İnceleme gayretinde bulunacağımız bu kitap, Mehmet Ali Okar’ın 1902 yılında Mekteb-i Harbiye’denbir teğmen olarak mezun olmasından sonraki anılarından teşekkül ediyor. Kitabın önsöz kısmı, Mehmet Ali Okar’ın mezkûr kitabını aynı zamanda yayına hazırlayan torunu Ahmet Mesut Okar tarafından kaleme alınmış olup, dedesiyle beraber geçirdiği küçüklük zamanlarını ve onun karakterini anlatıyor. Mesut Okar’ın ifadesine göre “Dağarcığı genişti, hemen her konuda söyleyecek ve dinletecek sözü vardı. Somut olayları anlatırken kıvrak ve akıcı olan dil, soyut analizler yapmaya giriştiğinde birdenbire bütün özelliğini kaybediyor, adeta nefes almakta bile zorlanır hale geliyordu.” ifadesi onun karakteri ve yetenekleri hakkında okuyucuya bilgi vermektedir.