EUGENE YSAYE’NİN NO.2 LA MİNÖR OP.27 SOLO KEMAN SONATI’NIN YORUMLAMASI ÜZERİNE BİR ÇALIŞMA

Eugene Ysaye, 19. yüzyılın önde gelen keman virtüözlerinden biridir. Besteci ve şef kimliğiyle de döneme damgasını vurmuş olan Belçikalı müzisyen, bestelemiş olduğu Op.27 numaralı sonatlarıyla, solo keman repertuvarının tekrar canlanmasını sağlamıştır. Aynı zamanda sahip olduğu modern yazım stiliyle, teknik ve müzikal anlamda keman sanatının gelişimine büyük katkı sunmuştur. Ysaye, 2 Numaralı Solo Keman Sonatı’nı, dönemin keman virtüözlerinden olan yakın dostu Jacques Thibaud’a ithaf etmiştir. J.S. Bach’ın müziğinden alıntıyla başlayan eser, Ysaye’nin yenilikçi yapısıyla birleşen keman icracılığını ileri bir seviyeye taşımıştır. Ysaye’nin müziği, Wieniawski, Paganini ve Vieuxtemps gibi, armonik yapıyı ve virtüöziteyi ustalıkla kullanmış bestecilerin çalışmalarına benzemektedir. Bu nedenle çalınması zor eserlerdir. Bu çalışmada, bestecinin hayatına ve kariyerine yer verilmiş, 2 Numaralı Solo Keman Sonatı’nın oluşum süreci araştırılmış ve CD kayıtları içerisinden seçilmiş keman icracılarının yorumları incelenmiştir. Bu çalışmanın amacı, Eugene Ysaye’nin 2 Numaralı Solo Keman Sonatı’nı yorumlamak isteyen kemancılara, besteciyi ve eseri yakından tanıma fırsatı sunmaktır. Altı keman virtüözünün yorumları, ritim, tempo, dinamikler, yay kullanımı ve yay tekniği açısından karşılaştırılmış ve çalış stilleri hakkında araştırma gerçekleştirilerek sunulmuştur. Bu bağlamda, çalışmanın, 2 Numaralı Solo Sonatı’nı yorumlamak isteyen keman icracılarına faydalı olması hedeflenmiştir.

A Study on the Interpretation of Eugene Ysaye Solo Violin Sonata No.2 in A Minor Op.27

Eugene Ysaye is one of the porminent violin virtuosos of the 19th century. Belgian musician, who also marked the period with his identity as a composer and conductor, ensured the revival of his solo violin repertoire with his sonatas Op. 27. At the same time, he made a great contribution to the development of violin art in technical and musical terms with his modern writing style. Ysaye dedicated the Solo Violin Sonata No.2 to his close friend Jacques Thibaud, one of the violin virtuosos of the period. This study, which started with a quote from J.S. Bach's music, took Ysaye's violin performance to an advanced level, combined with its innovative structure. Ysaye's music resembles the work of composers such as Wieniawski, Paganini and Vieuxtemps, who skillfully used harmonic structure and virtuosity. In this study, the life and career of the composer is included, the formation process of the No.2 Solo Violin Sonata is investigated, and the interpretations of violin players selected from the CD recordings are examined. The aim of this study is to offer violinists who want to interpret Eugene Ysaye's Solo Violin Sonata No.2 in A Minor Solo, the opportunity to get to know the composer and the piece closely. The interpretations of six violin virtuosos were compared in terms of rhythm, tempo, dynamics, bow usage and bow technique, and researched on playing styles was presented. In this context, it is aimed that the study will be beneficial to violin players who want to interpret the Solo Violin Sonata No.2.

PDF

___

Curty, A. (2003). A Pedagogical Approach to Eugène Ysaÿe’s Six Sonatas for Solo Violin Op. 27. Doctorate thesis, University of Georgia.
Fallows, D. (2014). Vivace. Grove music online, Oxford music online, Oxford university press. https://doi.org/10.1093/gmo/9781561592630.article.295 42
Gregoir, E.G.J. (1885). Les Artistes-Musicien Belges au XVIIIime et au XIXieme Siécle.
Горобец, С.В. [Gorobets, S.V.] (2013). Концерты А. Зилоти в культуре Санкт-Петербурга [Kontserty A. Ziloti v Kulture Sankt-Peterburga],
Общество. Среда. Развитие [Obschestvo. Sreda. Razvitie] Terra Humana.
Гинзбург, Л.C. [Ginzburg, L.S.] (1959). Л.С. Эжен Изаи [L.S. Ejen İzai], М. Музгиз, ил., нот. ил. [M. Muzgiz, ill., not. il.].
Lie, Y.H.M. (2013). A Study of Works by Eugene Ysaye and Max Reger Drawing on the Music of J.S. Bach and Violinists of the Early Twentieth Century. Doctorate thesis, Indiana University.
Мнацаканян, Г.А. [Mnatsakanyan, G.A.] (2016). Шесть сонат для скрипки соло Э. Изаи в контексте эволюции скрипичного исполнительства XX века [Schest sonat dilya skripki solo E. İzai v kontekste evolyutsii skripichnovo ispolnitelstva XX veka], Doctorate thesis, Санкт Петербургская Государственная Консерватория им. Н.А.
Римского-Корсакова [Sankt-Peterburgskaya Gosudarstvennaya Konservatoriya im. N.A. Rimskovo-Korsakova].
Майтесян, Т.Д. [Maytesyan, T.D.] (2013). Русско-франко-бельгийские музыкальные связи на примере взаимодействия скрипичных школ [Russko-Franko-Belgiyskie muzikalnıe cvyazi na primere vzaimodeystviya skripichnıh schkol], Doctorate thesis, Московский Государственный Институт Музыки Имени А.Г. Шниткe [Moskovskiy Gosudarstvennıy İnstitut Muzıki İmeni A.G Schnitke].
Iwazumi, R. (2004). The Six Sonates pour violon seul, op. 27 of Eugène Ysaÿe, Critical Commentary and Interpretive Analysis of the Sketches, Manuscripts, and Published Editions. Doctorate thesis, The Juilliard School.
Ratcliffe, B. (1947). Ysaÿe, A. Eugène Ysaÿe Sa Vie, Son Oeuvre, Son Influence.
Rittstieg, J.U. (2018). Continuity and Change in Eugène Ysaÿe’s Six Sonatas Op. 27 for Solo Violin. Doctorate thesis, The Open University.
Stockhem, M. (1990). Eugène Ysaÿe Et La Musique de Chambre. Valdivia, H. (1991). Eugène Ysaÿe’s Six Sonatas for Solo Violin Op.27, Bach, Virtuosity, and Musical Portraiture.
Teskeredziç, M. (2009). Eugene Ysaye’nin İki Numaralı Solo Sonatı’nın Analizi ve J.S. Bach’ın Mi Majör Partitası’nın Üzerindeki Etkileri. Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
Ямпольский, И.М. [Yampolsky, I.M.] (1975). Фриц Крейслер, [Fritz Kreisler] Жизнь и творчество [Jizn i tvorchestvo].
Yang, M. (2016). The Six Sonatas for Unaccompanied Violin by Eugène Ysaÿe, a Study in Dedication and Interpretation. Doctorate thesis, Victoria University of Wellington.