Seda Erdoğan BAYRAM, ÖMER LÜTFÜ ELMACI, Nejat ÖZDEN

İzmir İli Güney Hattı Şeftali (Prunus persica L.) Bahçelerinin Beslenme Durumlarının İncelenmesi

Torbalı, Tire ve Selçuk ilçelerinin oluşturduğu İzmir İli güney hattında yoğun bulunan şeftali bahçelerinin beslenme durumlarını belirlemek amacıyla yapılan bu çalışmada; yörede yaş ve çeşit olarak benzer 20 bahçeden toprak ve yaprak örnekleri alınarak verimlilik analizleri yapılmıştır. Yöre toprakları çözünebilir toplam tuz yönünden sorunsuz, kireç içerikleri normal, kumlu-tın bünyelidir. Toprak reaksiyonları genelde yüksek olup organik madde içerikleri düşüktür. Genel olarak topraklarda P, K ve Zn; bitkilerde ise N, K, Fe, Cu, Zn ve Mn miktarları yetersiz bulunmuştur. Toprakların CaCO3 içerikleriyle ilişkili reaksiyonlarının yüksekliği nedeni ile topraktan toz kükürt, olgunlaştırılmış ahır gübresi ve fizyolojik asit karakterli gübrelerin kullanımı tercih edilmelidir. Mikro besin elementleri için yapraktan gübre uygulamaları daha etkili olacaktır.

Nutrition Status of Peach (Prunus persicaL.)Orchards in the South Part of İzmir Province

In this study, we defined the nutrition statuses of a large number of peach groves located in the southern region of Izmir Province, including the Torbalı, Tire, and Selçuk Districts. For fertility analyses, soil and leaf samples were taken from 20 groves that are similar in terms of age and type. Soil in the region contains adequate amounts of total soluble salts and their lime content is normal, sandy-loamy texture. Soil reactions are typically high and organic material content is low. Generally, P, K, and Zn levels in the soils and N, K, Fe, Cu, Zn, and Mn levels in the plants are insufficient. Given the high reactivity related to CaCO3 content in the soils, fertilizers containing dust sulfur, matured stable manure, and physiological acid characteristics are preferred. For micronutrient elements, leaf mold applications may be more efficient.

