Amaç: Bu çalışmada nazal splintsiz ince osteotomların kullanımı ile uzun dönem nazal duvar stabilitesi ve nazal osteotomi komplikasyonlarının önlenmesi araştırıldı.Hastalar ve Yöntemler: Mart 2012 - Ağustos 2014 tarihleri arasında burun görünümünden hoşlanmama yakınması ile kliniğimize başvuran ve nazal deformite tanısı konulan 16 erkek hasta ort. yaş 24 yıl; dağılım 18-42 yıl çalışmaya dahil edildi. On beş hastaya primer rinoplasti uygulanırken, bir hastaya açık çatı deformitesi nedeniyle sekonder rinoplasti uygulandı. Hump rezeksiyonu sonrasında her burun kemiğinde kraniyal ve kaudalde olmak üzere iki delik açıldı. Matres sütür, osteotomi sonrasında nazal kemiği istenilen pozisyonda tutmak için bu deliklerden geçecek şekilde yapıldı. Bu teknik ile ameliyat sonrası yalnızca adeziv bant yapıştırıldı. Harici nazal splint kullanılmadı.Bulgular: Ortalama takip süresi dokuz ay idi. Hastaların hiçbirinde açık çatı deformitesi, ters V deformitesi, nazal kemik çökmesi ve duvar düzensizlikleri görülmedi.Sonuç: Çalışma bulgularımız, bu tekniğin osteotomi komplikasyonlarını önlemede ve ideal estetik sonuçlara ulaşmada kullanışlı olduğunu göstermektedir

Objectives: This study aims to investigate long-term nasal wall stability and prevention of nasal osteotomy complications using thin osteotomes without a nasal splint. Patients and Methods: Between March 2012 and August 2014, 16 male patients mean age 24 years; range 18 to 42 years who were admitted with the complaint of appearance of nose to our clinic and were diagnosed with nasal deformity were included in this study. Primary rhinoplasty was performed on 15 patients, while secondary rhinoplasty due to open roof deformity was applied in one patient. After hump resection, two holes were made cranially and caudally over the each nasal bone. The mattress suture was performed by passing these holes to stabilize the nasal bone in a desired position following osteotomy. With this technique, only adhesive tapes were applied postoperatively. No external nasal splint was used. Results: The mean follow-up was nine range, 7 to 13 months. None of the patients experienced open roof deformity, inverted V deformity, nasal bone collapses or wall irregularities. Conclusion: Our study results show that our technique is useful to reduce osteotomy complications and to reach the optimal cosmetic outcomes in rhinoplasty.