ORTAÖĞRETİM BİYOLOJİ DERSİ ÖĞRETİM PROGRAMI KAZANIMLARININ 21. YÜZYIL BECERİLERİ AÇISINDAN İNCELENMESİ

Bu araştırmada, Biyoloji Dersi Öğretim Programının kazanımları ve kazanımlarla ilgili açıklamaları, 21. yüzyıl becerilerine göre incelenmeye çalışılmıştır. Veri toplama aşamasında doküman incelemesi tekniği, verilerin analizinde ise tümdengelim içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Verilerin analizinde kullanılan temalar, Partnership for 21th Century Learning tarafından adlandırılan 21. yüzyıl becerileridir. Elde edilen veriler ana becerilere ve alt becerilere göre analiz edilmiştir. Sınıf düzeyi arttıkça, 21. yüzyıl becerilerine ilişkin program kazanımlarının ve açıklamalarının nicel olarak arttığı, programın bazı kazanım ve açıklamalarının 21. yüzyıl becerileri ile ilgili olduğu, ancak becerilerin yeterli olmadığı ve artırılması gerektiği, 21. yüzyıl becerilerine ilişkin kazanımların homojen bir şekilde sınıf seviyelerine göre dağıtılmadığı belirlenmiştir. Eğitim sistemlerinin 21. yüzyıl becerisine sahip bireyleri yetiştirmesi gerekliliği, bu süreçte her ülke dinamiklerinin, geleneklerinin, fırsatlarının ve koşullarının dikkate alınarak 21. yüzyıl becerilerine göre programın revize edilip, eğitim ortamlarının düzenlenmesi önerilebilir.

INVESTIGATION ON THE 21st CENTURY SKILLS OF HIGH SCHOOL BIOLOGY COURSE CURRICULUM

In this research, the goals and the goals’ explanations of Biology Course Curriculum was tried to be examined according to 21st century skills. The document analysis technique was used in the data collection process and deductive content analysis method was used for data analyse.The themes of data analysis are the 21stcentury skills that are named by Partnership for 21th Century Learning. The data were analyzed according to main skills and subskills. It was determined that as the grade level was increased, the goals and its' explanations related to the 21st-century skills increased quantitatively and the goals associated with 21st-century skills were not homogeneously distributed by grade levels, some goals and its' explanations of the curriculum are related to 21stcentury skills but the skills are not sufficient, and should be increased. It is suggested that the education systems should be designed to educate individuals with 21st century skills and that the curriculum should be revised according to the 21st century skills and the educational environments should be arranged, considering the dynamics, traditions, opportunities and conditions of each country in this process.

