Gerekçe: Tıp eğitimi, fakülte hastanelerinden, hastaların çoğunluğunun bulunduğu birinci ve ikinci basamaklara kaydırılmaktadır. Çalışmamızda tıp fakültesi hastanesi dışında yapılan kliniğe giriş uygulamalarının öğrenciler tarafından nasıl değerlendirildiği araştırılması amaçlanmıştır. Yöntem: Bu niteliksel çalışmada öğrencilerle odak grup tartışmaları yapılarak bilgi toplanmıştır. Tıp fakültesi Dönem 3 öğrencileri, iki gruba bölünerek, bir üçüncü basamak ve bir ikinci basamak hastanelerinde dönüşümlü olarak Kliniğe Giriş pediatrik öykü ve fizik muayene uygulamalarını tamamlamışlardır. Daha sonra iki grup oluşturularak öğrencilerin her iki ortam hakkındaki düşünceleri, duyguları, kazanımları ve önerileri üzerinde tartışılmıştır. Odak grup görüşmelerinin sonuçları tematik analiz yöntemi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Öğrenciler, üçüncü basamak ortamını sessiz, konforlu, temiz, hekim ve hemşire sayısını yeterli olarak tanımlarken, ikinci basamaktaki ortamı kalabalık, telaşlı, gürültülü ve konforsuz bulduklarını, hekim ve hemşire sayısının hasta sayısı ve ortamın kalabalıklığına oranla az olduğunu belirtmişlerdir. Ikinci basamak ortamındaki hastaların sosyo-ekonomik ve kültürel açıdan olduğu kadar hekimlere ve öğrencilere yaklaşımlarının farklı olduğunu ve burada kendilerini daha sorumlu ve hekimliğe yakın hissettiklerini ifade etmişlerdir. Öğrenciler her iki ortamda bir çok şey öğrendiklerini ve bu öğrendiklerinin birbirini tamamlayan bilgi ve deneyimler olduğunu belirtmişlerdir. Sonuç: Tıp eğitiminin farklı sağlık ortamlarında gerçekleştirilmesi öğrencilerin bilgi, beceri ve tutumlarına önemli katkıda bulunacağı gibi toplumsal gerçekleri kavramaları, sağlıkla ve sağlık hizmetleri ile ilgili sorun ve farklılıkları anlamalarına yardımcı olacaktır.

Background: Medical education is being carried out of the tertiary hospitals to other levels of health care where most of the patients are. The aim of this study is to investigate the students’ views about the clinical skills education that is performed out of the university hospitals. Methods: In this qualitative study, focus group method is used. Third year medical students are seperated into two groups and had their clinical skills education sessions consist ing of pediatric history taking and physical examination in two different hospitals in turn. After these clinical education sessions, two focus groups are formed of seven students each, who are willing to participate, and student’s thoughts, feelings and benefits and suggestions are discussed. Thematic analysis method is used for evaluation of focus group interviews. Results: Students described the tertiary hospital setting silent, comfortable, clean with physician and nurses in sufficient numbers. They found the secondary care setting crowded, flurry, noisy and unconfortable. In this setting the number of hospital staff seemed relatively small comparing to the crowd. Students stated that the patients are different in secondary care setting not only socio-economically and culturally but also in their relation with physicians and students. Such difference made students feel responsible and closer to being a physician. They declared that they learned a lot in two different settings which completed each other. Conclusion: Carrying medical education to different settings will also help the students to develop their knowledge, skills and attitudes as well as to understand the social facts and problems of health and healthcare.