Türkiye’de çok partili hayat 18 Temmuz 1945’de Nuri Demirağ’ın başkanlığında kurulan Milli Kalkınma Partisi ile başlamıştır. Bu partiden sonra kurulan ikinci parti, kuruluşundan kısa bir süre sonra geniş halk kitlelerini peşinden sürükleyecek ve iktidar partisi Cumhuriyet Halk Partisi’nin 27 yıllık yönetimine son vererek ondan iktidarı devralacak olan Demokrat Parti’dir. Bu iki partiden sonra başka partilerde Türk siyasi hayatına katılacaktır. Cumhuriyet Halk Partisi başlangıçta hem Milli Kalkınma Partisi’nin hem de Demokrat Parti’nin kuruluşunu iyi karşılamıştır. Ancak Demokrat Parti’nin kuruluşunun hemen ardından hızlı örgütlenişe geçmesi ve halk tarafından da büyük ilgiyle karşılanması iktidar partisini tedirgin etmeye yetmiştir. Bu tedirginlik etkisini çabuk göstermiş ve 1947 yılında yapılması gerek yerel seçimleri alelacele bir yıl öncesine çekmiştir. İktidarın bu hamlesine karşılık Demokrat Parti’de Belediye Seçimlerine katılmayarak protesto etmiştir. Demokrat Parti seçimlere katılmamasına rağmen gelişmeleri yakından takip etmiştir. Belediye seçimleri, 21 Temmuz genel seçimleri öncesinde iktidar-muhalefet ilişkileri açısından önemli ipuçları vermektedir. Bu düşünceden yola çıkılarak, bu çalışmada, 1946 yerel seçimleri, İzmir ölçeğinde incelenmiş ve iktidarın muhalefete yaklaşımı irdelenmiştir.

The multi-party system in Turkey began on July 18, 1945 with the foundation of the National Development Party by Nuri Demirağ. The second party, which was founded after the National Development Party, was the Democrat Party. The Democrat Party, shortly after its foundation, managed to gather a strong public support and ended the 27-year government of the Republican People’s Party and came into power. After these two parties, other parties also participated in the Turkish politics. The Republican People’s Party at first welcomed the foundation of the National Development Party and the Democrat Party. However the Democrat Party’s rapid organization and its enthusiastic embracement by the people, troubled the ruling party. These developments led the ruling party to hold the local election, which was supposed to happen in 1947, one year early. The Democrat Party protested against this move of the ruling party by not participating in the local election. Although the Democrat Party did not participate in the election, the election was closely monitored. This local election gives important clues about the government-opposition relations before the general election of July 21. In this study the local election of 1946 in Izmir will be analysed in terms of government-opposition relations and the ruling party’s attitude against the opposition will be examined.