SOSYO-KÜLTÜREL DEĞİŞME AÇISINDAN GÜNEY MARMARA GENÇ ÇİFTÇİLERİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Sosyo-Kültürel Değişme Açısından Güney Marmara Genç Çiftçileri Üzerine Bir Araştırma çalışmamızın amacı; sosyo-kültürel değişmenin Güney Marmara genç çiftçileri üzerindeki etkilerini, çiftçiliğin geleceğine dair beklentilerini ve 2019 yılına dair çiftçilik algılarını ortaya koymaktır. Çalışma bu konuları araştırmak için genç çiftçilerin çiftçilik deneyimlerine odaklanmaktadır. Araştırma, fenomenolojik analiz kullanılan bir nitel durum çalışması olmakla birlikte çiftçilik ile ilgili konulara genç çiftçilerin bakış açısıyla yeni bir argüman getirmektedir. Çalışmamızda Güney Marmara Bölgesi’nde yaşayan 20 genç çiftçi ile mülakat yapılmıştır. Araştırmada elde edilen ana bulgular ve sonuçlara göre genç çiftçiler yaş, cinsiyet ve eğitim durumlarına bağlı olarak, sosyo-kültürel değişmeyi farklı algılamalara sahip olsalar da çiftçilik bağlamında ortak anlamlandırmaları mevcuttur. Toplumsal bağlamda çiftçiliğe dair genel yargılardan genç çiftçiler de etkilenmektedir. Bu etkilenme durumunda bulundukları kırsal çevrede sosyal yalnızlık yaşasalar da gelenekselden farklı olarak yeni kültürel değerlere yönelmeye ve çözümler üretmeye çalıştıkları tespit edilmiştir. Yüzyıllardır kırdan kente doğru yönelen göçün varlığı bilinmektedir. Bu göç hala devam ediyor olsa da kentsel yaşamı sürdüremeyen ve bazı ekolojik farkındalıklara sahip birey ve toplulukların kıra doğru yöneldikleri bir gerçektir.

Anahtar Kelimeler:

Sosyo-Kültürel Değişme, Genç Çiftçi, Sürdürülebilir Tarım, Kır Sosyolojisi

THE ASPECT OF SOCIO-CULTURAL CHANGE FOR SOUTH MARMARA’S YOUNG FARMERS

The purpose of this study is to analyze the effects on socio-cultural change among young farmers, the importance of sustainable agricultural for young farmers and the perceptions of young farmers about farming in present. In order to investigate these themes, this study focuses on young farmers’ farming experiences in general. The research concentrates on both a phenomenological analysis with qualitative case study and presents arguments of young farmers’ perspectives. In this study there are 20 young farmers interviewed living in South Marmara. According to the data and results obtained in the research, the young farmers have different perceptions about their personal positions such as ages, gender and education. They have also common meanings in the context of farming. In social context, the young farmers have been also affected about the context of traditional farming. Because of that effect, it is determined that despite of the feeling of social loneliness among young farmers, their rural environment coincide in channeling themselves to new cultural values and finding solutions apart from traditional knowledge. Although there is the migration from rural to urban areas for centuries, it is seen that today the individuals and communities who are unable to sustain urban life and have some ecological awareness migrate from urban to rural areas. In fact, with the aforementioned migration movements, the portion of agricultural participation and the methods of production have been affecting to young farmers. As a result of these, with those socio-cultural changes bring about the necessity of the determination of agricultural activities, new and multifaceted agricultural policies.

Keywords:

