ABD Dış Politikasını Meşrulaştırma Aracı Olarak Hollywood Sineması: Tarihsel Bir Özdeyiş

Devletler dış politika inşa süreçlerinde diplomasi, savaş, ekonomi, dış yardım ve propaganda gibi araçları ya tek başına ya da beraberce kullanırlar. Yirminci yüzyılın büyük güçlerinden olan ABD, uluslararası kamuoyunu kendi çıkarları doğrultusunda şekillendirebilmek için medyadan, özellikle sinemadan yardım almaktadır. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra Hollywood Sineması, ABD’nin egemen ideolojisi ve yaşam tarzını (kapitalizm) ihraç etme aracına dönüşmüş; hem bölgesel hem de küresel ölçekte kitleleri etki altına almıştır. Sinema filmlerinin büyük salonlarda topluca ve televizyon kanallarında seyredilebilmesi ve algı inşasında görselliğin doğrudan (propaganda) veya gömülü (subliminal) mesajlar üzerinden bilinçaltına hitap etmesi, böyle olmasında önemli bir rol oynamıştır. ABD Soğuk Savaş Dönemi’nde SSCB ve müttefiklerine; sonrasında ise, Afganistan ve Ortadoğu’nun “terörist” saydığı gruplarına karşı kendisi ve müttefiklerinin izlediği politikalara meşruiyet kazandırmak için, beyaz perdeden sonuna kadar yararlanmıştır. Aykırı örnekler bulunsa da, dikkatle bakıldığında Hollywood sineması daha ziyade, kendilerini özenle güdüleyen ABD karar alıcılarının istediği türden filmler yapmış ve yapmaya da devam etmektedir. Bu makale, ABD’nin dış politikada, bir iletişim aracı olarak sinemayı ulusal çıkarlarına uydurmak için izlediği yöntem ve “yedinci sanat” diye tanımlanan sinemanın nasıl siyasallaştırıldığına odaklanmaktadır.
Anahtar Kelimeler:

tarih, , sinema, , dış politika, , hollywood,

___

  • Arı, T. (2003). Uluslararası ilişkiler teorileri: çatışma, hegemonya, işbirliği, İstanbul: Alfa.
  • Aydın, M. (2004). “Uluslararası İlişkilerin Gerçekçi Teorisi”, Uluslararası İlişkiler Dergisi, I/4, 33-60.
  • Bayramoğlu, M. (1999). “Marshall Planı’ndan Bahar Devrimine Hollywood Sinema Endü strisi”, Evrensel Kü ltü r Dergisi, 93, ss. 1-24.
  • Evans, G. & Newnham, J. (2007). Uluslararası ilişkiler sözlüğü , çev. H. Ahsen Utku, İstanbul: Gökkubbe.
  • Gross, L. (1948). “The Peace of Westphalia, 1648-1948”, The American Journal of International Law, 42, 1, 20-41.
  • Kazgan, G. (2004). Küreselleşme ve Ulus Devlet, İstanbul: Bilgi Ü niversitesi. Oran, B. (2001), Türk dış Politikası, I, İstanbul: İletişim.
  • Robb, D. L. (2002). Operation Hollywood, New York: Prometheus.
  • Rotha, P. (2000). Sinemanın ö yküsü , çev. İbrahim Şener, İstanbul: İzdüşüm. Ryne, M., Kellner, D. (1997). Politik kamera, çev. Elif Ö zsayar, İstanbul: Ayrıntı.
  • Serttaş Ertike, A. (2012). “Fahrenheıt 9/11 Belgeselinin İletişimsel Eylem Kuramı ve 5 Basamaklı Etik Çözümleme Modeline Göre Analizi”, İletişim Çalışmaları Dergisi, 2, 77-99.
  • Sönmezoğ lu, F. (1992). Uluslararası ilişkiler sözlüğü , İstanbul: Beta.
  • Teksoy, R. (2012). Rekin Teksoy’un ansiklopedik sinema terimleri sözlüğü , İstanbul: Oğlak. Türk dış politikası I, (2001). ed. Baskın Oran, İstanbul: İletişim.
  • Ulusoy, N. (2006). Televizyon sinema dayanışması ve Fransa örneği, Basılmamış Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul. “ABD Film Endüstrisi”, www.sinemadusun.com/sinyaz/htm. https://www.wsj.com/