20431

YOKSULLUK, DEZAVANTAJLI GRUP VE SUÇ İLİŞKİSİNE YÖNELİK BİR ALAN ARAŞTIRMASI: İZMİR KADIN SIĞINMA EVLERİ ÖRNEĞİ

Yoksulluk, toplumların yapısını doğrudan etkileyen bir sosyal olgudur. Yoksulluğun kronik bir hal alması yoksunluk denilen durumu ortaya çıkarmaktadır. Bunun yanında yoksulluk, dezavantajlılık gibi ayrıcı unsurlarla birlikte değerlendirildiğinde toplum sosyal patlamalara ve artan suç oranlarına açık hale gelmektedir. Dolayısıyla yoksulluk, dezavantajlılık ve suç ilişkisini birlikte analiz etmeye olanak tanıyan gruplar önem kazanmaktadır. Bu amaçla, dezavantajlı bir grup olan ve şiddete ve ayrımcılığa maruz kalmış kadınlar üzerine yapılan bu çalışmada ana hedef, Birleşmiş Milletler’in çok boyutlu yoksulluk endeksini temel alarak yoksulluk, dezavantajlılık ve suç ilişkisini ortaya koyabilmektir. Bu kapsamda İzmir’deki kadın sığınma evlerinde kalan kadınlara Birleşmiş Milletler’in çok boyutlu yoksulluk endeksini temel alan anket uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre söz konusu kadınların sadece ekonomik açıdan değil sağlık, eğitim ve sosyal açıdan da yoksullukla karşı karşıya kaldığı tespit edilmiştir.

Anahtar Kelimeler:

Yoksulluk, Dezavantajlı Grup, Suç, Kadın Sığınma Evleri

-

Poverty is a social fact affecting directly the structure of community. Deprivation occurs when poverty becomes a chronic fact. Moreover when poverty considered together with discriminative facts like disadvantages, community becomes more open to social explosions and high crime rates. Therefore groups that helps to analyze the relation among poverty, being disadvantaged and crime rates becomes prominent. This study concentrates on disadvantaged women groups which are exposed to violence and discrimination. With this aim, the main objective of this study is to analyze the relations among the poverty, being disadvantaged and crime by using multidimensional poverty index of United Nations. In this context a survey based on multi-dimensional poverty index of United Nations applied to women living at women’s shelters in İzmir. According to the results of this study women living at women’s shelters faces poverty not only in economic dimension but also in health, education and social dimensions

Keywords:

Poverty, Disadvantaged Group, Crime, Women’s Shelters,

PDF

___

Aksan, G. (2012), “Yoksulluk Ve Yoksulluk Kültürünün Toplumsal Görünümleri”, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 27, ss.9-19.
Allen, R. C. (1996), “Socio-Economic Conditions and Property Crime: A Comprehensive Review and Test of The Professional Literature”, The American Journal of Economics and Sociology, 55 (3), ss.293-309.
Alkire, S., Conconi, A., Robles, G. ve Seth, S. (2015) “Multidimensional Poverty Index, Winter 2014/2015: Brief Methodological Note and Results”, OPHI Briefing 27, ss. 1-3.
Alkire, S. ve Santos M.E. (2010), “Acute Multidimensional Poverty: A New Index for Developing Countries”, OPHI Working Paper, 38, http://www.ophi.org.uk/wp-content/uploads/ophi-wp38.pdf, 08/07/2014. Erişim:
Arabacı, R.Y. (2009), “Türkiye’de Yoksulluk ve Bölgeler Arası Gelişmişlik Farkları Açısından: Sağlıkta Adalet”, Uludağ Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28 (1), ss. 1-25.
Barak, G. (2000), Crime and Crime Control: A Global View, Greenwood Press, London.
Becker G. S. (1968), “Crime and Punishment: An Economic Approach”, Journal of Political Economy, ss.169-217.
Blau J.R. ve Blau P.M. (1982), “The Cost of Inequality: Metropolitan Structure and Violent Crime”, American Sociological Review, 47, ss. 114-129.
Block, M. K. ve Heineke J. M. (1975),”A Labor Theoretic Analysis of Criminal Choice”, American Economic Review, 65, ss.314-325.
Bozkurt, V. (2004), Değişen Dünyada Sosyoloji, Alfa Yayınları, Bursa.
Braithwaite, J. (1981), “The Myth of Social Class and Criminality Reconsidered”, American Sociological Review, 46, ss.36-57.
Chiu W. H. ve Madden P. (1998), “Burglary and Income Inequality”, Journal of Public Economics, 69, ss.123-141.
Crutcfield, R.D., ve Susan R.P. (1997), “Work and Crime: The Effects of Labor Stratification”, Social Forces, 76 (1), ss.93-118.
Dönmezer, S. (1984), Kriminoloji, Filiz Kitabevi, İstanbul, 7. Baskı.
Ehrlich, I. (1973), “Participation in Illegitimate Activities: A Theoretical and Empirical Investigation”, Journal of Political Economy,81(3), ss.521- 565.
Freeman, R. B. (1996), “Why Do So Many Young American Men Commit Crimes and What Might We Do About It?”, Journal of Economic Perspectives, 10(1), ss.25-42.
Furlong, W. (1987), “A General Equilibrium Model of Crime Commission and Prevention”, Journal of Public Economics, 34, ss. 87-103.
Garoupa, N. (2003), “Behavioral Economic Analysis of Crime: A Critical Review”, European Journal of Law and Economics, 15(1), ss.5-15.
Glaeser, E. ve Sacerdote, B. (1999), “Why Is There More Crime in Cities?”, Journal of Political Economy, 107, ss.225-258.
Hooghe M, Vanhoutte B, Hardyns W, Bircan T (2011), “Unemployment, Inequality, Poverty and Crime: Spatial Distribution Patterns of Criminal Acts in Belgium, 2001–06”, British Journal of Criminology,51, ss. 1-20.
İçli, T. (1992), “Türkiye’de Suçlular Sosyal Kültürel ve Ekonomik Özellikleri”, Suç Önleme Sempozyumu, Ankara.
İçli, T. (2003), Toplumdan Kopuş: Suç ve Şiddet, Sosyolojiye Giriş, Martı Yayınları, Ankara.
M. Kelly (2000), “Inequality and Crime”, The Review of Economics and Statistics, 82(4), ss. 530-539.
Kabaş, T. (2010), “Türkiye’de En Yoksul % 20’nin Yoksulluk Profili, Gelir Dağılımı ve Tüketim Harcaması”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2), ss. 192 – 218.
Kaya, F. (2011). “Ağrı Kent Profilinde Sosyo-Ekonomik Boyutlarıyla Kentsel Yoksulluk”, Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 15 (2), 219-242.
Kızmaz, Z. (2003), "Ekonomik Yapı ve Suç: Bazı Araştırma Bulguları Üzerine Genel Bir Değerlendirme", Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13 (2), ss. 279-304.
Levitt, S. (1997), “Using Electoral Cycles in Police Hiring to Estimate the Effect of Police on Crime”, American Economic Review, 87, ss. 270- 290.
Macionis, J. ve Plummer, K. (2008), Sociology: A Global Introduction, Pearson Education, Harlow.
Öğülmüş, S. (2011), “Sosyal Yardım Algısı ve Yoksulluk Kültürü”, Aile ve Toplum, Temmuz-Ağustos 2011, ss.83-96.
MARKA Doğu Marmara Kalkınma Ajansı. (2011), Dilovası’nda Dezavantajlı Grupların İstihdam Potansiyelinin Artırılması: Araştırma Sonuç Raporu.
Mayer, S E. (2003), What is a “Disadvantaged Group?, Effective Communities Project.
Sah, R. K. (1991), “Social Osmosis and Patterns of Crime”, Journal of Political Economy, 99(6), ss.1272-1295.
Sampson, R. (1987) “Urban Black Violence: The Effect of Male Joblessness and Family Disruption”, American Journal of Sociology, 93, ss.348- 382.
Sipahi, E.B. (2006), “Yoksulluğun Küreselleşmesi Ve Kentsel Yoksulluk: Ekonomik ve Sosyal Boyutlarıyla Konya Örneğinde Yoksulluk”, Selçuk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11, ss. 173-189.
Soyaslan, D. (1998), Kriminoloji (Suç ve Ceza Bilimleri), AÜ Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara, 2. Baskı.
Sutherland, E. ve Cressey D. (1996), Principles of Criminology, J.B.Lippincot Comp. New York.
Şengül, S. ve Cafrı, R. (2010), “Yoksulluk Ölçümünde Engel ve Rothbarth Eşdeğerlik Ölçekleri”, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19 (2), ss.47 – 61.
Tsushima, M. (1996), “Economic Structure and Crime: The Case of Japan”, Journal of Socio-Economics, 25 (4), ss. 497-515.