Hatırat türünde eserler devlet adamlarının yahut tarihte sivrilmiş bireylerin ‘’sırlarıyla’’ ölmek istemelerinden dolayı Türk yazınında sıklıkla rastlanan bir tür değildir. Buna karşılık kişilerin kendi gözlerinden, birinci ağızdan anlatmış oldukları bu eserlerin tarihi ve bilhassa da toplumu anlamak açısından büyük bir öneme sahip olduğu aşikârdır. Otobiyografilerini ya da hatıralarını kaleme alanların ise sıkıcı dilleri genel olarak göze çarpmaktadır. Bazen de kendilerini daha fazla ön plana çıkarmak istemeleri, yalnızca uygun gördükleri konuları anlattıkları dahi gözlenmektedir. İşte Selim Sırrı Tarcan’ın hatıraları bu anlamda diğer hatırat türü eserlerden ayrılmaktadır. Zira Selim Sırrı Tarcan çocukluk döneminden başlayarak, hayatının hemen her safhasında iyi-kötü, doğru-yanlış bütün tecrübelerini okuyucu ile paylaşmaya özen göstermiştir.