Socio-Cultural Change, Young Farmer, Sustainable Agriculture, rural sociology,

PDF

___

Akarslan, M. (1998). Türk Milli Mücadelesi’nin Balıkesir Cephesi, Birinci Baskı, Ankara: Öteki Yayınevi.
Akçayöz, A. (2013). Türkiye’de Bilim ve Teknoloji Politikası Geliştirme Süreci ve Sorunları: Kırsal Politikalar, Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
Akşit, B. (1998). Cumhuriyet Döneminde Türkiye’de Bilim. Sosyal Bilimler, Ankara: TUBA, S: 7-18.
Alkan, A. (2019). Antalya İlinde Genç Çiftçi Projesinin Uygulanması ve Sürdürülebilirliği Üzerine Bir Araştırma. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Akdeniz Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Antalya.
Arslan, H. (2019). Türkiye’de Kır Sosyolojisi Araştırmaları. Birinci Baskı, Ankara: Siyasal Kitabevi.
Arslan, İ. (2014). Osmanlı Dünyasında Köyler ve Köylüler: 19. Yüzyıl Balıkesir Örneği. Birinci Baskı, İstanbul: Bilge Kültür Sanat.
Ata, B. (2017). Bilim ve Teknolojinin Sosyal Değişime Etkisi. Ata, B. (Editör). Bilim Teknoloji ve Sosyal Değişme. Yedinci Baskı. Ankara: Pegem Akademi, Sayfa: 1-12.
Başaranoğlu, C. (2019). Tarımsal Üretimin Sürdürülebilirliği Açısından Genç Çiftçileri Çiftçiliği Algılamaları ve Çiftçilik Yapma Eğilimlerinin Belirlenmesi: Isparta İli Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Isparta Uygulamalı Bilimler Üniversitesi, Lisansüstü Eğitim Enstitüsü, Isparta.
Beardsworth, A. ve Keil, T. (2011). Yemek Sosyolojisi, İstanbul: Phoenix Yayınevi.
Çekmez, E., Yıldız, C. ve Bütüner, S. (2012). Phenomenographic Research Method. Necatibey Eğitim Fakültesi Elektronik Fen ve Matematik Eğitimi Dergisi (EFMED), 6(2): 77-102.
Demirel, N. (2018), Kır Sosyolojisi ve Kırsal Kalkınma. Karadeniz Sosyal ve Beşeri Bilimler Dergisi, 2(2):194-210.
Ertürk, D. ve Eray, T. (2016). Fenomenolojik Kavram Olarak Kendilik ve Sosyal Alanlarda Kendilik Sunumu. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 34(16): 9-36. Giddens, A. (2008). Sosyoloji. Birinci Baskı, İstanbul: Kırmızı Yayınları.
Güder, F. (2019). Türkiye’de Tarımsal Teşviklerin Genç İşsizliği Üzerine Etkileri: Yalova İlinde Genç Çiftçi Projesi Örneği. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Tekirdağ Namık Kemal Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Tekirdağ.
Güder, S. (2019). Dikenli Gül: Türkiye’de Kırsal Kesimde Okul Öncesi Öğretmeni Olmaya İlişkin Fenomenolojik Bir Çalışma. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi – ENAD, 7(3): 922-941.
Gündüz, Ş. (2005). Küresel Köyde “Öteki” İle Bir Arada Yaşama. Sunar, L. (Editör). Sivil Toplum: Farklı Bakışlar. Birinci Baskı. İstanbul: Kaknüs Yayınları, Sayfa: 83-101. Işıkçı, Y. (2017). Türkiye’de Kırsal Kalkınma Ajanslarının Rolü. Akademik İncelemeler Dergisi, 13(1): 418-445.
İnalcık, H. (1998). Çiftliklerin Doğuşu: Devlet, Toprak Sahipleri ve Kiracılar. Keyder, Ç. & Tabak, F. (Editörler). Osmanlı’da Toprak Mülkiyeti ve Ticari Tarım. Birinci Baskı. İstanbul: Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı ve Numune Matbaacılık, Sayfa: 17-35.
Kan, A. (2019). Türkiye’de Bölgesel Düzeyde Tarımsal Üretim Değeri, Kadınların İşgücüne Katılımı ve Sermaye Stoku Arasındaki İlişkinin Panel Veri Analizi İle Karşılaştırması. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi, 6(1): 52-63.
