Amaç: Bu çalışmada redüksiyon septorinoplasti ameliyatlarında, orta kıkırdak yapı ile birlikte kemik çatıyıda destekleyen spreader greftlerin yerleştirme tekniğinin gösterilmesi amaçlandı.Hastalar ve Yöntemler: Bu çalışmaya, Ocak 2008 - Aralık 2010 tarihleri arasında genel anestezi altında açık teknik ile septorinoplasti uygulanmış olan 38 hasta 16 erkek, 22 kadın; ort yaş 26.4 yıl; dağılım 18-55 yıl dahil edildi. İki ayrı kıkırdak greft uç uca yerleştirildi ve kıkırdak ve kemik ‘hump’ çıkarıldıktan sonra septumun her iki tarafına tespit edildi. Bu greftler sadece burun orta üçte birinin tam uzunluğunu karşıdan karşıya geçmez, sefalik olarak burun kemiklerinin yaklaşık 1 cm altından geçer ve kaudalde her iki tarafta anteriyor septal açıya kadar uzanır. Elde edilen veriler retrospektif olarak değerlendirildi. Hastalar ameliyat sonrası 7 ila 24 ay boyunca, ortalama 14 ay takip edildi.Bulgular: Ameliyat sonrası dönemde gözlenen belirgin kemik çatı düzensizliği veya çökmesi, ters-V deformitesi ya da orta çatı daralması yoktu. Bütün hastalar kozmetik ve fonksiyonel sonuçlardan memnundu.Sonuç: Redüksiyon rinoplastide, uzatılmış spreader greftlerin sadece burun orta üçte birinin rekonstrüksiyonunda değil aynı zamanda çökmüş veya bozulmuş kemik çatının desteklenmesinde de daha faydalı olduğunu düşünmekteyiz

Objectives: This study aims to show the placement of extended spreader grafts in reductive septorhinoplasty operations to support the nasal bony vault as well as the middle cartilaginous structures. Patients and Methods: Thirty-eight patients 16 males, 22 females; mean age 26.4 years; range 18 to 55 years who underwent septorhinoplasty under general anesthesia via open approach between January 2008 and December 2010 were included in this study. Two separate cartilage grafts were placed end-to-end and secured to the septum on both sides after removing the cartilage and bony hump. These grafts not only transverse the full length of the middle one-third of the nose, also run approximately 1 cm under the nasal bones cephalically and the anterior septal angle caudally on both sides. The obtained data were evaluated retrospectively. Patients were followed up postoperatively for 7 to 24 months with a mean follow-up of 14 months. Results: There was no significant bony vault collapse or irregularity, inverted-V deformity or middle-vault narrowing observed during the postoperative period. All of the patients were satisfied with the cosmetic and functional results. Conclusion: We think that extended spreader grafts are more beneficial not only in reconstructing the middle one-third of the nose but also in supporting the collapsed and/or distrupted nasal bony vault in reductive septorhinoplasty.