PDF

___

Alpaslan M., A. Güneş, A. İnal, 1998. Deneme Tekniği.Yayın No: 1501, Ders Kitabı No: 455, Ankara Üniv.Ziraat Fak., Ankara.
Anonim, 1993. Soil Survey Manual, Soil Survey Division Staff. United States Department of Agriculture, Handbook No: 18, U.S. Government Printing Office, Washington, D.C,USA, p. 410.
Anonim, 2012. Yaprak Analizi İçin Örneklerin Alınması.T.C. Gıda Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı, Tarımsal Araştırmalar ve Politikalar Genel Müdürlüğü, Alata Bahçe Kültürleri Araştırma İstasyonu, Erdemli, Mersin.
Anonim,2015. TC. Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığı Denizli İl Müdürlüğü Şeftali Yetiştiriciliği pdf http://denizli.tarım.gov.tr(Erişim Tarihi: 26.12.2015)
Bergmann W, 1992. Ernahrungsstörungen bei Kulturpflanzen. Gustav Fischer Verlag.
Bouyoucous, G.J., 1962. Hydrometer Method Improved for Making Particle Size Analysis of Soil. Agronomy Journal,(54): 5.
Bremner, J.M, 1965. Total Nitrogen In: Methods of Soil Analysis. (Edit. C.A Black) Part 2. Amer. Soc. of Agr. Inc., Publisher, Madison,Wisconsin, USA, p: 1149-1178.
Cheng, Q., Yaobin Y., Xuelion, W. 2012. Analysis of trace elements in hulless by ICPOES. Journal of Agricultural Sci.and Tech. (Beijing), 14(3): 94-100.
Evliya, H.,1960. Kültür Bitkilerinin Beslenmesi. Ankara Üniv. Ziraat Fak. Yay. No: 36, 656 s., Ankara.
FAO, 1980. Micronutrients Assessment at the Country Level. p. 1-208. An İnternational Study (M. Sillanpä, ed.) FAO Soil Bulletin 63. Published by FAO, Roma, Italy.
Gahrooee, R. F., 2003. Increased Microbial Activity Affectsthe Extractable Phosphorus in Ca-rich Arid and Semi-arid Soils. Proceedings of 2nd Internal Symp.on Phosphorus Dynamics in the Soil-Plant Contium p: 46-47.
Jackson, M.L. 1967, Soil Chemical Analysis. Prentice-Hall of India Private Limited, New Delhi.
Jones JR, Wolf B, Mills HA, 1991. Plant Analysis Handbook. Micro Macro Publishing, Inc. USA.
Kacar, B. 1995. Bitki ve Toprağın Kimyasal Analizleri. III. Toprak Analizleri. AnkaraÜniv. Zir. Fak. Eğt. Araş. ve Gel. Vakfı Yay. No: 3, Ankara. 705 s.
Kacar, B., 1984. Bitki Besleme Uygulama Klavuzu. A.Ü.Z. F. Yay.: 900, Uygulama Klavuzu: 214, Ankara, 140 s.
Kacar, B., 2009. Toprak Analizleri. Nobel Yayın Dağıtım, Ankara
Kacar, B., İnal, A., 2008. Bitki Analizleri. Nobel Yayın Dağıtım, ISBN 978-605-395-036-3, Ankara.
Kellog, C. E. 1952. Our Garden Soils. The Macmillan Company. New York. p. 232.
Leece DR, 1976. Diagnosis of Nutritional Disorders of Fruit Trees By Leaf and Soil Analysis and biochemical indices. J. Aust. Inst. Agric. Sci.42: 3-19.
Olsen, S. R., C. V. Cole, F. S. Watanabe and L. A. Dean. 1954. Estimation of Available Phosphorus in Soils by Extraction with Sodium Bicarbonate. U. S. Department of Agriculture Circular No. 939. Banderis, A. D., D. H. Barter and K. Anderson. Agricultural and Advisor.
PerucciP, 1992. Enzyme Activity and Microbial Biomass in a Field Soil Amended with Municipal Refuse. Biology and Fertility of Soils:14: 54-60.
Sardı, K., Csatho P., 2002. Studies on the Phosphorus Dynamics in Pot Experiments with Different Soil Types. Communications in Soil Sci. and Plant Anal., 33(15): 3045-3058.
Schlitching, E., Blume, H.P., 1966. Bodenkundliches Praktikum. Verlag Paul Parey. Hamburg, Berlin.
TUİK, 2014. Türkiye İstatistik Kurumu Bitkisel Üretim İstatistikleri.www.tuik.gov.tr(Erişim Tarihi: 26.08.2014).
U.S Soil Survey Staff, 1957. Soil Survey Manual. U.S. Dept. Agr. Handbook 18. U.S Govt. Printing Office. Washington DC. USA.
Yağmur,B ve Okur, B, 2015. Salihli (Manisa) Yöresindeki Şeftali (Prunus persicaL.) Bahçelerinin Beslenme ve Kirlilik Durumları. Meyvecilik Araştırma İstasyonu Müdürlüğü ISSN: 2148-0036, Cilt 2(1), Sayfa 16-26.
Zengin, M ve Özbahçe, A, 2011. Bitkilerin İklim ve Toprak İstekleri. Atlas Akademi, ISBN 978-605-61260-3-1.
Zengin, M., 2012. Toprak ve Bitki Analiz SonuçlarınınYorumlanmasında Temel İlkeler In: Bitki Besleme (Ed. Karaman, M. R.), Gübretaş Rehber Kitaplar Dizisi: 2, s. 837-961.