Karakuş, E. (2019). Sosyolojik Bakış Açısından Gıda Güvencesi Kavramı. Uludağ Üniversitesi Fen Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 20(37): 1027-1046.
Karpat, K. H. (2003). Türkiye’de Toplumsal Dönüşüm. (Çev. Abdulkerim Sönmez). Birinci Baskı, Ankara: İmge Kitabevi.
Kazgan, G. (2017). Türkiye Ekonomisinde Krizler (1929-2009). Beşinci Baskı, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
Keyder, Ç. (1998). Osmanlı İmparatorluğu’nda Büyük Ölçekli Ticari Tarım Var Mıydı? Keyder, Ç. Ve Tabak, F. (Editörler). Osmanlı’da Toprak Mülkiyeti ve Ticari Tarım. Birinci Baskı. İstanbul: Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı ve Numune Matbaacılık, Sayfa: 1-16.
Keyder Ç. ve Yenal Z. (2013). Bildiğimiz Tarımın Sonu. Birinci Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.
Koytak, E, (2012). Tahakküme Hükmetmek: Bourdieu Sosyolojisinde Toplum ve Bilim İlişkisi. Sosyoloji Dergisi, 3(25): 85-101.
Kurnaz, H. (2019). Samsun İlinde Genç Çiftçi Desteğinden Yararlanan İşletmelerin Sosyal ve Ekonomik Sürdürülebilirlikleri. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Ondokuz Mayıs Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Samsun.
Mollavelioğlu, M. (2009). Sürdürülebilir Tarımın Ölçümü ve Türkiye Açısından Değerlendirilmesi. Yayınlanmamış Doktora Tezi, Ankara.
Morva, O. (2017). Chicago Sosyoloji Okulu’nun Etnografik Mirasını Yeniden Okumak: Dijital Etnografi Çağında Sembolik Etkileşimcilik. Hacettepe Üniversitesi İletişim Fakültesi Kültürel Çalışmalar Dergisi, 4(1), 135-154.
Nerse, S. (2014). Türkiye kır çalışmalarında paradigma değişimi, Sosyoloji Dergisi, 3. Dizi, 29. Sayı, 2014/2: .165-179.
Özbay, F. (2015). Dünden Bugüne Aile, Kent ve Nüfus, Birinci Baskı, İstanbul: İletişim Yayınları.
Özdemir, M. (2011), Nitel Veri Analizi: Sosyal Bilimlerde Yöntembilim Sorunsalı Üzerine Bir Çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1): 323-343.
Özen Y. ve Gül A. (2007). Sosyal ve Eğitim Bilimleri Araştırmalarında Evren-Örneklem Sorunu. KKEFDI /OKKEF, 15: 395-422.
Sabancı, T. (2018). Fenomenolojik Bir Çalışma: Erkeklik ve Kimlik Çatışması, Türkiye’de Müslüman Erkeğin Değişimi Üzerine Bir Değerlendirme. International Journal of Social Sciences, 2(2): 50-63.
Solak, S. (2017). Mekân-Kimlik Etkileşimi: Kavramsal ve Kuramsal Bir Bakış. Manas Araştırmalar Dergisi, 6(1): 13-37.
Standage, T. (2016). Altı Bardakta Dünya Tarihi. İkinci Baskı, İstanbul: Kırmızı Kedi Yayınevi.
Sunar, L. (2010). Karl Marx ve Max Weber’in Doğu Toplumlarına Yaklaşımları. Yayınlanmamış Doktora Tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
Şenol, P. ve Altuntek, S. (2017). Yapılanmış Habitusun Değişimi: Üç Köy Okuması. Sosyoloji Araştırmaları Dergisi, 20(1): 201-236.
Tabak, F. (1998). Bereketli Hilal’in Batısında Tarımsal Dalgalanmalar ve Emeğin Kontrolü. Keyder, Ç. &Tabak, F. (Editörler). Osmanlı’da Toprak Mülkiyeti ve Ticari Tarım. Birinci Baskı. İstanbul: Ekonomik ve Toplumsal Tarih Vakfı ve Numune Matbaacılık, Sayfa: 139-159.
http:-1 anadolumera.com/butuncul-yonetim-nedir/, Son erişim tarihi: 20.04.2020 http:-2 m.habertürk.com, Son erişim tarihi: 29.02.2020. http:-3 www.gmka.gov.tr, Son erişim tarihi: 23.11.2019. http:-4 www.tuik.gov.tr, Son erişim tarihi: 10.03.2020 Resmi Gazete, 24 Mart 2018. Sayı: 30370. Tebliğ No: 2018/12.