döneminin mimarı kabul edilen, idaresi altında devletin siyasî, askerî, idarî ve ekonomik bakımlardan zirveye ulaştığı, ancak yine onun sultanlığında devletin yıkılış safhasına da geldiği Sultan Sancar devri olayları özetlenmiştir. Sultan Sancar devrinin sonlarında ortaya çıkan – bir anlamda bu devrin sonunu belirleyen – Oğuz vakası, Oğuzların kuruluşunda büyük rol oynadıkları Selçuklu Devleti’nin, yerleşik İran halkına dayanan bir imparatorluk olmasını kabul edilemeyişlerine bağlanmış ve bu tezin dayanakları izah edilmiştir. Oğuzların Selçuklu Devleti’ni yıkılışa sürüklemekle birlikte, onun yerine ikame edecekleri siyasî ve askerî bir nizam ortaya koyamayışları da kısaca değerlendirilmiştir. Dikkate değer bir tespit, Oğuzların böyle bir nizamı kurabilmeleri halinde, Türk tarihinde yeni bir devletin hâkimiyeti devrini de açmış olacaklarıdır. Ne var ki, Oğuzların hareketi bir anlamda Büyük Selçukluların kuruluşu ile aynı mahiyette olsa da, onlar yeni bir devlet kurma konusunda aynı başarıyı gösterememişler, isyanlarını inkılâba dönüştürememişlerdir

-