BİR İLÇENİN İLK ÇOCUK PSİKİYATRİSTİNİN ADLİ DENEYİMİ: POLİKLİNİĞE YÖNLENDİRİLEN OLGULARIN İNCELEMESİ

Bu çalışma, bir ilçe hastanesi çocuk psikiyatrisi polikliniğine adli makamlarca yönlendirilen olguları retrospektif olarak incelemeyi amaçlamaktadır. Silifke Devlet Hastanesi Çocuk Psikiyatri polikliniğine 1 Nisan 2021-1 Temmuz 2022 tarihleri arasında adli rapor istemiyle yönlendirilen olguların dosyaları geriye dönük (retrospektif) olarak incelenmiştir. Toplam 94 olgunun, 70’i (%74,5) suça sürüklenen çocuk, 24’ü (%24,5) ise mağdurdu. Suça sürüklenen çocukların yaş ortalaması 14.20±1,24 yıl, mağdur çocukların ise 10,66±4,04 yıl idi. Suça sürüklenen çocukların en sık yönlendirilme nedenleri, ‘yaralama’ (%42,8) ve ‘hırsızlık’ (%25,7) idi. Klinik değerlendirme sonucunda, suça sürüklenen çocukların 32’sinin (%45,7) ceza sorumluluğunun tam olmadığı kanısına varılmıştı. Mağdur çocukların %89,5 (17)’ine fiili işlediği iddia olunan kişilerin yetişkin olmaları ve çocukta zekâ geriliği olması nedeniyle ‘beden ve ruh bakımından kendisini savunamaz’ şeklinde rapor verilmişti. Günümüzde, çocuk ve ergenlerin karıştığı adli olayların sıklığı artmakta ve bu konuda alınacak tedbirler giderek daha önemli hale gelmektedir.

Anahtar Kelimeler:

Adli psikiyatri, Çocuk ve ergen psikiyatrisi, Suça sürüklenen çocuklar

PDF

___

Aksu, H., KARAKOÇ DEMİRKAYA, S., GÜRBÜZ ÖZGÜR, B., & Gün, B. (2013). Aydın ilinde bir yıldaki çocuk ve ergen adli olguların değerlendirilmesi. Anatolian Journal of Psychiatry/Anadolu Psikiyatri Dergisi, 14(4).
ARIKAN, H. (2020). Türkiye’de Çevresel Etmenler, Yoksulluk ve Çocuk Suçluluğu Haritalama. Kırıkkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 53–78.
Ayaz, M., Ayaz, A. B., & Soylu, N. (2012). Çocuk ve ergen adli olgularda ruhsal değerlendirme. Klinik Psikiyatri Dergisi, 15(1), 33–40.
BİLAÇ, Ö., ŞENTÜRK PİLAN, B., ORHON, Z., & BAYRAK, A. (2014). SUÇA SÜRÜKLENEN ÇOCUKLARIN SUÇ VE TANI DAĞILIMLARININ İNCELENMESİ: KESİTSEL BİR ARAŞTIRMA. Çocuk ve Gençlik Ruh Sağlığı Dergisi, 21(2), 115–122.
Cantürk, G. (2005). Çocuk suçluluğunda adli psikiyatrik değerlendirme. Sted Dergisi, 14(2), 31–34.
Caspi, A., McClay, J., Moffitt, T. E., Mill, J., Martin, J., Craig, I. W., … Poulton, R. (2002). Role of genotype in the cycle of violence in maltreated children. Science, 297(5582), 851–854.
ÇETİN, K., & ALTINER, H. (2019). Cinsel İstismara Uğramış Çocukların Sosyodemografik Değerlendirilmesi. Necmettin Erbakan Üniversitesi Ereğli Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 135–147.
Fındık, O. T. P., Özcan, B. G., Arman, A. R., & Gümüştaş, F. (2019). Erken evlendirilmeleri için adli rapor talebi ile çocuk psikiyatri polikliniğine yönlendirilen ergenlerin sosyodemografik ve ruhsal özelliklerinin değerlendirilmesi. Turk J Child Adolesc Ment Health, 26(3), 125–130.
Göker, Z., Hesapçıoğlu, S. T., Sarp, K. S., & Kandil, S. T. (2006). KTÜ Tıp fakültesi çocuk–ergen ruh sağlığı ve hastalıkları polikliniğine son iki yılda başvuran adli olguların değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi, 20(3), 1–5.
Güler, G., Sungur, M. A., & Kütük, M. Ö. (2018). Suça sürüklenen çocukların klinik ve sosyodemografik özelliklerinin değerlendirilmesi. Adli Tıp Bülteni, 23(1), 39–46.
Gümüştaş, F., Yulaf, Y., Gökçe, S., Sağlam, S., & Kütük, E. K. (2014). Adıyaman ilinde çocuk ve ergen psikiyatrisi polikliniğine yönlendirilen adli olguların bir yıllık geriye dönük incelenmesi. Cukurova Medical Journal, 39(2), 280–289.
Karadag, M. (2021). Bir Üniversite Hastanesi Çocuk ve Ergen Ruh Sağlığı Ve Hastalıkları Kliniğinde Değerlendirilen Adli Olguların Sosyodemografik ve Klinik Özelliklerinin İncelenmesi. Dicle Tıp Dergisi, 48(1), 187–196.
KARAKOÇ DEMİRKAYA, S., AKSU, H., YILMAZ, N., GÜRBÜZ ÖZGÜR, B., EREN, E., & AVCİL, S. N. (2015). Bir Üniversite Hastanesi Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Polikliniğine Başvuran Olguların Tanıları ve Sosyodemografik Özellikleri. Meandros Medical And Dental Journal, 16(1), 4–8.
Koolhof, R., Loeber, R., Wei, E. H., Pardini, D., & D’escury, A. C. (2007). Inhibition deficits of serious delinquent boys of low intelligence. Criminal Behaviour and Mental Health, 17(5), 274–292.
Kurtuluş, A., Salman, N., Günbet, G., Bora, B., Cenger, C. D., & Kemalettin, A. (2009). Denizli ilinde 12-15 yaş arasındaki suça sürüklenen çocukların sosyodemografik özellikleri. Pamukkale Tıp Dergisi, (1), 8–14.
Leonard, H., & Wen, X. (2002). The epidemiology of mental retardation: challenges and opportunities in the new millennium. Mental Retardation and Developmental Disabilities Research Reviews, 8(3), 117–134.
May-Chahal, C., & Cawson, P. (2005). Measuring child maltreatment in the United Kingdom: a study of the prevalence of child abuse and neglect. Child Abuse & Neglect, 29(9), 969–984.
Moffitt, T. E., Gabrielli, W. F., Mednick, S. A., & Schulsinger, F. (1981). Socioeconomic status, IQ, and delinquency. Journal of Abnormal Psychology, 90(2), 152.
Philipp-Wiegmann, F., Rösler, M., Clasen, O., Zinnow, T., Retz-Junginger, P., & Retz, W. (2018). ADHD modulates the course of delinquency: a 15-year follow-up study of young incarcerated man. European Archives of Psychiatry and Clinical Neuroscience, 268(4), 391–399.
Şen, S., Karbeyaz, K., Toygar, M., & Akkaya, H. (2012). Eskişehir’de suça itilen çocukların sosyodemografik değerlendirilmesi. Adli Tıp Dergisi, 26(3), 146–155.
Sertdemir, M., Kut, B., Demirci, Ş., Akça, Ö. F., Erden, S., Uğuz, F., … Bilgiç, A. (2020). Konya İlinde Bir Çocuk ve Ergen Psikiyatrisi Kliniğinde Değerlendirilen Adli Olguların Sosyodemografik ve Klinik Özelliklerinin Geriye Dönük İncelenmesi. Turk J Child Adolesc Ment Health, 27(1), 27–32.
Soyaslan, D. (1998). Kriminoloji. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayınları, Ankara.
Tıraşçı, Y., & Gören, S. (2007). Çocuk istismarı ve ihmali. Dicle Tıp Dergisi, 34(1), 70–74.
Uzun, A., & Aliağaoğlu, A. (2009). TOKAT ŞEHRİNDE MALA KARŞI SUÇLAR. Journal of International Social Research, 2(8).
Villaveces, A., & DeRoo, L. A. (2008). Child delinquency and the prophylaxis of crime in early 20th-century Latin America. Revista Panamericana de Salud Pública, 24, 449–454.
Young, S. E., Smolen, A., Hewitt, J. K., Haberstick, B. C., Stallings, M. C., Corley, R. P., & Crowley, T. J. (2006). Interaction between MAO-A genotype and maltreatment in the risk for conduct disorder: failure to confirm in adolescent patients. American Journal of Psychiatry, 163(6), 1019–1025.
Zeren, C., Yengil, E., Çelikel, A., Ayşegül, A., & Arslan, M. (2012). Üniversite öğrencilerinde çocukluk çağı istismarı sıklığı. Dicle Tıp Dergisi, 39(4), 536–541.