Bülent KILIÇ, Canan KAYNAK, Pembe Keskinoğlu, Nuriye Ergül KARAKUŞ, Hatice GİRAY, Serap K. Konakçı, Yonca Sönmez, Reci Meseri, Guljan DÖNMEZ, Aysen YANIK, Dilek Dalkıran BİNBAY, Leyla S. ARSLAN, Erol GÜRPINAR, Türkan Günay, Reyhan Uçku
DOKUZ EYLÜL ÜNVERSTESİ TIP FAKÜLTESİNDE TOPLUMSAL TANI ÇALIŞMASI: ÖĞRENCİ GERİ BİLDİRİMLERİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ
Amaç: Bu çalışmanın amacı, Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dönem IV öğrencilerinin, 2001-2005 yılları arasında 5nönü Sağlık Ocağı Bölgesinde yaptıkları “toplumsal tanı” çalışmasının geri bildirimlerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Araştırma bir survey çalışmasıdır. 2001/02 döneminden başlayarak 2005 yıl sonuna kadar olan dönemi kapsamaktadır. 526 öğrenciden 502’sine (%95.4) ulaşılmıştır. Uygulama beşli Likert ölçeği kullanılarak (çok iyi, iyi, orta, kötü, çok kötü) besten bire kadar bir puanlama ile ölçülmüş, ortalamalar arası farklılık t testi ile bakılmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %57.4’ü erkek, %42.6’sı kızdır. Öğrenciler tarafından ‘toplumsal tanı’ uygulaması %84.3 oranında iyi/çok iyi, %12.0 oranında orta ve %3.7 oranında da kötü/çok kötü olarak değerlendirilmiştir. Uygulamanın diğer amaçları arasında en yüksek olumlu geri bildirimi %90.2 (iyi/çok iyi) ile “evde bebek/çocuk izlemi” yapmak almıştır. Diğer uygulamalar sırasıyla %88.3 ile “toplum ve çevreyi birlikte değerlendirmek”; %86.3 ile “sosyal çevreyi gözlemlemek”; %84.3 ile “sağlığa bütüncül yaklaşımı tartışmak” %84.1 ile “temel sağlık hizmetleri içinde çocuk sağlığının yerini görmek” ve %79.1 ile “sağlık kavramını tartışmak” gelmektedir. Öğrencilerin değerlendirmeleri arasında cinsiyete göre farklılıklar saptanmıştır. Kız öğrenciler bu uygulamaya erkek öğrencilere göre anlamlı olarak daha fazla puanlar vermişlerdir. Öğrencilerin değerlendirmeleri arasında eğitim gördükleri yıllara göre de farklılıklar saptanmış, puanlar 2005/06 dönemine kadar anlamlı olarak artmış ancak ilk ve son dönem uygulama puanları daha düşük çıkmıştır. Sonuç: Öğrencilerin çoğunlukla uygulamadan hoşnut kaldıkları ve toplumsal tanı uygulamasını olumlu buldukları görülmektedir.
Anahtar Kelimeler:
Toplumsal tanı, evde izlem, bebek izlemi
Community Diagnosis Practicum at Dokuz Eylul University School of Medicine: Evaluation of Student Feedback
Background: The aim of this study is to summarize evaluations completed by fourth year medical students at the Dokuz Eylul University at the end of their Community Diagnosis Practicum at the Inonu Health Centre District in Izmir, Turkey from 2001 to 2005. Methods: This was a five-year survey study. A total of 502 students completed practicum evaluations with a response rate of 95.4%. The survey regarding the community diagnosis practicum utilized Likert scale questions with ordinal categories (very good, good, moderate, bad, very bad). Student’s t test was used for statistical analysis. Results: Of the 502 students, 57.4% were male and 42.6% were female. Off all the students, 84.3% rated their overall experience with the community diagnosis practicum as ‘good’ or ‘very good’; 12.0% as ‘moderate’ and 3.7% as ‘bad’ or ‘very bad.’ Majority of students rated specific components of the practicum as ‘good’ or ‘very good’, with corresponding percentages ranging from 88% to 79%. Among all components of the program, ‘infant follow up at home’ received the highest score with 90.2% of students rating it as ‘good’ or ‘very good.’ ‘Evaluating the environment and community as a whole’ was rated as ‘good’ or ‘very good’ by 88.3% of students, followed by ‘observing the social environment’ (84.3%), ‘comprehensive approach to health’ (84.1%), ‘discussing the child health in the primary health care system’ (84.1%), and ‘discussing health as a concept’ (79.1%). There was a gender difference observed with women rating the program with higher scores than men. There was also a difference between the student cohorts. Each successive cohort rated the program higher, while the first and last cohorts evaluated the program with lowest scores. Conclusions: In general, students were satisfied with the community diagnosis practicum and found the concepts to be useful and meaningful to their education.
