Yunus Emre’nin tasavvuf geleneğimizdeki önemi ve yaşantımızdaki geniş zamanlı yerini anlatmak için şöyle başlayabiliriz: Biz Müslümanız, kitabımız Kur’an, rehberimiz Resulullah. Her iki kavramı özetleyip birkaç kelimeye dökmeye çalışırsak sanırım ilim, irfan, merhamet, muhabbet ve aşk yoluyla insan ve daha ötesinde insan-ı kâmil olma hususları karşımıza çıkacaktır. Yine bu hülasanın Yunusçası “Kur’an kendisi olmuş kendi Kur’an için de” ifadesidir. İnsan kendisini çözdükçe eşyanın hakikatini de çözecektir. Bu çözüm kelamla başlar. Yunus, mana âlemine doğru derinleştikçe eşyanın iç yüzüne vâkıf olmuş ve elde ettiği bilgi ve tecrübeyi söze dökerek ama asıl olarak bu yakîn bilgisini ana dili ile anlatarak Türkçeyi bir hakikat, mana, aşk ve irfan dili hâline getirmiştir. Bu sebeple o, Türkçenin mana âlemine açılan bir kapısı ve tercümanlığını yapan emin bir Cibril’i olmuştur.