Avrupa kültür tarihindeki, özellikle de Almanca konuşulan ülkelerdeki asırlık negatif Türk imajı, olumsuz klişeler, yabancılık ve ötekilik çağrışımları, 1961 sonrası Türk misafir işçilerin Almanya’daki daimî varlığı ile sorgulanmış ve altüst edilmişti. Bu nedenle Lohmann ve Böttcher’in bu çalışması, Alman algısındaki bu Türk imajının dönüşümünü ve bu dönüşümün yakın eğitim tarihindeki Türkiye söylemlerine etkilerini konu edinmiştir. Yayın altmış yıl önce yapılmış olan Alman-Türk İşe Alım Anlaşması’nın yıl dönümünü dikkate alarak hazırlanmıştır. 1961’den bu yana üç milyondan fazla Türk, “işçi göçü” çerçevesinde Almanya istikametinde vatanlarını terk etti. 1961 sonrasındaki onlarca yıl boyunca, Almanya’da değişik statüde yaşayan bir o kadar kişi (üç milyon) de Türkiye’ye geri döndü ve bu insanlar ülkenin her yerine dağılmış olarak yaşamaktadırlar. İşçi göçünü, Almanya’da tamamen yerleşme ve ailelerin kurulması, akademik eğitim almış nesiller ve onların Federal Almanya Cumhuriyeti’nin sosyal ve politik sistemine katılımları izledi. Almanya’daki Türk asıllı vatandaşların hâlini (endişelerini, sıkıntılarını, meramını) anlamak ve gelecekte bu ülkede bir arada yaşama pratiğini daha iyi bir duruma getirmek için uygulanabilir modeller sunmak ise zorlu bir görevdir ve bu görev bilime düşmektedir.