___
- Marshall G. Sosyoloji Sözlüğü. Bilim ve Sanat yayınları, 1999, Ankara, s:732
- Hançerlioğlu O. Toplumbilim Sözlüğü. Remzi Kitabevi, 3. bası, 2001, İstanbul
- University of Glasgow, Medical School. Community Diagnosis Course Documentation for the MBCHB degree. Session 2000-2001, Year 1, Term 2, Block 4, Section 4.1, pp:1-33
- Whitehead M. Eşitlik ve sağlık:kavram ve ilkeler. Türk Tabipleri Birliği yay. 1992, Ankara
- Musal B, Aksakoğlu G, Uçku R. Community-Based Education Programme of Dokuz Eylül School of Medicine. Education for Health, vol 16, No 2, July 2003:218-221
- Kılıç B, Uçku R, Günay T, Kaynak C, Konakçı SK, Keskinoğlu P, Sönmez Y, Giray H, Meseri R, Gürpınar E, Arslan LS. “Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesinde Topluma Dayalı Tıp Eğitimi İçin Örnek Bir Uygulama: Toplumsal Tanı Çalışması” I. Aktif Eğitim Kurultayı, 29-30 Mayıs 2004, İzmir, Kongre Kitabı s:53-59
- Davison H, Capewell S, Macnaughton J. et all. Community oriented medical education in Glasgow:developing a community diagnosis exercise. Medical Education, 1999,33:55-62
- Alıcı E, Gidener S.“Tıp eğitiminde değişim-yönetim ve örgütlenme”.Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, Aktif Eğitim Özel Sayısı, 2001,sf:1-5
- Uçku R. “Topluma dayalı tıp eğitimi:Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi deneyimi”, Toplum ve Hekim, 2001,c:16, s:3, sf:188-193
- Özkan H, Değirmenci B, Musal B ve ark. “Mezuniyet öncesi klinik tıp eğitiminde task’a dayalı öğrenim ve Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi örneği” Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi Dergisi, Aktif Eğitim Özel Sayısı, 2001, sf:11-23
- Günay T, Kulaç E, Gürpınar E. ve ark. “Toplum içinde tıp eğitimi uygulaması” Tıp Eğitimi Dünyası.2003, s:12, sf:12-17
- Magzoub ME. Studies on Community-Based Education. Maastricht 1994
- WHO. Community -Based Education of Health Personnel. Technical Report Series 746. 1987
- Aksakoğlu G. “Ekonomik sistemler ile tıp eğitimi etkileşimi”, Toplum ve Hekim, 2001, c:16, s:3, sf:171- 176
- Saçaklıoğlu F, Türk M. “Topluma yönelik-topluma dayalı tıp eğitimi neden ve nasıl”, Toplum ve Hekim, 2001, c:16, s:3, sf:181-187
- Sturmberg JP, Reid A, Khadra MH. “Community based medical education in a rural area:A new direction in undergraduate training” Aust. J. Rural Health 2001(9), Suppl. pp:S14-S18
- Doeden CL. “Community based education and rural development” Rural Funders Working Group Case Study No.2, Neighborhood Funders Group, Nebraska, USA, 2001
- Hyppola H, Kumpusalo E, Virjo I, et all.Evaluation of undergraduate medical education in Finnish community-oriented and traditional medical faculties: a 10-year follow-up. Medical education 2000;34:1016-1018
- Mennin SP, Kaufman A, Urbina C, McGrew M. Community-based medical education: toward the public health. Medical Education 2000;34:503-504
- ISSN: 1303-328X
- Yayın Aralığı: Yılda 3 Sayı
- Başlangıç: 2000
- Yayıncı: Tıp Eğitimini Geliştirme Derneği
Sayıdaki Diğer Makaleler
Yeşim ŞENOL, Erol GÜRPINAR, Hakan ERENGİN, Hafize ÖZTÜRK, Tülin Tümtürk YILMAZ
Bülent KILIÇ, Canan KAYNAK, Pembe Keskinoğlu, Nuriye Ergül KARAKUŞ, Hatice GİRAY, Serap K. Konakçı, Yonca Sönmez, Reci Meseri, Guljan DÖNMEZ, Aysen YANIK, Dilek Dalkıran BİNBAY, Leyla S. ARSLAN, Erol GÜRPINAR, Türkan Günay, Reyhan Uçku
EĞİTİM PROGRAMI GELİŞTİRME SÜRECİNDE ÖNEMLİ BİR AŞAMA: İHTİYAÇ BELİRLEME
Meltem Çiçeklioğlu, Şafak Taner Gürsoy, Meral Türk Soyer, Zeliha A. Öcek, Feride SAÇAKLIOĞLU, Hilal Batı
TEMEL HEKİMLİK UYGULAMALARININ ÖĞRETİLMESİ İÇİN BİR PROGRAM MODELİ: KLİNİK UYGULAMALARA GİRİŞ
Pemra C. ÜNALAN, Sibel KALAÇA, Serap ÇİFÇİLİ, Arzu UZUNER, Mehmet AKMAN, Özlem SARIKAYA, Mehmet Ali GÜLPINAR