Musevilerin bir arada yaşadıkları dönemde, bazı hahamlar kutsal kitapları Tanah’ı modernleştirmek ve daha anlaşılır hale getirmek, sözlü gelenekte var olan yasa ve efsaneleri yazıya geçirmek amacıyla 1-7. yüzyıllarda Talmud’u yazdılar.1 Çoğunluk Talmud’u benimsedi. Ancak küçük bir grup, yalnızca Tanah’a bağlı kalacağını belirterek ana cemaatten koptu. Bu gruba ‘okuyanlar’ anlamına gelen ‘Karaylar’ adı verildi. Daha sonra Museviler yaşadıkları bölgelerden göç etmek zorunda bırakıldı ve Avrupa, Kafkasya Anadolu gibi dünyanın dört bir yanına dağıldılar. Bu makalede İstanbul’da yaşayan Karayların tarihsel, kültürel ve demografik yapısı hakkında bilgi verilecek, İstanbul Karaycasının sosyolingusitik durumu değerlendirilecek ve tehlike durumu tartışılacaktır.