Makale Prof. Muammer Onat’ı “hocaeğitimci” yapan özellikleri, onun kendi hocalarına dair izlenimlerinden yola çıkarak ele alıyor. Ayrıca, Muammer Onat’ın bir akademisyen olarak çalışma tarzı, eğitimci kişiliğinin vazgeçilmez bir yansıması olarak ortaya çıkarılmaya ve anlaşılmaya çalışılıyor. Makalede Muammer Onat’ın, onu öğrenciliği ve akademisyenliği sırasında etkilemiş olan üç hocası; Mehmet Ali Handan, Arif Hikmet Holtay ve Halit Femir hakkında hazırladığı ve kitap olarak yayın aşamasına gelmiş çalışma dosyalarından faydalanılıyor. ‹ki bölümden oluşan makalenin ilk bölümünde Muammer Onat’ın bu çalışmaları neden ve nasıl yaptığı; ikinci bölümde ise Onat’ın bu çalışmalarda ele aldığı hocalarını nasıl gördüğünü, onların “hocalık”larına dair izlenimlerinin neler olduğu ortaya konuluyor. Makalede, Muammer Onat’ın üç kitap çalışması arasında bağlantılar kurulurken, söz ağırlıklı olarak Onat’ın yazdıklarına bırakılıyor.

The article focuses on Prof. Muammer Onat as a “professor-educator”, putting his own impressions about his ideal professors at the center. Furthermore, his working style as an academician as a clear reflection of his character as an educator is researched. His not yet published studies on three of his professors, namely Mehmet Ali Handan, Arif Hikmet Holtay and Halit Femir, who were fascinated him during his education and academic life, are used as source of the article. It consists two parts. First part deals with the questions why and how Prof. Muammer Onat has made these studies. Second part focuses on the interpretations and impressions of Prof. Muammer Onat about the “teaching styles” of his own professors. The article tries to constitute interrelations between these three studies, mostly using quotations in order Prof. Muammer Onat’s voice to be heard.