KAMU POLİTİKASI TRANSFERİ ve ULUSLARARASI ÖRGÜTLER

Kamu aktör ve örgütlerinin herhangi bir soruna dönük niyet, karar, eylem ve değerlendirmelerini içeren kamu politikaları bir süreç neticesinde gerçekleşmektedir. Bu süreç üzerinde etkili olan en önemli faktörlerden biri bağlam iken, bir diğeri ise kamu politikası aktörlerinin eylem ve kararları etkileme kapasiteleridir. Küreselleşme ve yönetişimin yeryüzündeki ulus devlet politikalarına entegrasyonu da bu aktörlerden uluslararası örgütler üzerinden sağlanmaktadır. Bilgi asimetrisi, ekonomik kabiliyetler ve özendirici üstünlükler bu yapıları ulusal muhatapları karşısında etkili kılmaktadır. Uluslararası örgütlerin politika transferlerine etkisi de bu noktada ortaya çıkmaktadır. Kısaca bir politikanın köken aldığı zaman ve bağlamın dışında bir zaman ve bağlamda uygulanmasını ifade eden politika transferi, donör kuruluşların sıklıkla başvurduğu bir politika çerçevesi yayılım biçimidir. Bu bağlamdaki başarılı örnekler kadar başarısızlıklar ve sınırlı başarılar da gözlemlenmektedir. Bu başarısızlık ve sınırlı başarıların en temel nedeni -şayet kasıtla gerçekleşmiyor ise- transfer kaynağının bir her derde deva ilaç hüviyetinde sunulurken, farklılıkların hesaba katılmamasıdır. Transferde gönüllülük ve uyarlama hususlarıyla birlikte, alıcı ile kaynak arasındaki farklılıkların gözetilmesinin başarı hikayelerinin sayı ve niteliğini artıracağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Kamu Politikası, Politika Transferi, Uluslararası Örgütler, Küreselleşme, Yönetişim

PUBLIC POLICY TRANSFER and INTERNATIONAL ORGANIZATIONS

Public policies, which involve the intentions, decisions, actions and evaluations of public actors and organizations regarding any problem, emerge as a result of a process. While one of the most important factors influencing that process is the context, another one is the capacity of public policy actors to influence the actions and decisions. Integration of globalization and governance into nation-state policies on earth is provided by international organizations among those actors. Information asymmetry, economic capabilities and encouraging advantages make these structures effective against their national counterparts. The effect of international organizations on policy transfers emerges at this point, as well. In short, policy transfer, which refers to the implementation of a policy in a time and context outside of its original and time context, is a spreading form of policy framework that donor organizations frequently call upon. In this context, failures and limited successes are observed as well as successful examples. The main reason for those failures and limited successes - if it is not happening on purpose - is that the transfer source is presented as a panacea, while the differences are not taken into account. It is thought that taking the differences between the recipient and the source into account together with the volunteering and adaptation issues in transfer, will increase the quantity and quality of success stories.

Keywords:

Public Policy, Policy Transfer, International Organizations, Globalization, Governance,

