Bu araştırma, yem amacıyla geliştirilmiş bazı bezelye hatlarının Ankara koşullarında ot ve tane verimini belirlemek için Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü deneme tarlasında 2002 ve 2003 yıllarında sulanmaksızın yazlık ekim şeklinde yürütülmüştür. Araştırmada materyal olarak Bursa Uludağ Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümünden temin edilen 09, P 98, P 101, P 104 ve P 57K yem bezelyesi hatları kullanılmıştır. Araştırma sonucuna göre, tüm bezelye hatlarında en fazla bitki boyu, yeşil ot ve kuru madde verimleri 2002 yılında genellikle P.98, P 101 ve P.57K nolu hatlardan, 2003 yılında ise P 98, P 101 ve P.104 nolu hatlardan elde edilmiştir. Tohum verimi ve verim komponentlerinde ise kurak geçen 2003 yılı vejetasyon dönemi 2002 yılından farklı sonuçlar alınmasına neden olmuştur Buna göre: diğerlerine göre kısa boylu bir bezelye hattı olan 09 nolu hat bitkide meyve sayısında her iki yılda da en yüksek sonuçları verirken, meyvede tohum sayısı 2002 yılında en fazla P.98, P.101, P 104, P.57K ve 2003 yılında P.104, P.57K nolu hatlardan, tohum verimi 2002 yılında en fazla P.98, P.101, P.57K ve 2003 yılında P.101, P.57K nolu hatlardan, biyolojik verim 2002 yılında en fazla P 98 ve 2003 yılında P.57K hatlarından, bin tane ağırlığı 2002 yılında en fazla P.101 ve 2003 yılında P.98, P 101, P 104. P.57K nolu hatlardan, hasat indeksi ise 2002 yılında en fazla P.101, P 104, P.57K ve 2003 yılında da P 101 nolu hatlardan elde edilmiştir. Araştırmada iki yılın birleştirilmiş sonuçlarına göre, Ankara koşullarında yeşil ot veya kuru ot amacıyla yetiştirildiğinde P.98 ve P.101 nolu hatlar, tohum elde etmek içinde P.57K ve P.101 nolu hatlar en yüksek sonuçları vermiştir.