Bu çalışmanın amacı, Prof. Dr. Hülya Argunşah’ın Kadın ve Edebiyat üst başlığı altında 2016 yılı sonlarında yayınladığı “Kendini Yazmak” adlı kitabının tanıtımı ve değerlendirmesidir. Argunşah, “Babasının Kızı Olmak” adını taşıyan serinin ilk kitabında Tanzimat’ın getirdiği yenileşme hareketleriyle birlikte özel alandan kamusal alana çıkmaya başlayan kadının hikâyesini konu ederken, kadın yazarların babasının kızı olmaktan kurtulamayışlarına da dikkat çeker. Kitabında yer alan on üç farklı yazı ile dönemin kadınına ışık tutmak ister. “Kendini Yazmak” ise yazarın farklı yerlerde yayımlanmış on altı yazısını bir araya getirdiği, kadının sosyal ve zihinsel dönüşümünü kronolojik olarak okumayı sağlayan serinin ikinci kitabıdır. Bu hacimli kitapla Halide Edip, Şükûfe Nihal ve yaşayan yazarlardan Sevinç Çokum üzerine kaleme alınmış yazılarla, okuyarak daha özgür kalem oynatabilen kadına doğru Türk edebiyatındaki kuşaklar arası aktarım ve âdeta kadınların kendini yazma süreçleri ortaya konur. Argunşah, farklı yerlerde yayımlanmış yazılarını söz konusu bu iki kitapta bir araya toplayarak hem bilgi birikimini derli toplu hâle getirmeyi hem de okur ve araştırmacıların işini kolaylaştırmayı hedefler.

The purpose of this study is the introduction and evaluation of “Kendini Yazmak” published by Hülya Argunşah under the title of Women and Literature at the end of 2016. Argunşah draws attention in the first book of the series called “Babasının Kızı Olmak” to the fact that women writers can not get rid of being the daughter of their father, when she mentions about the story of women who start to go out to the public area from the private with the renovation movements brought by Tanzimat. She wants to illuminate the woman of the period with thirteen different articles in her book. “Kendini Yazmak” is the second book of the series which brings together sixteen articles of the author published in different places, provides a chronological reading of woman’s social and intellectual change. This voluminous book reveals the transference between generations in Turkish literature towards the woman who is able to write freely by reading and the process of self-writing of women, with the articles written on Halide Edip, Şükûfe Nihal and Sevinç Çokum who is a practicing writer. Argunşah aims by gathering her articles which are published in different places in these books, both making knowledge accumulation and facilitating the work of the readers and researchers.