TRANSHÜMANİZM VE BİYOPOLİTİKA BAĞLAMINDA DEĞİŞTİRİLMİŞ KARBON DİZİSİ ÖRNEĞİ

Transhümanizm insanoğlunun bilim ve teknoloji aracılığıyla mevcut fiziksel ve zihinsel bağlarından kurtulmasını amaçlayan bir yaklaşımdır. İnsanoğlunun hastalık, yaşlanma ve ölüm gibi şu an sahip olduğu engellerden kurtulması ve daha fazla bilişsel kabiliyete sahip olması hedeflenmektedir. Transhümanizm savunucuları ölümün ertelenmesi ve yaşam süresinin sınırsızlığı, dünya dışı yerlerde yaşam, insanların başka zekâlar ile beraber var olması gibi temalar üzerine odaklanmaktadırlar. Bu düşüncelerin temelinde de teknolojilerin varacağı nokta yer almaktadır. Bu bağlamda transhümanizmin temel argümanlarından birisi de insanların bedenleri ve zihinleri üzerinde değişiklik yapabilme hakkı olarak ifade edilen morfolojik özgürlüktür. Yaklaşımın altında yatan temel düşünce insanın iyileştirilmesidir. Günümüzde çok geniş bir çalışma alanını içeren biyopolitika kavramı, insanların hayatlarını uzatmaya yönelik birçok farklı konuya gönderme yapabilmektedir. Biyopolitika kavramından bahsedildiğinde yaşam ile ilgili düzenlemeleri içeren birçok unsur, kavramın çalışma alanı içerisine girmekte ve politik bir araç haline getirilebilmektedir. Çalışma Değiştirilmiş Karbon dizisinde transhümanizm ve morfolojik özgürlük kavramları üzerinden ölümün ertelenmesini temel alan bir biyopolitika anlayışının oluştuğunu öne sürmekte ve bunu da morfolojik özgürlüğün biyopolitikası olarak adlandırmaktadır. Dizide tranhümanizmin gelecek öngörüsü bağlamında ortaya çıkan bu biyopolitika anlayışında beden üzerinden gerçekleşen bir kontrol ve egemenlik halinin ortaya çıktığı savunulmaktadır.

IN THE CONTEXT OF TRANSHUMANISM AND BIOPOLITICS AN EXAMPLE OF TV SERIES ALTERED CARBON

Transhumanism is an approach that aims to free human beings from their existing physical and mental ties through science and technology. It is aimed for human beings to get rid of the obstacles such as illness, aging and death that human beings have now and to have more cognitive abilities. Proponents of transhumanism focus on themes such as postponement of death and unlimited life span, life in extraterrestrial places, and the coexistence of humans with other intelligences. In this context, one of the main arguments of transhumanism is the morphological freedom expressed as the right of people to modify their bodies and minds. The basic idea underlying the approach is human enhancement. Today, the concept of biopolitics, which includes a broad field of study, can refer to many different issues aimed at prolonging people's lives. When the concept of biopolitics is mentioned, many elements including the regulations of life enter the scope of the concept and can be turne into a political tool. The study suggests that the concept of biopolititics based on postponement of death through the transhumanism and morphological freedom in the TV series Altered Carbon calls this as biopolitics of morphological freedom. In the series, in this concept of biopolitics that emerged in the context of the future prediction of transhumanism, it is argued that a state of control and domination over the body appears.

