Yedi ebeveyn hat ile bunların 21 F1 melezini içeren bir diallel mısır populasyonunda verim ve verim komponentleri için, genel ve özel uyum yetenekleri ve melez populasyonlardaki heterosis incelenmiştir. Çalışmada ele alınan bütün özelliklerde ortalama heterosis önemli ve tepe püskülü çıkış süresi hariç pozitif yönde olup, melezlerin verimi ebeveynler ortalamasından %88,56 oranında daha fazla olmuştur. Koçanda tane sayısı ve sırada tane sayısında da yüksek heterosis gözlenmiştir. Ebeveynlerin genel uyum yetenekleri etkilerine göre, YUZ P709 ve FR 64A hatları tane verimi ve verim komponentleri yönünden en uygun ebeveynler olarak belirlenmiştir. Uyum yetenekleri analizi, genel uyum yeteneği varyansının tane verimi dışındaki bütün özelliklerde; özel uyum yeteneği varyansının ise koçanda sıra sayısı hariç bütün özelliklerde önemli olduğunu göstermiştir. Koçanda sıra sayısının kalıtımında eklemeli gen etkileri, tane veriminin kalıtımında eklemeli olmayan gen etkileri daha önemli rol oynamaktadır. İncelenen diğer özelliklerde ise hem eklemeli ve hem de eklemeli olmayan gen etkileri önemli bulunmuştur.

The data for yield and yield components in a population consisting of seven inbred lines of maize along with their 21 F1 hybrids were analyzed in order to study the general and specific combining ability and heterosis. Average heterosis was significant for all characters studied and positive, except days to tasseling, with the average yield of hybrids was 88.56 % above that of the parents. Heterosis was also high for ear kernel number and row kernel number. The parental lines YUZ P709 and FR 64A were identified as being the best combiners in the experiment for grain yield and yield components. Combining ability analysis showed that GCA effects were significant for all attributes, except grain yield, and SCA effects were significant for all raits evaluated, except ear row number. With respect to inheritance of grain yield, non-additive gene action was more pronounced as compared to additive gene action, whereas additive gene action was predominant for ear row number. Both additive and non-additive gene effects were significant in the inheritance of the other traits.