, Hülya. (1994). Ekranın Büyüsü. İstanbul: Der.
Yücel, Alev. (2015). Batı Avrupa’da Türkçe Medya: Almanya, Fransa ve Hollanda. Selçuk İletişim, 8 (4): 244-265.
1- AYPA TV’nin kurucusu Ali Yıldırım ile 21 Aralık 2018 günü yapılan görüşme.
2- Yol TV’nin eski Genel Müdürlerinden Vedat Kara ile 20 Aralık 2018 günü yapılan görüşme.
3- Deniz TV’nin kurucusu Özcan Özbay ile 19 Aralık 2018 günü yapılan görüşme.
4- Gazeteci Fikret Aydemir ile 17 Aralık 2018 günü yapılan görüşme.
5- Kardeche TV’nin kurucusu Bahri Cesur ile 12 Aralık 2018 günü yapılan görüşme.
6- Medyaturk TV’nin kurucusu Ali Gedikoğlu ile 18 Aralık 2018 günü yapılan görüşme.
7- TV Londra’nın kurucularından Vedat Bülent Balta ile 15 Aralık 2018 günü yapılan görüşme.

ISSN: 2149-9446
Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
Başlangıç: 2016
Yayıncı: TRT

Arşiv