___

  • Bauman, Z. (2000). Ölümlülük, Ölümsüzlük ve Diğer Hayat Stratejileri. (çev. Nurgül Demirdöven). Ayrıntı Yayınları.
  • Bostrom, N. “What is transhumanism?”, https://www.nickbostrom.com/old/transhumanism.html. (15.08.2021)
  • Bostrom, N. (2005). In defense of posthuman dignity. Bioethics, 19(3), 202-214.
  • Braidotti, R. (2018). İnsan Sonrası. çev. Öznur Karakaş, Kolektif Kitap.
  • Cohen, E., & Spector, S. (2020). Transhumanism and cosmic travel. Tourism Recreation Research, 45(2), 176-184.
  • Dağ, A., (2018). Sinema ve Romanda Transhümanizm:“Blade Runner” Filmi ve “Neuromancer” Roman Örneği. RumeliDE Dil ve Edebiyat Araştırmaları Dergisi, (11), 89-98.
  • Ezpeleta, D., & Segarra, I. (2017). Transhumanism on artificial intelligence portrayed in selected science fiction movies and TV series. Bioethics Education and Health Sciences, 25-1.
  • Foucault, M. (2000). Hapishanenin Doğuşu: Gözaltında Tutmak ve Cezalandırmak. çev. Mehmet Ali Kılıçbay, İmge Yayınevi.
  • Foucault, M. (2000a). Özne ve iktidar. çev. Ergüden, I., & Akınhay, O, Ayrıntı Yayınları.
  • Foucault, M. (2006). Kliniğin Doğuşu. çev. İnci Malak Uysal) Epos.
  • Foucault, M. (2007). Cinselliğin Tarihi. çev. Hülya Uğur Tanrıöver, Ayrıntı Yayınları.
  • Foucault, M. (2015). Biyopolitikanın doğuşu. İstanbul Bilgi Üniversitesi.
  • Haraway, D. (2006). Siborg Manifestosu. çev. O. Akınhay, Agora Kitaplığı.
  • hpluspedia, “Transhumanist Bill of Rights”, https://hpluspedia.org/wiki/Transhumanist_Bill_of_Rights. (15.08.2021)
  • Humanityplus, (2021). Transhumanist declaration. https://humanityplus.org/transhumanism/transhumanist-declaration/. (10.07.2021)
  • Huxley, J. (2015). “Transhumanism.” Ethics in Progress, 6(1), 12-16.
  • Jorge, H., (2019). Digital Eternity, , Lee, N. (Ed.). (2019). The transhumanism handbook. Springer.
  • Kalogridis, L. (Yazar), Sapochnik, M. (Yönetmen), (2 Şubat 2018). Out of the Past (Sezon 1 Bölüm 1) (TV dizisi bölümleri). Altered Carbon içinde. Skydance Television.
  • Kalogridis, L. (Yazar), Hurran, N. (Yönetmen), (2 Şubat 2018). In a Lonely Place (Sezon 1 Bölüm 3) (TV dizisi bölümleri). Altered Carbon içinde. Skydance Television.
  • Kurzweil, R. (2020). İnsanlık 2.0: Tekilliğe Doğru Biyolojisini Aşan İnsan. Alfa Yayıncılık.
  • Küngerü, A. (2021). “Dijital Bölünmeden Transhümanist Bölünmeye Doğru Giden Eşitsizliğe Kısa Bir Bakış”, ed. Seyfi Kılıç, Medya, Siyaset, Toplum Ekseninde Dijitalleşme ve İnternet, Nobel: Ankara Lee, N. (2019). Brave New World of Transhumanism, Lee, N. (Ed.). (2019). The transhumanism handbook. Springer
  • Lemke, T. (2013). Biyopolitika. çev. U. Özmakas, İletişim Yayınları.
  • Levchuk, K. (2019). How Transhumanism Will Get Us Through the Third Millenium, Lee, N. (Ed.). (2019). The transhumanism handbook. Springer.
  • Lexico, “transhumanism”, https://www.lexico.com/definition/transhumanism. (15.08.2021)
  • Marsen, S. (2011). “Playing by the Rules–or not? Constructions of Identity in a Posthuman Future.”, H+/-Transhumanism and its Critics, edited by GR and W. Grassie. Hansell, 84-93.
  • More, M. (1993). “Technological self-transformation: Expanding personal extropy.” Extropy, 10(4), 2.
  • More, M. (2013). “The philosophy of transhumanism.” The transhumanist reader, Classical and Contemporary Essays on the Science, Technology, and Philosophy of the Human Future, ed. Max More and Natasha Vita-More. John Wiley & Sons, Inc.
  • Nicolaou, E., Farley, R. (2018). The Altered Carbon Glossary You Just Realized You Desperately Needed, https://www.refinery29.com/en-us/2018/02/190805/altered-carbon-terms-meth-stack-sleeve-definition, (30.12.2021).
  • Rajan, K. S.,. (2012). Biyokapital: genom-sonrası hayatın kuruluşu. Metis Yayınları.
  • Rifkin, J. (1998). Biyoteknoloji yüzyılı: genlerden yararlanma ve dünyayı yeniden kurma. Evrim Yayınevi.
  • Sandberg, A. (2013). “Morphological freedom–Why we not just want it, but need it.” The transhumanist reader, 56-64.
  • Samuelson, H. T., (2011). “Engaging Transhumanism”, H+/-Transhumanism and its Critics, edited by GR and W. Grassie. Hansell, s. 19-52.
  • Varghese, S., The first men to conquer death will create a new social order-a terriyfing one, https://www.newstatesman.com/science-tech/future-proof/2017/08/first-men-conquer-death-will-create-new-social-order-terrifying. (10.08.2021)
  • Vita-More, N., (2019). History of Transhumanism, Lee, N. (Ed.). (2019). The transhumanism handbook. Springer.
  • Walker, M. (2010). “Ship of Fools: Why Transhumanism Is the Best Bet to Prevent the Extinction of Civilization”, H+/-: Transhumanism and its critics, edited by GR and W. Grassie. Hansell, 94-11.
Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi-Cover
  • ISSN: 1305-7766
  • Yayın Aralığı: Yılda 2 Sayı
  • Başlangıç: 2000
  • Yayıncı: Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü
Sayıdaki Diğer Makaleler