PDF

___

Altuntaş, E.Ç., Yılmaz, M. ve Turan, S.L. (2018). Biyoloji öğretmen adaylarının eleştirel düşünme eğilimleri üzerine bir inceleme. Ege Eğitim Dergisi, 19(1), 34-45. Doi: 10.12984/egeefd.306019
Bakir, S., Demirel, H. ve Yilmaz, Y. E. (2015). PISA scores from 2003 to 2012: A comparison of Turkey with the three countries which have been successful in each term in field of science. Social and Behavioral Sciences, 174, 2733-2742. DOI: 10.1016/j.sbspro.2015.01.960
Bal, M. (2018). Türkçe dersinin 21. yüzyıl becerileri açısından incelenmesi. Turkish Studies, 13(4), 49-64. Doi:10.7827/TurkishStudies.12922
Baltacı, A. (2017). Nitel veri analizinde Miles-Huberman Modeli. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3(1), 1-15.
Bernhardt, P. E. (2015). 21st century learning: Professional development in practice. The Qualitative Report, 20(1), 1- 19.
Bozkurt, Ş. B. ve Çakır, H. (2016). Ortaokul öğrencilerinin 21. yüzyıl öğrenme beceri düzeylerinin cinsiyet ve sınıf seviyesine göre incelenmesi. Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 69-82. Doi:10.9779/PUJE757
Cer, E. (2018). A comparison of mother-tongue curricula of successful countries in PISA an Turkey by higher-order thinking processess. Eurasian Journal od Education Research. 73, 95-112. DOI: 10.14689/ejer.2018.73.6
Çakır, A. N. ve Senemoğlu, N. (2016). Yükseköğretimde analitik düşünme becerileri. Kastamonu Eğitim Dergisi, 24(3), 1487-1502.
Çubukçu, A. ve Bayzan, Ş. (2013). Türkiye’de dijital vatandaşlık algısı ve bu algıyı internetin bilinçli, güvenli ve etkin kullanımı ile artırma yöntemleri. Middle Eastern & African Journal of Educational Research, 5, 148- 174.
Erdem Gürlen, E. (2011). Probleme dayalı öğrenme. Eğitimde Yeni Yönelimler (Ed. Özcan Demirel). Pegem Akademi Yayıncılık: Ankara.
Ennis, R. H. (1987). A taxonomy of critical thinking dispositions and abilities. In J. B. Baron ve R. J. Sternberg (Eds.), Teaching thinking skills: Theory and practice (pp. 9– 26). New York, NY: W.H. Freeman and Company.
Ernst, J. ve Monroe, M. (2006). The effects of environment-based education on students’ critical thinking skills and disposition toward critical thinking. Environmental Education Research, 12(3/4), 429–443.
Göksun Orhan, D. (2016). Öğretmen adaylarının 21. yy. öğrenen becerileri ve 21. yy. öğreten becerileri arasındaki ilişki. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir.
Göksun Orhan, D. ve Kurt, A. A. (2017). Öğretmen adaylarının 21. yy. öğrenen becerileri kullanımları ve 21. yy. öğreten becerileri kullanımları arasındaki ilişki. Eğitim ve Bilim, 42(190), 107-130. DOI: 10.15390/EB.2017.7089
Gönüç, S., Odabaşı, H. F. ve Kuzu, A. (2013). 21. yüzyıl öğrenci özelliklerinin öğretmen adayları tarafından tanımlanması: Bir Twitter uygulaması. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 9(4), 436-455.
Granger, D. ve Bowman, M. (2003). Constructing knowledge at a distance, the learner in context. In M. G. Moore & W. G. Anderson (Eds.), The handbook of distance education (pp.169–180). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates.
Hamarat, E. (2019). 21. Yüzyıl becerileri odağında Türkiye’nin Eğitim Politikaları. Seta Yayıncılık: Ankara. https://setav.org/assets/uploads/2019/04/272A.pdf
Kang, M., Heo, H., Jo, I., Shin, J. ve Seo, J. (2010). Developing an educational performance ındicator for new millennium students. Journal of Research on Technology in Education, 43(2), 157-170.
Karakaş, M. M. (2015). Ortaokul sekizinci sınıf öğrencilerinin fen bilimlerine yönelik 21. yüzyıl beceri düzeylerinin ölçülmesi. Yüksek Lisans Tezi. İlköğretim Fen Bilgisi Öğretmenliği Bilim Dalı: Eskişehir Osmangazi Üniversitesi, Eskişehir.
Koltuk, N. ve Kocakaya, S. (2015). 21. yüzyıl becerilerin gelişiminde dijital öykülemeler: Ortaöğretim öğrencilerinin görüşlerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 4(2), 354-363.
Koenig, J. A. (2011). Assessing 21st Century skills: Summary of a workshop. Washington, DC: National Research Council. https://www.sri.com/sites/default/files/publications/imports/21st_century_skills.pdf
Kwan, Y. W. ve Wong, A. F.L. (2015). Effects of the constructivist learning environment on students’ critical thinking abilitiy: Cognitive and motivational variables as mediators. International Journal of Education Research. 70, 68-79.
Kyllonen, P. C. (2012). Measurement of 21st century skills within the common core state standards. Paper presented at the Invitational Research Symposium on Technology Enhanced Assessments, May 7-8.
Mossberger, K., Tolbert, C. ve S. McNeal, R. (2007). Digital Citizenship: The Internet, Society, and Participation. London, England: The MIT Press.
Palfrey, J. ve Gasser, U. (2008). Born digital: Understanding the first generation of digital natives. Basic Books. Partnership for 21st Century Skills-P21. (2009). P21 framework definitions. Retrieved from http://www.p21.org/storage/documents/P21_Framework_Definitions.pdf.
Partnership for 21st Century Learning (2015). P21 Framework Definitions. http://www.p21.org/our-work/p21- framework.
Patton, M. Q. (2002). Qualitative research & evaluation methods. Thousand Oak: SAGE Publications.
Presseisen, B. Z. (1985). Thinking skills: Meaning and models. (p.52-57). Costa, Arthur, L. (Ed). Developing minds: A resource book for teaching thinking. Association for Supervision and Curriculum Development, Alexandria, Va.
Seferoğlu, S. S. ve Akbıyık, C. (2006). Eleştirel düşünme ve öğretimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 30, 193-200.
Senemoglu, N. (2011). College of education students’ approaches to learning and study skills. Eğitim ve Bilim (Education & Science), 36 (160), 65-80.
Söylemez, Y. (2018). 2018 Türkçe dersi öğretim programındaki kazanımların üst düzey düşünme becerileri açısından değerlendirilmesi. Türkiye Araştırmaları Enstitüsü Dergisi, 63, 345-384. Doi:10.14222/Turkiyat3991
Trilling, B. ve Fadel, C. (2009). 21st century skills: Learning for life in our times: learning for life in our times. John Wiley & Sons.
Uluçınar Sağır, Ş. ve Bertiz, Ş. (2016). Fen Bilimleri öğretmenliği öğrencileri ve pedagojik formasyon fen grubu öğrencilerinin yansıtıcı düşünme becerilerinin karşılaştırılması. Bartın Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(2), 385-404.
URL-1. http://mufredat.meb.gov.tr/ProgramDetay.aspx?PID=361
URL-2. http://www.battelleforkids.org/networks/p21/frameworks-resources
Wagner, T. (2008). The global achievement gap: Why even our best schools don't teach the new survival skills our children need-and what we can do about it. Basic Books.
Washer, P. (2007). Revisiting key skills: A practical framework for higher education. Quality in Higher Education, 13(1), 57-67. DOI: 10.1080/13538320701272755
Yalçın, S. (2018). 21. yüzyıl becerileri ve bu becerilerin ölçülmesinde kullanılan araçlar ve yaklaşımlar. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 183-201. DOI:10.30964/auebfd.405860
Yang, Y., Newby, T., ve Bill, R. (2005). Using Socratic questioning to promote critical thinking skills through asynchronous discussion forums in distance learning environments. American Journal of Distance Education, 19(3), 163–181.
Yelkikalan, N. (2006). 21. yüzyılda girişimcinin yeni özelliği: Duygusal zeka. http://acikerisim.lib.comu.edu.tr:8080/xmlui/bitstream/handle/COMU/979/Nazan_Yelkikalan_Makale.pdf?se quence=1&isAllowed=y
Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri (8. Basım). Seçkin Yayıncılık: Ankara.