Prof. Mete Ünal makalesinde, “kırk dört yıl birlikte çalıştığım hocam ve ağabeyim” diye tanımladığı Muammer Onat’ı üç ana başlıkta değerlendiriyor: “insan” olarak, “eğitimci-öğretici, yol gösterici” olarak ve “mimar” olarak.Ünal, 1960’da İtalya yaptığı seyahatin Muammer Onat’ın mimar kimliğinin yanı sıra eğitimci kimliğinin de gelişmesi bakımından çok etkili olduğunu vurguluyor.Ayrıca Onat’ın, 1968 öğrenci hareketlerinin ardından Akademi’de yapılan eğitim reformu kapsamında mimarlık bölümünde yapılan değişikliklerdeki değerli katkılarına dikkat çekiyor.Ünal makalesinin üçüncü bölümünde Muammer Onat’ı; konuttan toplu konuta,büro binalarından endüstri yapılarına, içmekan düzenlemelerinden çevre düzenlemelerine, kentsel tasarımdan ve restorasyona kadar mimarlığın farklı pratiklerinde verdiği çok önemli yapıtlar bağlamında ele alıyor. Bunlar arasında Frej Apartmanı ve Ford Vakfı ödülünü almış olan Değirmendere Güzel Sanatlar Parkı’na geniş yer veriyor.

In this article, Prof. Mete Ünal evaluates Prof. Muammer Onat, whom he call as “my teacher/tutor and my older brother since forty years” in three main titles: Muammer Onat as “a human”, as “an educator-tutor-guide” and as “an architect”. Prof. Mete Ünal calls attention to the Italy trip on which Muammer Onat set out in 1960, which was very influential on his architectural identity as well as on his educational identity. He also points out that Muammer Onat gave great contribution to the Education Reform in the Architecture department of Academy of Fine Arts which was made after the student protests in 1968. In the third part of the article he evaluates Muammer Onat as an architect who realized many important works in different fields of architecture, for example social-housing, one-family houses, industrial buildings, interior designs, urban design and restoration projects. Among others, he explains the restoration project of Frej Building in Şişhane-İstanbul and the Değirmendere Fine Arts Park which was awarded with the Ford Foundation Prize in detail.