Ölü beden, tıp ilminin çok eski çağlardan günümüze geçirmiş olduğu ilerlemede en önemli bilgi kaynağı olmuştur.  Ancak dinler ve kültürler tarafından ölü bedene kutsal anlamlar yüklendiği için eğitimde kadavra kullanımı sıkıntılı bir konudur. Günümüzde hızla yaygınlaşan ve ülkeler açısından ciddi gelir kalemi olan bir kavram var: Sağlık Turizmi. Sağlık hizmetinin dünyanın değişik yerlerinde gelişmesi ve globalleşen dünyada seyahat imkanlarının kolaylaşması ile bu kaliteli sağlık hizmetine ulaşabilmek için insanlar seyahat etmektedirler. Özellikle ciddi rahatsızlıklarda ya da uygulanan tıbbi işlemin komplikasyonları neticesinde hastalar her zaman evlerine şifa ile dönme imkanı bulamayabilmektedirler. Ölüm durumlarında özellikle uzak mesafeli transferlerde cenazenin çürüme olmadan transferi önem taşımaktadır. Eğer yurtdışından hasta alan hastane yönetimleri konu hakkında bilgilendirilirse  bu şekilde vefat eden hastaların uzak transferlerinin sağlanabilmesi için anatomi bölümlerinde tahnit işlemlerinin yapılabileceğini düşünüyoruz. Bu yöntemin uygun bir organizasyon ile yetersiz kadavra bağışı nedeniyle tahnit ve diseksiyon konusunda deneyim sahibi olamayan akademisyenler için önemli bir eğitim kaynağı olacağına inanıyoruz. 

The dead body has been the most important source of information in the progress of medical science throughout history. However, since holy meanings are attributed to the dead body by religions and cultures, the use of cadaver in education is a troublesome issue. Today, there is a concept which has become widespread fast and which has become a serious item of income in terms of countries: Health Tourism. People travel to reach quality health care services because of the improved health services in different parts of the world and the travel opportunities facilitating access to these qualified health services. Especially in serious health problems or as a result of the complications of the medical procedure, patients cannot always return home with a cure. In case of death, especially in transfers including far distance, the transfer of the corpse without decaying is important. If the hospital management, who accepts patients from abroad, are informed about the issue, we think that the embalming procedures can be performed in the anatomy departments in order to transport the patients who died this way to the far places. We believe that with a suitable organization, this method can be an important source of training for academics who cannot have experience of embalming and dissection due to insufficient cadaver donation.