TIP EĞİTİMİNDE ÖĞRETİM STİLLERİ VE GRASHA ÖĞRETİM STİLİ ÖLÇEĞİ

Tıp eğitiminde çok sayıda öğretim yöntemi kullanılır. Sadece bu nedenle bile “bir tıp eğiticisi iyi bir ders anlatıcıdan fazlasıdır”. Öğretim stili eğiticilerin bu konudaki kendi yaklaşımlarını keşfetmeleri, güçlü ve zayıf yönlerini tanımaları için yararlanabilecekleri bir araçtır. Öğretim stili “öğretilen konu değişse bile aynı kalan tavır ve davranışlar” olarak tanımlanır. Grasha, eğiticinin öğretim sürecindeki rolünü temel alarak baskın öğretim stillerini beşe ayırır (uzman, otoriter, kişisel model, kolaylaştırıcı ve temsilci). Ardından her eğitimcinin birden fazla stili olacağını vurgular ve bu stillerin bileşiminden oluşan dört temel grup tanımlar. Mevcut derlemede, Grasha Öğretim Stili Ölçeği’nin kullanımına dair detaylara yer verilmiştir.

Teaching Styles in Medical Education and Grasha’s Teaching Style lnventory

Many different teaching methods are used in medical education. For that reason alone, “the medical teacher is more than a lecturer”. Teaching style in this regard is a tool for teachers and can facilitate them to recognize their strengths and weaknesses. Teaching style is defined as "attitudes and behavior that remains the same even though the subject being taught changes”. Based on the dominant role of the teacher in the teaching process, Grasha categorizes five dominant teaching styles (expert, formal authority, personal model, facilitator, and delegator). He then emphasizes that each teacher will have more than one style and defines four main groups, consisting of a combination of these styles. The current review provides details on the use of the Grasha’s Teaching Style Inventory.

___

  • Medicine and Primary Care,2012;2:30-35 7- Harden RM. Crosby J, “AMEE Guide No 20: The Good Teacher İs More Than A Lecturer- The Twelve
  • Roles Of The Teacher”, Medical Teacher, 2000;22:334-347. 8- Grasha AF, “Teaching with Style: A Practical Guide to Enhancing Learning by Understanding Teaching &
  • Illinois University Paper 1013. http://thekeep.eiu.edu/theses/1013) 13- Gürpınar E, Batı H, Tetik C, “Tıp Fakültesi Öğrencilerinin Öğrenme Stillerinin Belirlenmesi” Tıp Eğitimi Dünyası,2011; 32: 18-29. 14- Üredi L, “İlköğretim 1. ve 2. Kademe Öğretmenlerinin Öğretim Stili Tercihlerine Göre Öğretmenlik
  • Mesleğine Ilişkin Algılarının İncelenmesi” Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İlköğretim Anabilim Dalı, Sınıf Öğretmenliği Bilim Dalı Doktora Tezi. Tez Danışmanı: Yıldız Güven. İstanbul, 2006. 15- Üredi TI, Üredi L, “Sınıf Öğretmenlerinin Tercih Ettikleri Öğretme Stillerinin Yapılandırmacı Öğrenme
  • Ortamı Oluşturma Düzeyleri Üzerindeki Etkileri”, Uluslararası 5. Balkan Eğitim ve Bilim Kongresi, Edirne, 1-3 Ekim 2009. 16- Vaughn L, Del Rey JG, Baker R, “Microburst Teaching and Learning”, Medical Teacher, 2001;23:39-43. 17- Vatansever K, “Öğretim Üyelerinin Öğretme Yönelimlerinin Belirlenmesi: Klinisyen Öğretim Üyeleriyle
  • Niteliksel Bir Çalışma”, Tıp Eğitimi Dünyası, 2011;29:34-47. 18- Simpson M, Buckman R, Stewart M, Maguire P, Lipkin M, Novack D, Till J, “Doctor-patient communication: The Toronto consensus statement”, BMJ, 1991;303:1385-1387. 19- Demirbaş M, Yağbasan R, “Sosyal Öğrenme Teorisine Dayalı Öğretim Etkinliklerinin, Öğrencilerin
  • Bilimsel Tutumlarının Kalıcılığına Olan Etkisinin İncelenmesi”, Uludağ Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2005;18:363-382. 20- Grasha FA, "A Matter of Style: The Teacher as Expert, Formal Authority, Personal Model, Facilitator, and Delegator", College Teaching, 1994;42:8-12.