PDF

___

Ateş H. (2002). “Kamu Örgütlerine Yönelik Yönetsel Bilgi ve Siyasa Aktarımı: Eleştirel Bir İnceleme”. İ. Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, (27), 7-26.
Babaoğlu, C. (2017). “Kamu Politikası Analizine Yönelik Kavramsal ve Kuramsal Bir Çerçeve”. Yönetim Bilimleri Dergisi, 15 (30), 511-532.
Bauer M. W. ve J. Trondal (2015). The Administrative System of the European Union, The Palgrave Handbook of the European Administrative System. (Ed. E. M. W. Bauer ve J. Trondal), New York: Palgrave Macmillan, 1-30.
Biçer, M. ve H. Yılmaz (2009). “Parlamentonun Kamu Politikası Oluşturma ve Planlama Sürecindeki Konumunun, Yeni Kamu Mali Yönetim Sistemi Çerçevesinde Değerlendirilmesi”. Yasama Dergisi, (13), 45-84.
Bowornwathana, B. (2001). Politics of Governance Reform in Thailand. Handbook of Comparative and Development Public Administration Second Edition, Revised and Expanded, (Ed. A. Farazmand), New York: Macel Dekker Inc, 421-444.
Demir, F. (2011). “Kamu Politikası ve Politika Analizi Çalışmalarının Teorik Çerçevesi”. Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (30), 107-120.
Demmers, J.; A. E. F. Jilberto ve B. Hogenboom (2005). Good Governance and Democracy in a World of Neoliberal Regimes. Good Governance in the Era of Global Neoliberalism: Conflict and Depolitisation in Latin America, Eastern Europe, Asia and Africa, (Ed. J Demmers, A. E. F. Jilberto ve B. Hogenboom), New York: Routledge, 1-32.
Dolowitz, D. ve D. Marsh (1996). “Who Learns What From Whom: A Review of the Policy Transfer Literature”. Political Studies, (44), 343-357.
Garcia-Zamor, J.-C. (2001). Development Administration in the Early Americas: Aztecs, Incas, and Mayas. Handbook of Comparative and Development Public Administration Second Edition, Revised and Expanded, (Ed. A. Farazmand), New York: Macel Dekker Inc., 89-102.
Geddes, B. (2007). What Causes Democratization?. The Oxford Handbook of Comparative Politics (Ed. Carles Boix ve Susan Stokes), New York: Oxford University Press, 317-339.
Gould, D. J. (2001). Administrative Corruption: Incidence, Causes, and Remedial Strategies. Handbook of Comparative and Development Public Administration Second Edition, Revised and Expanded, (Ed. A. Farazmand), New York: Macel Dekker Inc., 761-774.
Gül, H. (2015). “Kamu Politikası Analizi, Yöntemleri ve Teknikleri”. Yasama Dergisi, (29), 5-31.
Haktankaçmaz, M. İ. (2010). “Reform Transferinde Uluslararası Örgütlerin Rolü”. Uluslararası Hukuk ve Politika, 22 (6), 23-54.
Hauss, C. (2002). Comparative Politics: Domestic Responses to Global Challenges (4th Edition). Stamford: Wadsworth Publishing.
Heywood, A. (2012). Siyasetin Temel Kavramları. (Çev. H. Özler), Ankara: Adres Yayınları.
Jakobi, A. P. (2009). International Organizations and Lifelong Learning: From Global Agendas to Policy Diffusion. Hampshire: Palgrave Macmillan.
Jreisat, J. E. (2005). “Comparative Public Administration Is Back in, Prudently”. Public Administration Review, 65 (2), 231-242.
Köseoğlu, Ö. (2013). “Meslek, Sanat ve Disiplin Olarak Kamu Politikası: Türkiye’ye İzdüşümleri”. Bilgi, (26), 4-36.
Kurtz, W.; Y. M. Adwan ve R. B. Cunningham (2001). Challenges to Privatization in Developing Countries: A New Look, Handbook of Comparative and Development Public Administration Second Edition, Revised and Expanded, (Ed. A. Farazmand), New York: Macel Dekker Inc., 977-988.
Kutlu, Ö. (2012). Karşılaştırmalı Kamu Yönetimi: Teorik Çerçeve ve Ülke Uygulamaları. Konya: Çizgi Kitabevi.
Mamur Işıkçı, Y. (2017). “Türkiye’de Kamu Politikası Olarak 2000 Yılı Sonrası Uluslararası Göç Yönetiminin Analizi”. Yalova Sosyal Bilimler Dergisi, 7 (13), 25-47.
Mossberger, K. ve H. Wolman (2003). “Policy Transfer As a Form of Prospective Policy Evaluation: Challenges and Recomendations”. Public Administration Review, 63 (4), 428-40.
Neumayer, E. (2003). The Pattern of Aid Giving: The Impact of Good Governance on Development Assistance. New York: Routledge.
Peters, B. G. (2001). Government Reform and Reorganization in an Era of Retrenchment and Conviction Politics. Handbook of Comparative and Development Public Administration Second Edition, Revised and Expanded, (Ed. A. Farazmand), New York: Macel Dekker Inc., 669-690.
Pollitt, C. ve G. Bouckaert (2011). Public Management Reform: A Comparative Analysis New Public Management. Governance, and the Neo-Weberian State (3rd Edition), New York: Oxford University Press.
Rigos, P. N. (2001). The Prospects for Modernization of Public Administration in Postdictatorial Greece. Handbook of Comparative and Development Public Administration Second Edition, Revised and Expanded, (Ed. A. Farazmand), New York: Macel Dekker Inc., 379-396.
Siffin, A. (2001). Problem of Development Administration. Handbook of Comparative and Development Public Administration Second Edition, Revised and Expanded, (Ed. A. Farazmand), New York: Macel Dekker Inc., 1-8.
Smith, K. B. ve C. W. Larimer (2009). The Public Policy Theory Primer. Philadelphia: Westview Press.
Sobacı, Z. (2011). “Politika Transferi Bağlamında Kamu Yönetiminde Neo-Liberal Reformların Yayılması: Açık Toplum Enstitüsünün Rolü”. Sosyoekonomi, (2), 191-210.
Şener, H. E. (2008). “Avrupa Birliği Neo-Liberalizm ve İdari Reform İlişkisi”. Memleket Siyaset Yönetim, 3 (7), 112-137.
Unsworth, S. (2007). Focusing on Good Governance: Can It Work?, Exporting Good Governance: Temptations and Challenges in Canada’s Aid Program. (Ed. Jennifer Welsh ve Ngaire Woods), Waterloo: Wilfrid Laurier University Press, 21-40.
Usta, A. (2013).” Kamu Politikaları Analizine Kuramsal Bir Bakış”. Yasama Dergisi, (24), 78-102.
Welsh, J. ve N. Woods (2007). Introduction, Exporting Good Governance: Temptations and Challenges in Canada’s Aid Program. (Ed. Jennifer Welsh ve Ngaire Woods), Waterloo: Wilfrid Laurier University Press, xi-xx.
Woods, N. (2007). The Changing Politics of Aid. Exporting Good Governance: Temptations and Challenges in Canada’s Aid Program, (Ed. Jennifer Welsh ve Ngaire Woods), Waterloo: Wilfrid Laurier University Press, 3-19.
WPGG-Water Policy and Governance Group (2010). Exploring the Role of Policy Transfer in Water Governance: A Discussion Paper. http://www.wpgg.ca/sites/default/files/Swainson_&_deLoe_2010.pdf (18.06 2013).