ULUS ÖTESİ DENEYİMLERLE İLGİLİ OLARAK 'BAŞKALARININ' İNŞASI: TÜRKİYE'DE YAŞAYAN ASUR TOPLUMUNDA KALANLAR ve GERİ DÖNENLER ÖRNEĞİ

Cem ZAFER

SINIF EĞİTİMİ ÖĞRETMEN ADAYLARININ AKADEMİK ERTELEME DAVRANIŞLARI VE ZAMAN YÖNETİM BECERİLERİ ARASINDAKİ İLİŞKİNİN İNCELENMESİ

Tuğçe YARDIM, Gizem ENGİN

SINIF ÖĞRETMENİ ADAYLARININ BİTİŞİK EĞİK YAZI VE DİK TEMEL YAZIYA YÖNELİK GÖRÜŞLERİ VE YAZILARININ OKUNAKLILIK DÜZEYİ

Gözde GÜNEŞ, Mehmet Kaan DEMİR

YÜKSEKÖĞRETİM KURUMLARI ETİK KODLARI MODELİNİN ÜNİVERSİTELERDEKİ UYGULAMALARININ PAYDAŞ GRUPLARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ: BİR ARAŞTIRMA

Saim ALTAY, Oğuzhan AYDEMİR

YETİŞKİNLER İÇİN DİJİTAL OYUN BAĞIMLILIĞI ÖLÇEĞİ: TÜRKÇE UYARLAMA, GEÇERLİK VE GÜVENİRLİK ÇALIŞMASI

Levent GÖLLER, Metin PİŞKİN

DEMOKRAT PARTİ (1950-1960) DÖNEMİNDE ÖNEMLİ SALGIN HASTALIKLARINDAN SITMA ve VEREM İLE MÜCADELE

Yunus KULOĞLU, Erhan AYAZ

REKABETİN DEĞİŞEN DOĞASI: PARADOKSAL BİR İLİŞKİ OLARAK REKABERLİK

Gökben BAYRAMOĞLU

İLKOKUL 4. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN TRAFİK GÜVENLİĞİ KONUSUNA İLİŞKİN GÖRÜŞLERİNİN İNCELENMESİ

Ceyhun SARI, Gulay EKİCİ

CONSTRUCTION OF ‘OTHERS’ IN RELATION TO TRANSNATIONAL EXPERIENCES: THE CASE OF STAYERS AND RETURNEES IN THE ASSYRIAN COMMUNITY LIVING IN TURKEY

Cem ZAFER

8. SINIF ÖĞRENCİLERİNİN MEVSİMLERİN OLUŞUMU İLE İLGİLİ BİLGİLERİNİ ÖLÇMEYE YÖNELİK BİR BAŞARI TESTİNİN GELİŞTİRİLMESİ

Aytekin BİRGİN, Hasan ÖZCAN