Her insanın, hayatında az veya çok dostları olur. Benim de bazı dostlarım oldu. Bunlardan biri de merhum Prof. Dr. Salih Akdemir’di. “En iyi dostluklar, kavga ile başlar” denilse de benim Salih Bey’le olan dostluğum, kavga ile değil bir mektupla başladı. Salih Bey, bir kitabında yer alan giriş yazısında beni, ilmî tefsir konusundaki görüşlerim sebebiyle eleştirmişti. Ben de onun bu eleştirisine bir mektupla cevap vermiştim. Bu mektup, dostluğa açılan bir kapı oldu. Bu dostluk, zamanla da gelişti ve hastalığı döneminde de zirve yaptı. Telefon en iyi iletişim aracı-mızdı. Kendisini sık sık arar, hal ve hatırını sorardım. Bana uzun uzun hastalığından ve ameliya-tından; çoğu zaman geçmişten, ona yazdığım mektuptan, bazen de gelecekten ve tefsir ile ilgili çalışmalardan söz ederdi. Ben de onu mutlu edecek sözler söyler ve unutamadığım anılarımı paylaşırdım. Dolayısıyla bu hatıra yazısı, bir mektupla başlayan dostluğun hikâyesidir. 

Her insanın, hayatında az veya çok dostları olur. Benim de bazı dostlarım oldu. Bunlardan biri de merhum Prof. Dr. Salih Akdemir’di. “En iyi dostluklar, kavga ile başlar” denilse de benim Salih Bey’le olan dostluğum, kavga ile değil bir mektupla başladı. Salih Bey, bir kitabında yer alan giriş yazısında beni, ilmî tefsir konusundaki görüşlerim sebebiyle eleştirmişti. Ben de onun bu eleştirisine bir mektupla cevap vermiştim. Bu mektup, dostluğa açılan bir kapı oldu. Bu dostluk, zamanla da gelişti ve hastalığı döneminde de zirve yaptı. Telefon en iyi iletişim aracı-mızdı. Kendisini sık sık arar, hal ve hatırını sorardım. Bana uzun uzun hastalığından ve ameliya-tından; çoğu zaman geçmişten, ona yazdığım mektuptan, bazen de gelecekten ve tefsir ile ilgili çalışmalardan söz ederdi. Ben de onu mutlu edecek sözler söyler ve unutamadığım anılarımı paylaşırdım. Dolayısıyla bu hatıra yazısı, bir mektupla başlayan dostluğun hikâyesidir.