İslam hukuk tarihinde ictihad, ittibâ’ ve taklit öteden beri tartışılan konuların başında gelmektedir. İbn Ebi’l-İz, taklidin ve taassubun ön plana çıktığı bir dönemde ictihad ve ittibâ’yı savunan görüşleriyle dikkatleri üzerine çekmektedir. O, Bâbertî’nin Ebu Hanife ve Hanefi mezhebinin mutlak surette taklit edilmesi gerektiği ile ilgili iddialarını reddetmektedir. Taklit yerine delil kuvvetinin esas alınması gerektiğini belirtmektedir. O’nun her türlü taklide karşı ortaya koyduğu eleştiriler hala önemini ve güncelliğini korumaktadır.

Ijtihad, ittiba and taqlid the issue topics which are discussed routinely in the Islamic law history. Ibn Ebi’l Iz has drawn attention to his ideas defending ijtihad and ittiba at a period that the taqlid and fanaticism have been forefront. He rejects to Baberti's claims about that Abu Hanifa and the Hanafi madhhab should be absolutely imitated. He specifies need to be based on the evidenced strength instead of taqlid. The criticisms is put forward to against all taqlid by him, and his critisims which is still maintain the importance and timeliness